گروه بورس کالا- حدیث موسوی: با اعلام قیمت سه حامل انرژی بنزین، گازوئیل و CNG در پنج‌شنبه شب هفته گذشته، فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها رسما آغاز شد. در اولین واکنش به نرخ‌های مصوب اعلامی، نرخ دلار در بازار غیررسمی ارز که تا روز چهارشنبه قبل کانال ۳۳۰۰ تومانی را پشت سر گذاشته بود، سرانجام در مسیر نزولی افتاد و پس از کاهش‌های متوالی، متوسط رقم ۳۲۳۵ تومان را تا پایان مبادلات روز جمعه ثبت کرد. هرچند در روز شنبه از آهنگ کاهش نرخ دلار کاسته شد و این ارز به رقم ۳۲۵۰ تومان هم رسید. در همین حال بازار فولاد نیز که در طول روزهای گذشته متناسب با این بازار نوسانات صعودی را تجربه می‌کرد، روز پنج‌شنبه قبل با کاهش ۴۰ تا ۶۰ تومانی قیمت هر کیلو مقاطع اعم از تیرآهن و میلگرد مواجه شد. اما از روز شنبه هفته جاری و با آغاز به کار دوباره فعالیت آهن فروشان، این بازار در سردرگمی کشف نرخ افتاد و روندی مبهم را در معاملات این روز تجربه کرد.

در واقع روز گذشته در حالی که برخی فولادسازان خصوصی مایل به کاهش قیمت میلگردهای تولیدی در اکثر سایزها بودند، در سمت مقابل اما بعضی دیگر از تولیدکننده‌ها از اعلام قیمت خودداری کرده یا با افزایشی در بازه ۵ تا ۱۵ تومان تولیدات خود را در بازار غیررسمی عرضه کردند که به این جهت برآیند نهایی قیمت آهن‌آلات در این روز نامعلوم باقی ماند.

به هر ترتیب بر اساس جدول افزایش قیمت انواع فراورده‌های نفتی در فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها، بنزین معمولی آزاد از رقم ۷۰۰ به ۱۰۰۰ تومان و گازوئیل سهمیه‌ای نیز از ۱۵۰ به ۲۵۰ تومان افزایش یافته که به ترتیب نشان‌دهنده رشد ۴۳ و ۶۷ درصدی بهای این حامل‌ها در فاز جدید است. در همین حال گازوئیل آزاد نیز با رشد ۴۲ درصدی از قیمت ۳۵۰ تومان به ۵۰۰ تومان در هر لیتر رسیده است.

در شرایطی که رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایی موسسات و شرکت‌های حمل و نقل داخلی کالای کشور از اعلام نرخ‌های جدید کرایه حمل بار تا یک‌ماه دیگر خبر داده و گفته است: افزایش کرایه حمل بار متناسب با افزایش نرخ سوخت خواهد بود، پیش‌بینی‌ فعالان بازار فولاد نسبت به مسیر قیمت‌ها در روزهای آتی متفاوت به نظر می‌رسد.

برخی از معامله‌گران معتقدند: افزایش کرایه حمل بار، قیمت محصولات فولادی را نیز دقیقا به همان میزان افزایش می‌دهد از این‌رو در زمانی که نرخ‌های جدید حمل بار اعلام شود دوباره با رشد نسبی قیمت‌ها در بازار فولاد روبه رو خواهیم بود، اما از طرف دیگر بعضی از فعالان بازار هم می‌گویند، در حالی که بازار به اصطلاح در فاز «نخریدن» است و رکود سال گذشته دامنه خود را به سال جدید نیز کشانده این خریداران هستند که توانایی تعیین قیمت آهن‌آلات را دارند نه فروشندگان. به این جهت حتی با فرض تعدیل قیمت نهایی محصولات فولادی متناسب با رشد هزینه‌های تولید و کرایه‌های مربوط به حمل و نقل بار در نهایت بنا به خواست مصرف کننده قیمت‌ها نوسانات کاهشی را تجربه خواهد کرد.

بازار فولاد دست رد به سینه افزایش قیمت می‌زند؟