در این بین مرسلی، رئیس کمیته سرمایه‌گذاری خارجی سازمان سرمایه‌گذاری خارجی پیرامون این موضوع گفت: با پیوستن ایران به پیمان شانگهای زمینه توسعه صادرات برای شرکت‌های بورسی ایران مهیا شده و شرکت‌های بورسی می‌توانند با افزایش صادرات محصولات خود به کشورهای عضو پیمان شانگهای برای سهامداران و سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاران خود سود بیشتری به‌دست آورند و امکان توسعه صادرات برای آنها میسر شود. البته کارشناسان بازار سرمایه معتقدند که اندیشه بین‌المللی‌کردن بازار سرمایه و گسترش فعالیت آن به فراتر از مرزهای ملی چالش‌ها و فرصت‌های به‌خصوصی دارد.

در این بین می‌توان اظهار کرد یکی از اهداف اصلی راه‌اندازی بستر بین‌المللی بازار سهام را می‌توان بستر‌سازی مناسب برای انجام معاملات عنوان کرد. بورس بین‌المللی می‌تواند خلأ جذب سرمایه‌گذاران خارجی را پوشش دهد. از طرفی توسعه و همکاری‌های چند‌جانبه فضای رقابتی و تعاملی بهتری را برای شرکت‌های داخلی و صنایع بین‌المللی فراهم می‌کند. در سال‌های گذشته نیز با تبدیل استانداردهای ناقص داخلی به استاندارد گزارشگری IFRS در بانک‌ها، وضعیت سیستم بانکی و گزارشگری آنها بهینه‌تر و شفاف‌‌‌‌‌‌‌تر شده‌است.

یکی از اقدامات موثر در مبارزه با غول تورم تامین مالی از طریق جذب سرمایه‌گذار خارجی است، از این‌رو این روش می‌تواند مرهمی موثر بر زخم‌های ریشه‌دار تورمی در کشور باشد. البته موفقیت بازار سرمایه در سطح بین‌المللی نیازمند تشکیل ساختارهای منسجم مالی و اقتصادی در کنار تشویق سرمایه‌گذاران خارجی به ورود به این حوزه با افزایش اعتمادی‌سازی است. تشکیل چنین بستری با جذب سرمایه‌های بین‌المللی کوچک در قدم‌های ابتدایی و جذب سرمایه‌های بزرگتر در مرحله نهایی می‌تواند بازوان قدرتمندی را جهت شکستن سد تحریم‌های ظالمانه پدید آورد. البته در صورتی‌که سرمایه‌گذار داخلی به بازار سهام اعتماد کافی داشته باشد، می‌توان انتظار داشت در حوزه بین‌المللی نیز بازار بتواند سخنی برای گفتن داشته باشد، اما زمانی‌که سرمایه‌گذار داخلی نسبت به آینده بازار بی‌اعتماد است، ورود نقدینگی از سوی نهادهای حقیقی و حقوقی بین‌المللی کمی دشوار خواهد بود، از این‌رو سیاستگذاران باید اقدامات موثری را جهت افزایش اعتماد ازدست رفته این روزهای سهامداران انجام دهند، تا شاهد افزایش اثرگذاری چنین گام‌هایی باشیم.