به گزارش خبرگزاری آمریکایی «واکس» از آوریل ۲۰۱۷ بیش از ۲۰۰ هنرپیشه، سیاست‌مدار، مدیرعامل و زنانی از سایر حرفه‌ها هاروی وینستین تهیه کننده هالیوود را به سوءاستفاده جنسی متهم کرده‌اند. در این باره جشنواره کن امسال تا حدودی تحت‌الشعاع رسوایی اخلاقی این سازنده مشهور فیلم‌های هالیوودی قرار گرفت. به‌نظر می‌رسد گفت‌وگو درخصوص جایگاه زنان در صنعت فیلم شکلی دیگر به خود یافته است. طی برگزاری این جشنواره اعتراضات گسترده‌ای نیز به رهبری کیت بلانچت و آگنس واردا صورت گرفت که در آن معترضان خواهان محیط کاری امن و فرصت‌های شغلی و دستمزدی برابر برای زنان چه در هالیوود و چه در صنعت جهانی فیلم شدند.

 البته جشنواره کن ۲۰۱۸ تحت‌الشعاع موضوع دیگری نیز بود که انعکاسی از وضعیت جهان امروز است. از بسیاری از جهات، جشنواره امسال پیرامون ایدئولوژی‌های استبدادی، حکمرانی‌هایی که ریشه دوانده‌اند، و روش‌هایی که هنرمندان و مردم تلاش – یا خودداری – می‌کنند به سبک آنها زندگی کنند بود. فیلم‌ها نمی‌توانند این مشکلات را حل کنند اما می‌توانند دید مردم را نسبت به وقایع جهان باز و داستان‌های مهمی را بازگو کنند که فراموش کردن آن سخت شود. از میان ۲۱ کارگردانی که فیلم‌هایشان در جشنواره امسال رقابت می‌کردند، ۱۹ کارگردان بر فرش قرمز گام نهادند. دو کارگردان – جعفر پناهی از ایران که در نهایت فیلم او موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم‌نامه شد و کریل سربرنیکوف روس – به‌دلایل سیاسی از حضور در این جشنواره بازماندند. کریل سربرنیکوف که با فیلم «لتو» در جشنواره رقابت می‌کرد به دلیل اینکه تحت بازداشت خانگی بود نتوانست در جشنواره حضور به هم رساند. تابستان سال گذشته سازمان غیرانتفاعی او توسط مراجع قانونی روسیه به‌دلیل آنکه او مظنون به برنامه‌ریزی نقشه‌ای بر خلاف منافع دولت این کشور بود توقیف شد.

اخبار مرتبط