آزادگان در برابر کم‌توجهی‌ به رسیدگی به مطالباتشان صبوری کنند

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام خطاب به آزادگانی که در زمان فرماندهی وی در جنگ به اسارت درآمدند، گفت: اگر کم‌توجهی و غفلتی در رسیدگی به مطالبات بر حق خویش احساس می‌کنید، مانند سال‌های اسارت صبوری کنید. به گزارش ایسنا، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در بیان دیدگاه خود به مناسبت ‌٢٦ مرداد سالروز ورود آزادگان به وطن یادآور شد: اکنون وقتی به لحظه ورود آزادگان به وطن می‌اندیشم، تمام وجودم سرشار از شور و شعف می‌شود؛ عزیزانی که در راه دفاع از انقلاب اسلامی و وطن در بند بودند، مخصوصا در سیاه‌چال‌های رژیمی که بویی از انسانیت نبرده بود.

وی ادامه داد: به واسطه سوابقی که در زندان داشتم، می‌دانستم هر لحظه حبس چقدر سخت می‌گذرد!! به ویژه اینکه شرایط اسرای ما در عراق از دو جهت متفاوت بود: اولا آنان در یک کشور دیگر که ‌٨ سال با ما مشغول جنگ بود، اسیر و محبوس بودند. ثانیا از قبول قطعنامه و پذیرش آتش‌بس چند ماهی گذشته بود و عزیزان در بند ما در برزخی از خوف و رجا بودند.

هاشمی رفسنجانی در ادامه افزود: در آن حال و هوا، وقتی خبر ورود اولین گروه از آزادگان را شنیدم، ناخودآگاه به یاد روح خدا افتادم که همین چند ماه پیش به خدا پیوسته بود. می‌دانستم غم فراق آن عزیز سفر کرده، در برگشتن فرزندان در بندش، هم برای آزادگان و هم برای مردم ایران تازه و سنگین‌تر می‌شود.

هاشمی رفسنجانی در ادامه خاطرنشان کرد: به یاد دارم که پس از آزادی آنان، سید آزادگان مرحوم حجت‌الاسلام ابوترابی در یک جلسه طولانی و دو نفره، خط سیر حالات اسارت را از لحظه شروع تا لحظه پایان ترسیم کرده بود، حالاتی که هنوز هم وقتی به یاد می‌آورم، با اینکه سال‌ها از آزادی آنان می‌گذرد، غم تمام وجودم را فرا می‌گیرد.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام عنوان کرد: اما خوشحالم که درایت‌های امام راحل قبل از رحلت، شرایطی را فراهم کرد که امروز آن عزیزان را در میان خویش داریم و خوشحال‌ترم که هنوز نیامده بودند که در مجلس شورای اسلامی قوانین بسیار نیرومندی برای خدمات به آنان در زندگی، اشتغال، درمان و مهم‌تر از همه تحصیل تصویب کردیم و الان قشر بسیار فرهیخته‌ای در کشور داریم که اگرچه در میانسالی هستند؛ اما در کنار جانبازان، خانواده‌های شهدا و مفقودان و انبوه ایثارگران سرمایه‌های بی‌بدیل جامعه ما می‌باشند و در این بین، سرنوشت نامعلوم گروهی از عزیزان که فکر می‌کردیم به صورت گمنام اسیر ‌باشند، چون کوه بر دلمان سنگینی می‌کند.

وی گفت: در میان آزادگان عزیز، عزیزان آزاده دیگری داریم که اگرچه به وطن برنگشتند؛ اما در میانه اسارت، آزاد و رها شدند و علاوه بر اجر اسارت، ثواب مضاعف شهادت را نیز در پرونده زندگی افتخارآمیز خویش ثبت کرده‌اند. شهیدان عزیزی چون مهندس تندگویان که شهادت در اسارتشان اولا نشان از ثبات قدمشان دارد و ثانیا سبعیت رژیم بعث را در تاریخ ثبت می‌کند، حال آنکه قوانین تمام جوامع و مراکز بین‌المللی مربوطه، بر حفظ کرامت و سلامتی جسمی و روحی اسرا تاکید دارد.

هاشمی رفسنجانی اظهار کرد: اینجانب به همه آزادگان، مخصوصا آنانی که در زمان فرماندهی من در جنگ به اسارت درآمدند، سلام و درود می‌فرستم و امیدوارم در کنار تلاش و کوشش خویش برای رونق زندگی فردی و اجتماعی، همچنان عزیز مردم ایران بمانند و اگر نارسایی و کم‌توجهی و غفلتی در رسیدگی به مطالبات بر حق خویش احساس می‌کنند، مانند سال‌های اسارت صبوری کنند و به مسوولان مربوطه نیز سفارش می‌کنم که قدر این دردانه‌ها را بدانند که تک تکشان در کنار جانبازان، یادگاران جنگ و استوانه‌های مستحکم برای بقای خیمه انقلاب هستند و بدانند حق آنان در مقابل صبر ارزشمندی که در زندان‌های بعثی‌ها داشتند، با هیچ اجر و مزد مادی ادا نمی‌شود و خدای بزرگ ما را نخواهد بخشید، اگر آنان در راه احقاق حقوق حقه خویش احساس کم‌توجهی یا خدای ناخواسته احساس غبن کنند، هرچند به خاطر آشنایی‌هایی که با آنان داریم، می‌دانیم سال‌های سخت زندان را برای اعتلای کشور و رضایت خداوند تحمل می‌کردند و همواره نزد مردم قدرشناس ایران عزیز و محترمند.