واشنگتن‌پست براساس نظرسنجی جدید موسسه گالوپ می‌نویسد: تنها ۱۷ درصد از مردم آمریکا از وضعیت جاری راضی هستند. این پایین‌ترین رقم از سال ۲۰۱۳ به این‌سو است ونسبت به ماه گذشته با کاهش ۱۲ امتیازی مواجه شد. مردم اکثرا به‌دلیل درگیری‌های نژادپرستانه، آسیب‌های اجتماعی و عملکرد ضعیف دولت از وضعیت موجود ناراضی هستند. با این همه این خبر خوشحال‌کننده برای ترامپ و کمپینش است چراکه شانس وی را برای پیروزی در انتخابات هشتم نوامبر بسیار بالا می‌برد. «نظم و قانون» استعاره‌ای قدیمی از ریچارد نیکسون و جرج والاس در سال ۱۹۶۹ است که ترامپ آن را از گنجینه قدیمی بیرون کشیده است و تلاش می‌کند از نو آن را برقرار کند تا به کمک این گفتمان به نیازهای امروز مردم آمریکا پاسخ دهد.

گروه جهان: لحظات بسیار تنش‌زایی در ایالات‌متحده حاکم است. به‌رغم ثبات نسبی، رشد اقتصادی اندک و درگیر نبودن آمریکا در یک جنگ فراگیر، مردم اکثرا درگیر بحث‌های نژادپرستانه هستند که نیروهای پلیس را هدف قرار می‌دهد و به‌دلیل آسیب‌های اجتماعی و عملکرد ضعیف دولت به دردسر افتاده‌اند. به نوشته روزنامه واشنگتن‌پست، نظرسنجی جدید موسسه گالوپ نشان می‌دهد تنها ۱۷ درصد از مردم این کشور از وضعیت جاری راضی هستند. این پایین‌ترین رقم از سال ۲۰۱۳ به این‌سو است ونسبت به ماه گذشته با کاهش ۱۲ امتیازی مواجه شد. البته برای بسیاری پذیرفتن نامزد حزب جمهوری‌خواهان از سوی دونالد ترامپ در روز پنج‌شنبه محل نگرانی است. جنگجو و دمدمی مزاج بودن از ویژگی‌های دونالد ترامپ است، با این حال وی از شانس بسیار بالایی برای پیروزی در انتخابات هشتم نوامبر برخوردار است. دونالد ترامپ، در سخنرانی پذیرش نامزدی‌اش، به دنبال این بود تا چشم‌اندازهای سیاسی خود را به همان طریقی که همگان می‌دانند نشان دهد؛ شعله‌ور کردن احساس وحشت و نگرانی عمومی و در نهایت بهره‌برداری از آن.

ترامپ چالش‌های واقعی کنونی را از نو، نه تنها اغراق‌آمیز بلکه آخرالزمانی مطرح کرده است. او مدعی است: «به خط‌مشی‌های ما حمله می‌شود، تروریست‌ها به داخل شهر نفوذ کرده‌اند و شیوه زندگی ما را تهدید می‌کنند.» او در باب مسائل مختلف صحبت می‌کند؛ از جمله امنیت عمومی، مهاجرت و تجارت و از نظر او برای غلبه بر این مشکلات تنها یک مسیر وجود دارد که آن هم توسل به زور است. شرکت‌های آمریکایی که از حق حضور در خارج استفاده می‌کنند در دوره مدیریت ترامپ با عواقب نامعلومی دست و پنجه نرم خواهند کرد. یک دیوار بزرگ سد راه مهاجران و قاچاقچیان مواد مخدر مکزیکی خواهد شد. «نظم و قانون» استعاره‌ای قدیمی از ریچارد نیکسون و جورج والاس است که ترامپ آن را از گنجینه‌ای قدیمی به بیرون کشیده است و از نو آن را برقرار خواهد کرد. این خط‌مشی‌ها شاید به‌دلیل سادگی‌شان از لحاظ سیاسی موثر واقع شده‌ بودند؛ اما همین دلیل-بیش از حد ساده بودنشان- ممکن است منجر به شکست شوند. به‌عنوان مثال، به‌رغم اینکه ترجیع‌بند سخنان ترامپ دیوارکشی است اما هیچ راهکار عملی برای دیوار کشی وجود ندارد، حتی اگر ساخته شود ممکن است قاچاقچیان و مهاجران از طریق تونلی که زیر دیوار حفر می‌کنند توان عبور و مرور بیابند و طبق معمول، او در شب سخنرانی بدون اینکه جزئیات این طرح را اعلام کند، دوباره به دیوارکشی اشاره کرد.

به‌عنوان یک رئیس‌جمهور، او از تاثیرگذاری عمده اما غیرمستقیمی روی هزاران نهاد مجری قانون برخوردار می‌شود. او مجبور است در روز مراسم تحلیف خود مدعی شود که «امنیت برقرار خواهد شد» و قول خواهد داد که گستره آن افزایش پیدا کند و حوزه نفوذ دولت افزایش پیدا خواهد کرد. این در حالی است که این گفته‌ها بر خلاف دکترین جمهوری‌خواهان است که خواستار کوچک کردن دولت هستند. از سویی، برای جوامع خشمگین و عصبانی مانند رئیس پلیس دالاس، دیوید براون، سخت و خشن بودن یک نیاز حیاتی است و کاخ سفید ممکن است در دوران وی از خط‌‌مشی‌های سرکوبگرانه حمایت کند. نتیجه چنین سیاستی البته نه تنها منجر به امنیت بیشتر نخواهد شد، بلکه امنیت را به مخاطره خواهد انداخت.

ترامپ در سخنرانی‌اش خود را یک رنج‌کشیده توصیف کرد؛ اما لزوما این ادعا حقیقت ندارد و بدون شک برای بسیاری از شنوندگان سخنان وی آمیخته با کلمات هیجان‌انگیز و عاطفی است که از چالش‌های واقعی نشات گرفته است. روی زمین یک واقعیت ترسناک وجود دارد، یک رنج واقعی، اما برای مواجه شدن با آن نیاز به یک رهبر واقعی است، نه آدم خیال‌پرداز و کسی که به عوام‌فریبی شهره است و آن شب دوباره چنین ویژگی شخصیتی‌اش را رو کرد.

کپی برابر اصل نیست

«جیمز دووین» یادداشت‌نویس روزنامه واشنگتن پست در یادداشتی سخنرانی ترامپ را در روز پذیرش نامزدی یک کپی ضعیف دانست و نوشت: کارزار دونالد ترامپ اصلا سعی ندارد این موضوع را که، طرح نظم و قانون کپی برابر اصل برنامه ریچارد نیسکون است، مخفی نگه دارد. برای ریچارد نیکسون این طرح در سال ۱۹۶۸ بسیار موفقیت‌آمیز بود. در سخنرانی موسوم به پذیرش نامزدی از سوی دونالد ترامپ، او از ایالات‌متحده تصویری نشان داد که در آستانه آخرالزمان قرار گرفته است. این شاید خالص‌ترین بیان برای رویکرد دونالد ترامپ باشد. اما طرح نیکسون یک بخش کلیدی دارد که ترامپ آن را فراموش کرده است و همین نکته کلیدی خود بیانگر این است که نشان می‌دهد چرا طرح ترامپ برای کاخ سفید محکوم به فناست.

نیکسون در کارزار انتخاباتی خود بارها بر «نظم و قانون» تاکید داشت؛ زیرا نیروهای آمریکایی در یک باتلاق مرگبار در خارج از کشور گیر افتاده بودند و در داخل نیز ملت چند پاره شده بودند. بعید نیست که حرف‌های ترامپ بر واقعیت‌ استوار باشد: آمار جرم و جنایت نسبت به دهه ۶۰ بیشتر شده است. او احتمالا به مردم خواهد گفت که در ۴۵ دقیقه گذشته این اتفاقات در ایالات‌متحده رخ داده است: «یک قتل، دو مورد تجاوز جنسی، ۴۵ مور جنایت عمده و دزدی‌های بی‌شماری که رخ داده است.»

اما نیکسون حتی به‌عنوان یک تغییر شکل‌دهنده سیاسی، روی دردها، رنج‌ها و مصیبت‌های مردم متمرکز نشد و برای خود مخاطب‌سازی خاص نکرد. نگاهی به سخنرانی نیکسون در جلسه پذیرش نامزدی‌اش در سال ۱۹۶۸- آن‌گونه که پل مانفورت، رئیس کارزار انتخاباتی ترامپ تاکید می‌کند سخنرانی ترامپ رونوشتی از نیکسون بوده -نشان می‌دهد تفاوت‌های عمده‌ای با هم داشته‌اند:

«هموطنان آمریکایی من، امشب این چالش را پذیرفتم و متعهد می‌شوم رهبری را به شیوه‌ای نو پیگیری کنم و از شما درخواست می‌کنم آن را همپای من بپذیرید و اجازه بدهید که این چالش را نه به‌عنوان یک وظیفه هولناک، بلکه ماجراجویی هیجان‌انگیزی بپنداریم که در نهایت اجازه خواهد داد تا مردم سرنوشت خود را خودشان به دست گیرند.» در حالی که نیکسون لفاظی‌های خود را استعاره‌گونه، درآورده بود؛ اما ترامپ نعل به نعل آن را تکرار کرد: در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷، امنیت برقرار خواهد شد. درست پیش از اینکه به آمارهای جرم و جنایت متوسل شود و در مورد وضعیت موجود گفت: مهاجران غیرقانونی از صدها به هزاران نفر رسیده‌اند و ما با هزاران آمریکایی سروکار داریم که یکی از اقوام آنها، توسط مهاجران غیرقانونی به شکلی سخت و خشن به قتل رسیده است. نیکسون به‌رغم اینکه در کارزار انتخاباتی‌اش به آمار متوسل می‌شد، اما در روز سخنرانی، روی آنها تاکید نداشت.

نیکسون به نیکی می‌دانست آمار سیاه و پیش‌بینی‌های تاریک در دوران تبلیغات و انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری می‌تواند مخاطبان جمهوری‌خواه را تحت تاثیر قرار دهد، اما این آمار و ارقام برای مخاطبان ملی نمی‌تواند خوشایند باشد. تاکید روی ترس و عصبانیت مردم نیمی از راه کاخ سفید است اما همه آن نیست. چند نکته در سخنرانی ترامپ وجود دارد که قابل تفسیر است و از قضا جنبه مثبتی هم دارد؛ اما عمده سخنرانی وی روی نقاط تاریک استوار بود. او پیش خود فکر می‌کند این رویه در انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان جواب داده است، پس چرا در انتخابات عمومی از آن استفاده نکنم؟

اما باید گفت که نیکسون این تفاوت را همان زمان متوجه شده، این در حالی است که ترامپ هنوز متوجه تفاوت‌های انتخابات عمومی و مقدماتی نشده است: انتخابات مقدماتی و عمومی دارای دو گروه بسیار متفاوت هستند. توسل به راهکارهای ساده و اصرار به تکرار آن منجر به ورود به کاخ سفید نمی‌شود. چیزی که موجب می‌شود جمهوری‌خواهان متمایل به حمایت شوند ممکن است برای سایرینی که ۶۰ درصد از مردم هستند نه تنها جذاب نباشد، بلکه وی را در قد و قواره یک رئیس‌جمهوری ‌نبینند. اما ترامپ نشان داده، نه میل به تغییر دارد نه توانایی آن را دارد.

ترامپ به هیلاری نزدیک شد

در آخرین نظرسنجی صورت گرفته که به صورت آنلاین توسط خبرگزاری رویترز و «Ipsos» صورت گرفته است، ترامپ توانسته فاصله خود را با هیلاری کلینتون کاهش دهد. بر این اساس هیلاری کلینتون در نظرنسجی آنلاین، در حد فاصل ۱۸ تا ۲۲ ژوییه توانسته نظر ۴۱ درصد از مردم این کشور را به خود جلب کند. این در حالی است که دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان توانسته فاصله خود را به هیلاری کلینتون به ۳ امتیازی برساند و با ۳۸درصد پس از او قرار بگیرد. این کمترین فاصله ثبت شده از ماه مه تا کنون است.

پیش از سخنرانی موسوم به پذیرش نامزدی، ترامپ فاصله‌ای ۱۰ امتیازی با هیلاری کلینتون داشت.