سی‌ان‌ان از جزئیات مذاکرات کره و آمریکا رونمایی کرد
اول صلح، بعد خلع‌سلاح
«ویل ریپلی»، «کوین لیپتاک» و «جاشوا برلینگر»، گزارشگران سی‌ان‌ان در گزارش ۲۳ جولای نوشتند: «اگر ایالات‌متحده تمایلی به جایگزینی توافق‌نامه‌ای جدید به‌جای توافق‌نامه آتش‌بس که جنگ کره را با صلح دائمی به پایان رساند و موجب تضمین بقای رژیم کیم‌جونگ‌اون شد نداشته باشد، پیونگ‌یانگ احتمالا مذاکرات خلع‌سلاح هسته‌ای را ادامه نخواهد داد.» برقراری یک معاهده صلح قانونا الزام‌آور مستلزم پذیرش و تایید دوسوم سنای آمریکاست. یک مقام نزدیک به مذاکرات که از مواضع کره‌شمالی مطلع است و می‌خواهد نامی از او برده نشود می‌گوید: «کره‌شمالی به دولت ترامپ فشار می‌آورد تا تحریم‌ها را بردارد.» این مقام معتقد است که «کره‌شمالی کارهای زیادی انجام داده: توقف آزمایش هسته‌ای و موشکی، منهدم ساختن یکی از سایت‌های هسته‌ای و تسهیل در جابه‌جایی و انتقال سربازان بازمانده آمریکایی.»
گزارشگران سی‌ان‌ان می‌افزایند ترامپ هم به نوبه خود به‌طور خصوصی نسبت به پیشرفت نه‌چندان زیاد در مذاکرات ابراز ناامیدی کرده هرچند وی این توقف در آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی را نشانه‌ای مثبت می‌بیند. ترامپ و پمپئو (وزیر خارجه) از زمان برگزاری نشست سنگاپور همواره اصرار بر صبر داشته‌اند اما گاهی عنان از کف می‌دهند و خواستار «سرعت» و «شدت عمل» می‌شوند. پیونگ‌یانگ و واشنگتن در عمل از سال ۱۹۵۰ به این سو «وضعیت جنگی» در روابطشان حاکم است و روابط آنها با دهه‌ها بی‌اعتمادی و توافقات شکست‌خورده گره خورده است. دیدار ترامپ با کیم اولین دیدار در نوع خود طی دهه‌های گذشته بود. ترامپ هفته گذشته گفته بود: «ما عجله‌ای نداریم... محدودیت زمانی نداریم. هیچ محدودیتی در سرعت هم نداریم. داریم این فرآیند را طی می‌کنیم اما روابط خیلی خوب است.»
نشست سنگاپور و تحریم‌ها
یکی از توافقات در نشست سنگاپور «کار و حرکت به سوی خلع‌سلاح کامل شبه‌جزیره» بود؛ عبارتی به شدت مبهم که به گفته متخصصان، واشنگتن و پیونگ‌یانگ نگاه متفاوتی نسبت به آن دارند. یکی از تعهدات پیونگ‌یانگ بازگرداندن اجساد سربازان آمریکایی است که در جنگ کره در این کشور کشته شده و جا مانده‌اند. یک مقام آمریکایی می‌گوید واشنگتن انتظار دارد تا ۲۷ جولای گروه اول این سربازان را به آمریکا بازگرداند؛ ۲۷ جولای از منظر آمریکا و کره از این جهت اهمیت دارد که تاریخ پایان جنگ کره و اعلام آتش‌بس در شبه‌جزیره کره است که موجب برقراری منطقه غیرنظامی شده در مرز دو کره و جدایی دو کره در این روز است. «ریپلی- لیپتاک- برلینگر» بر این باورند که معامله سنگاپور فاقد جزئیات بوده و کره‌شمالی را ملزم به یک زمان‌بندی روشن در مورد خلع‌سلاح یا کنار گذاشتن تسلیحات هسته‌ای نکرده است.
در هر حال، این درخواست از سوی کره‌شمالی دال بر اینکه «گام اول باید از سوی آمریکا برداشته شود به این معنا که این کشور دست به حرکتی شجاعانه بزند و توافق صلح با پیونگ‌یانگ را بپذیرد» موجب گمانه‌زنی‌هایی هم در کره‌شمالی و هم در منطقه شده است. در اولین گام، خبرگزاری یونهاپ به نقل از روزنامه «رودونگ سینمون»، چاپ کره‌شمالی، از «زمزمه توقف مذاکرات» سخن گفت و مردم را به «آماده‌باش» ترغیب کرده است. روزنامه دولتی کره‌شمالی در گزارشی وقایع دهه ۹۰ میلادی را که فقر گسترده و گرسنگی شدید در نتیجه فروپاشی کمونیسم در شوروی و اروپای شرقی در این کشور رخ داده بود یادآور شد و نوشت: «حتی اگر ما بتوانیم این مسیر طولانی را از این تندباد طی کنیم، در مسیر مردم قرار خواهیم گرفت که ثابت کرده‌اند می‌توانند با مشکلات موجود دست و پنجه نرم کنند و در مسیر سوسیالیسم قرار بگیرند.» این درخواست برای آماده‌باش مردم کره‌شمالی در صورت توقف مذاکرات خلع‌سلاح اتمی شاید به انتظارات مردم درباره بهبود اوضاع در این کشور پایان دهد.
با این حال، گزارشگران سی‌ان‌ان با اشاره به بازی یک بام و دو هوای دولت ترامپ می‌نویسند: «هم ترامپ و هم وزیر خارجه‌اش می‌گویند هیچ شباهتی میان مواضع دو دولت در مورد تسلیحات هسته‌ای پیونگ‌یانگ وجود ندارد.» چنین بود که پمپئو روز جمعه ۲۹ تیرماه گفت: «رئیس کیم تعهد داده است. او هم به رئیس‌جمهور ترامپ و هم به رئیس‌جمهور مون وعده داده که آماده خلع‌سلاح است.» اما مشکل در این است که در مورد مقیاس و میزان این خلع‌سلاح اختلاف است. پمپئو می‌گوید: «در مورد مقیاس و میزان این خلع‌سلاح توافقاتی شده. رهبران کره‌شمالی خودشان می‌دانند منظور چیست. هیچ خطایی در مورد میزان و مقیاس این خلع‌سلاح وجود ندارد.» کره‌شمالی این نگرانی را دارد که بدون قدرت بازدارندگی در معرض تهدید نظامی یا تغییر رژیم از سوی آمریکا قرار می‌گیرد آن هم در زمانی که هنوز معاهده صلح رسمی میان آنها امضا نشده و وضعیت جنگی هنوز میانشان برقرار است.
«روابط سینوسی» کره‌شمالی با همسایگان
مذاکرات دو کره هم با سکته‌هایی مواجه شده است. روز شنبه ۳۰ تیرماه خبرگزاری دولتی کره‌شمالی (KCNA) از کره‌جنوبی خواست گروهی از فراریان را که در قالب کارگران رستورانی در کره‌جنوبی مشغول به کارند به پیونگ‌یانگ بازگرداند. گزارشگران سی‌ان‌ان می‌نویسند کره‌شمالی اعلام کرد شکست در بازگرداندن زنان رستوران‌دار شاغل در کره‌جنوبی می‌تواند به منزله مانعی برای بهبود در روابط تلقی شود. در همین رابطه، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور کره‌شمالی اوایل ماه جاری اعلام کرد که اگر زنان بر خلاف میل خود به کره‌جنوبی برده شده‌اند «اقدامی مجرمانه تلقی می‌شود».
این گزارشگر افزود: «زنان باید مجاز به تصمیم‌گیری در مورد رفتن یا ماندن باشند.» تحلیلگران بر این باورند که روابط و مواضع کره‌شمالی با همسایگانش به ویژه ژاپن و کره‌جنوبی مبتنی است بر هیجانات روزمره. آنها معتقدند روابط کره‌شمالی با این کشورها از یک الگوی واحد تبعیت نمی‌کند بلکه «حرکتی سینوسی» دارد. اگرچه سی‌ان‌ان از «سکته در مذاکرات دو کره» سخن می‌گوید اما از سوی دیگر، خبرگزاری یونهاپ کره‌جنوبی در گزارشی ادعا کرد که گروه‌هایی در کره‌جنوبی و کره‌شمالی کمیته‌ای به منظور به خانه بازگرداندن باقی‌مانده‌های اجساد کره‌ای‌هایی که در زمان حکومت استعماری ژاپن از ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ مجبور به‌کار اجباری در این کشور شدند، تشکیل داده‌اند. «کیم هونگ گل»، رئیس «شورای آشتی و همکاری کره»، به خبرنگاران گفت که او و همتایش در کره‌شمالی «کیم یونگ دائه» که از اعضای هیات رئیسه مجمع عالی خلق کره‌شمالی است، یک توافق را برای این پروژه مشترک در پیونگ‌یانگ امضا کرده‌اند.
نمونه‌ای دیگر از «روابط سینوسی» کره‌شمالی با همسایگانش به‌طور اخص در مورد ژاپن مصداق دارد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، رسانه‌های کره‌شمالی طی روزهای گذشته ژاپن را به اتهام تبعیض علیه جامعه کره‌ای خود مورد انتقاد قرار داده‌اند. از سوی دیگر، پیونگ‌یانگ همچنین «تارو کونو»، وزیر امور خارجه ژاپن، را برای پیشنهاد تامین بخشی از هزینه‌های تحقیقات فرآیند تایید خلع‌سلاح هسته‌ای کره‌شمالی مورد انتقاد قرار داده است. روزنامه حزب حاکم کره‌شمالی، ژاپن را در حوزه سیاسی و دیپلماتیک «ناتوان» خواند و کونو را یک «شارلاتان سیاسی» خطاب کرد. ژاپن از سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ کنترل شبه‌جزیره کره را به‌عنوان یک مستعمره در دست داشته و کره‌شمالی این کشور را به جنگ‌افروزی متهم می‌کند. بزرگ‌ترین مانع بر سر روابط کره‌شمالی و ژاپن جبران خسارت‌های ناشی از حاکمیت استعماری ژاپن بر کره است که پیونگ‌یانگ مدت‌ها خواستار آن بوده است. روزنامه رودونگ سینمون همچنین در مطلب خود علیه ژاپن نوشت: «ژاپن باید عذرخواهی صادقانه‌ای داشته باشد و تخلفات گذشته خود را جبران کند.» توکیو و پیونگ‌یانگ هیچ‌گاه روابط دیپلماتیک رسمی نداشته‌اند.
ارسال نظر