زیر باران تامین مالی
در این هوای ابری بهاری
حتما با مفهوم رایانش ابری (Cloud Computing) آشنا هستید. در رایانش ابری ارائه‌کنندگان متعدد، خدمات رایانه‌‌‌ای خدمات خود را بر بستر شبکه ارائه می‌کنند و متقابلا کاربران متعددی هم از این خدمات بر بستر همان شبکه به‌‌‌صورت هم‌‌‌زمان بهره‌‌‌مند می‌‌‌شوند. این اصطلاح که اوایل قرن جدید میلادی به صورت رسمی مطرح شد، تحولی جدی در بازار خدمات رایانه‌‌‌ای ایجاد کرد. اما این مفهوم منحصر به خدمات رایانه‌‌‌ای باقی نماند.
حسابداری ابری
سال‌هاست که از حسابداری ابری (Cloud Accounting) هم صحبت می‌شود. حسابداری بر پایه شبکه (اینترنت یا اینترانت) این فرصت را ایجاد می‌کند که اطلاعات کاربردی شرکت‌ها بر بستر شبکه قرار گرفته و کاربردهای مختلف حسابداری اعم از حسابرسی، گزارشگری، حسابداری مدیریت و مسائل مالیاتی بر بستر همین شبکه به انجام برسد. خدمات حسابداری ابری می‌تواند هزینه‌‌‌های شرکت‌ها را در دریافت خدمات حسابداری کاهش دهد اما این کاهش هزینه تنها یکی از کاربردهای کوچک حسابداری ابری است. در بستر حسابداری ابری خدمات تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی قابل ارائه است. اینجاست که پای تامین‌‌‌کنندگان مالی به میان خواهد آمد. تامین‌‌‌کنندگان مالی می‌توانند از همین خدمات حسابداری ابری برای اعتبارسنجی و ریسک‌‌‌سنجی مشتریان استفاده کنند. حسابداری ابری این فرصت را ایجاد می‌کند که بانک‌ها با یک نگاه همه‌‌‌جانبه و استاندارد به تجزیه و تحلیل مالی مشتریان اعتباری خود پرداخته و ریسک ارائه خدمات اعتباری به آنها را بسنجند و بازه زمانی مناسب برای ارائه خدمات اعتباری به آنها را دریابند. همچنین می‌توانند قیمت منصفانه‌‌‌ای را برای ارائه خدمت اعتباری به مشتری مورد نظر پیدا کنند. برخلاف کشور ما که تنها یک موسسه اعتبارسنجی جدی و مورد قبول بانک‌ها وجود دارد که عمده سنجش مشتریان را بر مبنای رفتار مالی سابق آنها به انجام می‌‌‌رساند، در کشورهای توسعه‌‌‌یافته موسسات اعتبارسنجی نقش بسیار مهمی در جهت‌‌‌دهی تامین مالی ایفا می‌کنند. اطلاعات حسابداری بر مبنای حسابداری ابری، می‌تواند مبنای تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی اجزای زنجیرههای تامین صنعتی توسط شرکت‌های رتبه‌‌‌بندی اعتباری قرار گرفته و اطلاعات قابل اتکای ارائه شده، بستر ریسک معقول بانک‌ها و سایر تامین‌‌‌کنندگان مالی برای تامین مالی زنجیرههای تامین صنعتی شود.
تامین مالی ابری
البته آنچه گفتیم اینجا متوقف نمی‌شود. تامین مالی ابری می‌تواند پایان خوشی باشد برای حرکتی که در سال ۱۴۰۰ برای تامین مالی زنجیرههای تامین آغاز شد. تامین‌‌‌کنندگان مالی متناسب با ریسک
هر بازار (یا هر تیپ از مشتریان عضو زنجیرههای تامین)، قیمت و چارچوب زمانی تامین مالی خود را مشخص می‌کنند. اعضای زنجیرههای تامین نیز درخواست‌‌‌های خود را اعلام می‌کنند. ریسک‌‌‌سنجی اعتباری بر مبنای حسابداری ابری، رتبه اعتباری و میزان ریسک هر عضو را مشخص می‌کند. حال تامین‌‌‌کنندگان مالی یک پرتفوی تامین مالی خواهند داشت. بسته‌‌‌ای از تامین مالی کم‌‌‌ریسک تا پرریسک‌‌‌تر و خردتر و کلان‌‌‌تر که در زنجیره تامین مالی قابل اعمال است. در چنین شرایطی بسیاری از
قید و بندهای فعلی رفع شده و الگویی مناسب بر بستر زمان شکل می‌گیرد. ابر تامین مالی فرصتی خواهد بود تا دغدغه تامین‌‌‌کنندگان مالی برای ریسک اعتباری مرتفع شده و بر مبنای اشتهای ریسک خود پرتفوی تامین مالی خود را بسازند. متقاضیان تامین مالی هم بر مبنای ریسک اعتباری خود قیمت تامین مالی خود را دانسته و متناسب با توانایی خود اقدام به خرید خدمات تامین مالی می‌کنند. در این میان نقش سیاستگذار چه در ایجاد زیرساخت‌‌‌های لازم و چه در عدم‌اعمال قیمت‌گذاری‌‌‌های دستوری و دست‌‌‌وپاگیر اهمیت دارد. قیمت‌گذاری‌‌‌هایی که در بسیاری از موارد مشابه توجیه اقتصادی حضور فعالان در بازار تامین مالی را از بین برده است. پرهیز سیاستگذار از دخالت زیاد در بازار و اعمال یارانه و مالیات و پیش از هر اقدام مداخله‌‌‌جویانه، توجه به سودآور ماندن حضور تامین‌‌‌کنندگان مالی، موضوعی است که راز تداوم تامین مالی خواهد ماند. برای حفظ ابر تامین مالی بالای سر زنجیرههای تامین صنعتی، سیاستگذار باید به فکر متراکم‌‌‌سازی و بارورسازی ابرها باشد. نیازی به مداخله خاصی نیست. اگر زمین صنعت حاصلخیزتر شود، ابر تامین مالی هم ضخیم‌‌‌تر و سترگ‌‌‌تر خواهد شد.
