مدیرعامل شرکت مس طارم:
صنعت گرفتار خودتحریمی است
به شبکه برق پایدار دسترسی نداریم
وی تصریح کرد: ظرفیت اسمی تولید کاتد در مجموعه مس طارم بسیار بالا و چیزی حدود ۳۰ کاتد در روز تعیین شده است، اما عدم دسترسی به شبکه برق پایدار ما را از این هدف دور نگه داشته و اکنون حدود ۴ تا ۵ تن در روز تولید می‌کنیم. طبق گفته وزارت نیرو با خنک شدن هوا میزان قطعی و محدودیت‌های برق کاهشی خواهد شد و با رفع کمبود برق ما نیز امیدوار هستیم شبکه برق پایدار را برای کارخانه وصل کنند تا بتوانیم برنامه افزایش تولید را عملی کنیم. مدیرعامل شرکت مس طارم در ادامه توضیح داد: مشکل بعدی ما موضوع اسید است و درست زمانی که قصد افزایش میزان تولید را داشتیم با این معضل مواجه شدیم. برای تولید کاتد روزانه به ۲۰۰ تن اسید نیاز داریم که اکنون با کمبود شدید آن مواجه هستیم. مجتمع مس سرچشمه به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده اسید در کشور، این نکته را متذکر شده است که برای واحدی همچون ما می‌تواند هر دو هفته یک بار ۵۰۰ تن اسید را در اختیار کارخانه قرار دهد که میزان بسیار اندکی به حساب می‌آید. حسینی ابراز کرد: موضوع قطعی برق به شرکت ملی صنایع مس ایران و مجموعه‌های وابسته به آن نیز نفوذ کرده و این موجب شده که مجتمع مس سرچشمه نتواند به میزان کافی اسید تولید کند و در اختیار واحدهای تولیدکننده کاتد بگذارد. در مجموع قطعی برق تاثیر منفی خود را در تمام قسمت‌های صنعت گذاشته است.
وارد بازار صادرات خواهیم شد
به گفته وی با وجود این میزان تولید کاتد که نسبت به ظرفیت واقعی بسیار ناچیز است، فقط می‌توان بازار داخلی را پوشش داد و با حل مشکل برق که ظرفیت تولید افزایش می‌یابد بازارهای خارجی نیز به مشتریان اضافه می‌شود. اکنون مذاکره با آلمانی‌ها صورت گرفته و توافق‌هایی نیز انجام شده است و در دو یا سه ماه آینده با افزایش میزان تولید صادرات کاتد نیز آغاز خواهد شد و محصولات مس طارم در بازارهای خارجی معرفی می‌شوند.
حسینی تاکید کرد: هدف اصلی ما تولید ۳۰ تن کاتد در روز است و تمام همت خود را به کار گرفته‌ایم که به این مهم دست یابیم. علاوه بر این موضوع اکنون در حال ساخت کارخانه اسید هستیم و با بهره‌برداری از این واحد بخشی از مشکلات ما حل خواهد شد و طی ۶ ماه آینده به این مهم دست خواهیم یافت. برای احداث کارخانه اسید در منطقه طارم با معضلات زیرساختی مواجه نیستیم و در تامین آب مشکل خاصی در سر راه وجود ندارد. حسینی ابراز کرد: در رابطه با گوگرد نیز نگرانی خاصی وجود ندارد؛ چرا که در کشور تولید می‌شود و در بازارهای جهانی نیز مشتری دارد و این بازار روی کارخانه‌های اسید حساب باز کرده بود، اما وجود مشکلاتی همچون کمبود برق میزان فعالیت کارخانه اسید سرچشمه را تحت تاثیر قرار داد و روند تولید گوگرد را در کارخانه مس طارم نیز مختل کرده است.
تداوم چالش واردات قطعات!
وی یادآور شد: یکی دیگر از معضلات ما تامین مواد اولیه و قطعات وارداتی است، به عبارت بهتر برای تهیه شیرآلات که همچنان تولید داخلی ندارند با معضل مواجه هستیم. پمپ، قطعات و شیرآلات باید از نوع استیل L باشد و از نظر فنی مشخصات کافی و لازم را داشته باشد و این نوع قطعات در بازار داخل بسیار محدود وجود دارد که از قیمت بالایی برخوردار هستند. زمانی که شیرآلات در کارخانه خراب می‌شوند برای جایگزینی آن باید هزینه زیادی بپردازیم تا شاید بتوانیم قطعه‌ای با کیفیت مشابه پیدا و نصب کنیم. مدیرعامل شرکت مس طارم گفت: در خصوص تامین برخی از مواد اولیه با مشکل جدی مواجه هستیم. موادی همچون کبالت و مس سولفات را از راه واردات تهیه می‌کنیم که با اعمال تحریم‌ها، خرید این نوع مواد با چالش روبه‌رو شده است. حسینی انتظارات خود را از دولت سیزدهم این چنین بیان کرد و گفت: برای یک تولیدکننده و صنعتگر در این کشور چیزی مهم‌تر از رفع قوانین خلق‌الساعه نیست و تنها خواسته ما ارائه آسان تسهیلات و امکانات است. به عنوان مثال حدود چهار ماه است که می‌خواهیم روند صادرات محصولات را به صورت قانونی و اصولی آغاز کنیم و وارد بازارهای جهانی شویم. به صورت اصولی مشخص شده که کشور به چه میزان کاتد نیاز دارد و چیزی حدود ۱۶۰هزار تن کاتد به مصرف داخلی می‌رسد، اما تمام کارخانه‌ها از مقیاس کوچک گرفته تا بزرگ باید در ابتدا محصولات خود را در بورس کالا عرضه کنند و در صورت عدم فروش و تقاضا شرکت می‌تواند وارد حوزه صادرات شود.
نقش اساسی دولت در رفع مشکلات صنعت
وی در پایان خاطرنشان کرد: حضور و عرضه محصول در بورس کالا در گفتار سهل بوده، اما برای ورود یک شرکت به تالار صنعتی چنان مراحل پیچیده‌ای در نظر گرفته می‌شود که تولیدکننده به طور کلی از حضور در بورس پشیمان می‌شود. یکی از این موارد اخذ کد بورسی و سجام تمام اعضای هیات‌مدیره است. در حال حاضر با وجود ویروس کرونا حضور تمام اعضا دشوار شده و چندین ماه است که ما درگیر دریافت کد بورسی هستیم و یک کار ساده به دشوارترین موضوع تبدیل شده است. در یک کشور صنعتی همچون ایران نباید بوروکراسی‌های اداری صنعتگر و تولیدکننده را تحت فشار قرار دهد و این مراحل توان و انرژی صنعت را کاهش می‌دهد و دولت جدید در این خصوص باید ورود کرده و مشکلات را به حداقل برساند و صنعت را از معضل خودتحریمی نجات دهد.
