از این رو، روند ارزیابی ساختمان‌های ناایمن ادامه پیدا کرد و طبق آمارهای رسمی، تاکنون بازرسی از وضعیت ایمنی بیش از ۵۳‌هزار ساختمان در تهران انجام و موارد ناایمنی به مالکان آنها اعلام شده است و هر روز تعداد مراکزی که تاییدیه دریافت می‌کنند یا در حال انجام دستورالعمل‌ها هستند رو به افزایش است. ناگفته نماند که درآخرین آمار اعلام شده تعداد ساختمان دارای وضعیت بحرانی ایمنی در تهران ۱۲۹ مورد اعلام شد که با اقدامات انجام شده تعدادی از ساختمان‌‌ها با اجرای دستورالعمل‌‌ها، مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند و تعداد آنها کاهش یافته است. به تازگی قدرت اله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران هم تعداد ساختمان دارای وضعیت بحرانی ایمنی در تهران را ۷۵ مورد اعلام کرد که در بین آنها ساختمان‌‌های دولتی مانند بیمارستان‌‌ها قرار دارند.

گفته می‌شود که از منظر قانونی، بخشنامه‌‌ای در خصوص لزوم رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی در ساخت‌وساز در شهرها به دادستان‌‌ها ابلاغ شده است. درهمین رابطه غلام‌‌عباس ترکی، معاون دادستان کل کشور گفته است که پیرو تعاملات صورت گرفته با وزیر کشور، بخشنامه‌‌ای در خصوص لزوم نظارت بر عملکرد کمیسیون‌‌های ماده ۱۰۰ شهرداری‌‌ها و رعایت مفاد بند ۲ بخش ت تبصره ۶ قانون بودجه سال ۱۴۰۲ از حیث اطمینان از رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی در ساخت‌وساز در شهرها به دادستان‌‌ها ابلاغ و بر ایجاد سازوکارهای نظارتی و فنی موردنیاز تاکید شده است. ناگفته نماند که طبق اعلام مقامات رسمی هنوز ۵۰‌درصد ساختمان‌‌های دولتی موجود در شهر تهران تاییدیه آتش‌‌نشانی را ندارند!

به بیان دقیق‌تر حدود ۴۰‌درصد از بیمارستان‌‌های دولتی (زیرمجموعه وزارت بهداشت) قبل از سال ۱۳۵۰ و حدود ۳۰‌درصد بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۹ ساخته شده‌‌اند. با در نظر گرفتن شاخص‌‌هایی نظیر سال ساخت، مساحت زیربنا، تعداد طبقات و... تاکنون تعداد ۵۳ بیمارستان در گروه آسیب‌پذیری خیلی زیاد و ۸۴ بیمارستان در گروه با آسیب‌پذیری زیاد قرار گرفته‌‌اند. قدرت اله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران، یکی از معضلات کنونی در ایمن‌سازی ساختمان‌های ناایمن را وزارتخانه‌‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی اعلام کرده و گفته که هیچ بودجه‌‌ای برای ایمن‌‌سازی ساختمان‌‌های خود اختصاص نمی‌‌دهند. به نظر می‌رسد که بعد از حوادثی همچون ساختمان پلاسکو، متروپل یا بیمارستان گاندی، اهمیت نوسازی، بازسازی و ایمن‌‌سازی ساختمان‌ها در کشور بیشتر شده است.

علیرضا زاکانی، شهردار تهران هم گفته که حدود ۹ دستگاه برای اولین بار در تاریخ شهر تهران دست به دست هم داده‌‌اند تا از داخل و خارج شهرداری کمک کنند که پایش ساختمان‌های ناایمن به‌‌دقت انجام شود و در جهت ایمن‌‌سازی حرکت شود. حال این پرسش مطرح می‌شود که سهم و جایگاه صنعت بیمه در بین این دستگاه‌ها کجا است؟ در حالی که صنعت بیمه بر اساس ماهیت خود نیاز به شناسایی دقیق ریسک‌های جامعه دارد، آیا آمار مشخصی از ساختمان‌های ناایمن در کشور دارد؟ درهمین رابطه، معاون فنی شرکت بیمه تجارت نو، تاکید کرد که نیاز به همکاری و همفکری بیشتری بین سازمان‌های ناظری که اینگونه گزارش‌ها را منتشر می‌کنند با بیمه مرکزی و شرکت‌های بیمه وجود دارد. علی سلطانی به چابک آنلاین گفت که گزارش سازمان‌های مرتبط به صنعت بیمه در مورد سازه‌های ناایمن، نافی وظیفه ذاتی صنعت بیمه نیست زیرا بیمه گران خود باید به صورت مجزا برای ریسکی که می‌پذیرند تمهیداتی داشته باشند اما به هر روی بد نیست که آتش‌نشانی و سایر مراجع ذی‌صلاح همین موضوع را به بیمه مرکزی به عنوان نهادی که می‌تواند به شرکت‌های بیمه گر اطلاع دهد، ابلاغ کنند.

وی با اشاره به نقش و سهم بیمه مرکزی به عنوان بیمه گر اتکایی ادامه داد: بیمه مرکزی می‌تواند به عنوان نهاد ناظر به شرکت‌هایی که صادر‌کننده این بیمه‌نامه‌ها هستند اخطار بدهد و از آنها بخواهد که وضعیت بیمه‌گری خود را اصلاح کنند. سلطانی افزود: درمورد موضوع ساختمان‌های ناایمن، شهرداری یا آتش‌نشانی می‌توانند از ابزار بیمه استفاده کنند، در کشورهای دیگر هم شرکت‌های بیمه برای صدور بیمه‌نامه تاییدیه نهادها و اصنافی همچون آتش‌نشانی را از بیمه‌گذار می‌خواهند اما درحال حاضر این نهادها در کشور ما رابطه خوبی با صنعت بیمه ندارند یا اصلا این رابطه شکل نگرفته است. وی، ادامه داد: اگر این اطلاعات و داده‌ها با صنعت بیمه به اشتراک گذاشته شود و قبل از صدور بیمه‌نامه بدانند که این ساختمان در کدام بخش‌ها مشکل دارد، یک هشدار برای شرکت بیمه گر است و آتش‌نشانی می‌تواند این موضوع را به بیمه مرکزی اطلاع دهد. سال‌هاست که صنعت بیمه، صنایع بزرگی همچون نفت، گاز و پتروشیمی را تحت پوشش خود قرار داده و بیمه‌نامه آنها را با توجه به ارزیابی‌ها و بررسی‌هایی که انجام می‌شود صادر می‌کند. اما رقابت موجود در بازار صنعت بیمه باعث شده که یکسری از ملاحظات در لحظه صدور بیمه‌نامه در نظر گرفته نشود. درعین حال از این موضوع نباید غافل شد که صنعت بیمه خود می‌تواند به عنوان ابزاری کنترلی در مدیریت ریسک‌های جامعه ایفای نقش کند.

انتشار اطلاعات و در دسترس بودن داده‌های لازم تاثیر قابل‌توجهی بر مدیریت ریسک صنعت بیمه دارد و به صنعت بیمه کمک می‌کند تا در نوشتن ریسک‌ها با ملاحظه بیشتری گام بردارد. واقعیت این است که بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر صنعت بیمه باید میزان تعاملات خود  رابا سازمان‌های دیگر تقویت کند و در عین حال به عنوان بیمه گر اتکایی بزرگ کشور نظارت بهتری بر بیمه شدن ساختمان‌های ناایمن در کشور داشته باشد.

اخبار مرتبط