با اعطای دسترسی به هر شخص ثالث، راهی بالقوه برای حمله سایبری ایجاد خواهد شد. مدیریت امنیت سایبری در مواجهه با اشخاص ثالث طاقت‌‌‌فرساست و منابع داخلی شرکت‌ها برای عبور از مشکلات را تخلیه می‌کند. در عین حال، نادیده گرفتن این موضوع به معنای سپردن آینده به شانس است. گزارش موسسه پونمن سعی دارد نشان دهد که شرکت‌ها چگونه می‌‌‌توانند در برابر تهدیدهای سایبری از سوی فروشندگان و شرکای خود، حفاظ ایجاد کنند. از آنجا که شناخت همه اشخاص ثالثی که یک‌سازمان با آنها داده‌‌‌ها را مبادله می‌کند دشوار است و داده‌‌‌ها به روش‌های مختلفی رد و بدل می‌‌‌شوند، گام نخست تغییر این فضا افزایش نظارت و سپس شناسایی ذی‌نفعان با هدف محدود کردن دسترسی‌‌‌هاست. استفاده از روش‌های هوشمند ارزیابی ریسک که با تعریف هویت خودکار بر مدیریت دسترسی نظارت دارد، در قالب رویکرد سایبری شخص ثالث (Third-Party Cybersecurity ) که در بستر یک پلتفرم امنیتی ایجاد می‌شود، در این زمینه راهگشاست.