فولاد؛ تیمی که می‌تواند بهتر باشد
جوادی که لالیگایی نیست
بعد فنی
فولاد از ۵ بازی، ۹ امتیاز گرفته و یکی از ۵ تیمی است که تاکنون شکست نداشته‌اند. در شرایطی که باید تیم نکونام را از جنبه‌های فنی بررسی کرد، چیزی جز حاشیه و دفاع اتوبوسی به ذهن متبلور نمی‌شود. نکو پیش از این شخصا اعلام کرده بود که در متد مربیگری‌اش، وام‌دار کارلوس کی‌روش است و این یعنی دفاع مطلق در بازی‌های بزرگ. او به همین شیوه در هفته دوم پرسپولیس را متوقف کرد، اما مساله اینجاست که او در بازی‌هایی با حریفان کم‌بضاعت هم چنین استراتژی‌ای اتخاذ می‌کند؛ آن هم با کلی ستاره باتجربه. تیم جواد در هفته نخست نتوانست در خانه از پس صنعت نفت برآید و این هفته هم حاصل ۱۰۱ دقیقه جدال خانگی با مس رفسنجان چیزی جز تساوی بدون گل نبود. نکونام با سال‌ها تجربه بازی در لالیگا و در اختیار داشتن رکورد بیشترین بازی ملی، دوران بازیگری باشکوهی را سپری کرده و در قامت سرمربی هم با کسب یک جام حذفی و یک سوپرکاپ، خودش را به عنوان یکی از مربیان آینده‌دار ایران مطرح کرده، اما با این وجود حتی یک نفر هم در این مدت بازی تهاجمی‌ای را از تیم او به یاد ندارد. نکو چندی پیش در واکنش به انتخابش به عنوان دستیار دراگان اسکوچیچ، اعلام کرده بود که اسکو باید دستیار او شود، اما آیا واقعا سبک مربیگری آقا جواد آن‌قدر بالاست که خودش تصور می‌کند؟
بعد حاشیه‌ای
نیمکت فولاد احتمالا پرسرو صداترین نیمکت لیگ برتر است؛ با حضور مهدی هاشمی‌نسب و حسین کعبی و البته خود نکونام که در طول بازی درحال فریاد کشیدن هستند. به اینها باید درگیری‌های دستیار نکونام با حریفان را هم اضافه کرد که این هفته هم تکرار شد؛ جایی که حامد لک سنگربان مس و هاشمی‌نسب دست به یقه شدند و اگر وساطت طرفین نبود، صحنه‌های خیلی زشت‌تری رخ می‌داد. در بازی این هفته فولاد برخلاف دو هفته قبل، خبری از ورود ناگهانی کسی به زمین در هنگام حمله حریف نبود، اما هواداران طوری با مواد محترقه آتش‌بازی کردند که داور مجبور شد چند نوبت بازی را متوقف کند. این شاید تاکتیک جدیدی باشد که درحال باب شدن در فوتبال ایران است؛ یک روز خط‌کشی زمین را تغییر می‌دهند، یک روز خیلی ناگهانی! جیمی جامپ وارد زمین می‌شود و روز دیگر گلر حریف را با ترقه خطاب قرار می‌دهند. شاید لالیگایی که جواد در آن درخشیده، آبستن چنین حواشی‌ای بوده است!
