شیوع یک استدلال ویران‌کننده در تیم ملی
خراب می‌کنیم، مثل قبلی‌ها !
سکانس اول؛ حملات امیر
اول از امیر قلعه‌نویی شد. سرمربی تیم ملی تقریبا هر فرصتی که در خلال مسابقات جام ملت‌های آسیا به دست آورد، صرف طعنه‌زنی به کادرفنی پیشین کرد. خب البته حتما می‌دانید که منظورمان مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ نیست، چون ظاهرا در نگاه دوستان این دو دوره اصلا جزو تاریخ معاصر تیم ملی به حساب نمی‌آید! در نتیجه هر کجا که آنان از کلیدواژه «قبلی‌ها» استفاده کردند، بدانید منظورشان کارلوس کی‌روش و همکارانش است. باری؛ در طول هفته‌های گذشته به دفعات شاهد طعنه و کنایه‌زنی قلعه‌نویی به کی‌روش بودیم؛ اینکه در آن دوران تیم ملی به بازی دفاعی خو گرفته بود و تغییر ذائقه و سبک این تیم زمان‌بر خواهد بود. در نهایت هم امیر آن‌قدر در این «ژست» فوتبال هجومی غرق شد که تیم ملی با ویران‌ترین ساختار دفاعی در جام ملت‌ها حضور یافت. نه‌تنها امارات و سوریه و فلسطین در این بازی‌ها به ایران گل زدند، بلکه تیمی مثل قطر هم که در ۶ تقابل قبلی فقط یک بار دروازه ما را گشوده بود، در یک ۹۰ دقیقه سه بار دروازه علیرضا بیرانوند را گشود. بعد از حذف تیم ملی از جام ملت‌ها هم دستیارش سعید الهویی همین پرچم را در دست نگه داشت و البته خود امیر به برخوردهای مهربانانه رسانه‌ها با کی‌روش در زمان‌های ناکامی کنایه زد.
سکانس دوم؛ طغیان شجاع
کمی بعد نوبت به شجاع خلیل‌زاده رسید که همین شیوه را به تندترین شکل ممکن در پیش بگیرد. مدافع ملی‌پوش تراکتور بعد از بازی با پرسپولیس میکس‌زون ورزشگاه آزادی را روی سرش گذاشت و با داد و فریاد مدعی شد حامیان کارلوس کی‌روش با کمک به بقای او، ۱۰ سال فوتبال ایران را عقب انداختند و نابود کردند. او این اظهارات را در دفاع از عملکرد تیم ملی در قطر انجام می‌داد و آش را چنان شور کرد که در پاسخ به سوالی پیرامون ضعف در خط دفاعی گفت: «این دیگر به شما ربطی ندارد.»
سکانس سوم؛ تیر خلاص رحمان
در آخرین پرده هم این رحمان رضایی، یکی دیگر از دستیاران امیر قلعه‌نویی بود که سراغ همین استدلال سیاه رفت. رحمان گفت: «مگر کادر قبلی که ۱۰ سال هدایت تیم را بر عهده داشت، چه دستاوردی به ارمغان آورد و چه چیزی به تیم ملی اضافه کرد؟»
پرسش نهایی؛ ما چه گناهی کرده‌ایم؟
همان‌طور که گفتیم، با این روش کار در نهایت هیچ مشکلی حل نخواهد شد، چرا که همیشه می‌توان در توجیه هر شکستی، به ناکامی قبلی‌ها اشاره کرد. الان هم دورنمای کار طوری است که انگار این کادر قصد ندارد به بهانه‌جویی و پنهان شدن پشت کم‌وکاستی‌های دوران کارلوس کی‌روش پایان بدهد. بنابراین بگذارید صادقانه اطمینان بدهیم که پیشرفت بزرگی در انتظار تیم ملی نخواهد بود. ما از قد کشیدن انصراف داده‌ایم، چون سقف‌مان را کوتاه گرفته‌اند.
