حسین رضازاده از مسابقات جهانی انصراف داد

قوی‌ترین مرد جهان پس از اعلام انصراف از حضور در مسابقه‌های جهانی وزنه‌برداری در سال ۲۰۰۷ گفت: درست است که به آمادگی کامل برای یک قهرمانی مقتدرانه در مسابقه‌های جهانی نرسیده‌ام اما، با این حال تمریناتم را قطع نمی‌کنم و تا روز مسابقه هم اگر به رکوردهای مورد نظرم دست پیدا کنم در مسابقه جهانی وزنه می‌زنم. حسین رضازاده، قهرمان دو دوره بازی‌های المپیک و رکورد دار حرکات یک ضرب، دو ضرب و مجموع دسته فوق سنگین جهان درمورد نامه‌ای که به رییس فدراسیون وزنه‌ برداری نوشته، اظهار کرد: این تصمیم را پنج‌شنبه گرفتم. پس از آنکه با دوستانم صحبت کردم به این نتیجه رسیدم که چنین درخواستی را از رییس فدراسیون وزنه‌برداری کنم. هر چقدر که تلاش می‌کنم، نمی‌توانم به رکوردهای مورد قبولم برسم. باید به حداقل رکوردهای ۲۰۵ و ۲۵۰ کیلوگرم در حرکات یک ضرب و دو ضرب می‌رسیدم تا با اقتدار قهرمان جهان شوم اما، پس از این تصادف مچ پایم خیلی درد می‌کند. وقتی می‌خواهم قیچی بزنم و وزنه را بالای سر بکشم مچ پایم درد می‌کند. این مساله واقعا برای من مشکل ساز شده است. روی پنجه‌هایم نمی‌توانم وزنه را تحمل کنم.

رضازاده در پاسخ به این سوال که برخی اعتقاد دارند تو دیگر خسته شده‌ای، یادآور شد: من خسته نشده‌ام. بیشتر از پنج یا شش ماه است که در اردو هستم. تمرین‌هایم را بصورت جدی ادامه داده‌ام. هدف من حضور در مسابقه‌های جهانی است. آنها که می‌گویند خسته شده‌ام باید تمرین‌های ساعت ۷ و ۸ صبح من که تنهایی در سالن تمرین می‌کردم را می‌دیدند. تنها کسی که با من بود ماساژور بلغاری تیم بود و من در این تمرین‌ها «پا از جلو» تمرین می‌کردم.

قوی‌ترین مرد جهان درمورد این که نیاز به یک استراحت داشت، یادآور شد: هدف اصلی من حضور در المپیک است. من فقط باید در المپیک مدال بگیرم. با این شرایط هم فکر نمی‌کنم، بتوانم استراحت کنم. حتی اگر به مسابقه جهانی نروم. امیدوارم که با حضور در المپیک پکن سومین طلای المپیک را هم باکمک خداوند کسب کنم.

رضازاده با اظهار ندامت از سفر با خودروی شخصی به اردوی تیم ملی در شهرستان چابکسر گفت: ای کاش من هم در این سفر همانند سایر اعضای تیم با اتوبوس فدراسیون به چابکسر می‌رفتم. در آن شرایط شاید این مشکل هم به وجود نمی‌آمد. من فکر می‌کنم فدراسیون هم باید فشار بیشتری برای این کار بر ما می‌آورد.

قهرمان چهار دوره مسابقه‌های جهانی وزنه‌برداری با بیان این که من به تایلند می‌روم تا اگر شرایط را مساعد دیدم در مسابقه‌های جهانی حضور پیدا کنم، تصریح کرد: به هر حال با توجه به شرایطی که بوجود آمده من در تایلند حاضر می‌شوم. خدا را چه دیدی؟ شاید به لطف خدا خوابیدیم و بلند شدیم و این درد هم از بین رفت و با لطف خدا توانستم به رکوردهای موردنظر برسم و در مسابقه‌های جهانی شرکت کنم. امیدوارم که چنین کرامتی شامل من شود.

وی درمورد شایعه‌هایی که درمورد خداحافظی‌اش پس از بازی‌های المپیک پکن مطرح شده، گفت: فکر می‌کنم هنوز توانایی ادامه رقابت رادارم و از هم‌اکنون فکر می‌کنم که بعد از بازی‌های المپیک هم در رقابت‌های مهم بتوانم شرکت کنم. باید ببینیم که شرایط آینده چطور می‌شود. اما، اکنون نه خسته شده‌ام و نه می‌خواهم خداحافظی کنم.

رییس فدراسیون وزنه‌برداری در پی انصراف حسین رضازاده از حضور در مسابقه‌های جهانی سال ۲۰۰۷ تایلند گفت: من از این وضعیتی که به وجود آمده بسیار متاسفم، اما، باید قبول کنیم که رضازاده آمادگی حضور در مسابقه‌های جهانی را نداشت.

بهرام افشارزاده گفت: رضازاده آماده نبود. او آمادگی حضور در مسابقات جهانی را نداشت. حادثه رانندگی هم که برای او اتفاق افتاد ضربه روحی بدی به او زد. البته مچ پایش هم درد می‌کند، اما به هر حال چیزی که مشخص است، این است که او احساس کرده توانایی حضور در مسابقه‌های جهانی را نداشته و انصراف داده است.

وی با اشاره به افتخارآفرینی‌های رضازاده در مسابقه‌های بین‌المللی از سال ۱۹۹۸ تاکنون تاکید کرد: رضازاده از بازی‌های آسیایی تایلند که مدال برنز را کسب کرد تاکنون (به غیر از سال ۲۰۰۱ که مصدوم بود) در همه مسابقه‌های مهم بین‌المللی شرکت کرده و نتیجه آن هم کسب دو مدال طلای المپیک، چهار مدال طلای جهان، دو مدال طلای بازی‌های آسیایی و مدال‌های متعدد در مسابقه‌های معتبر بین‌المللی بوده و او را به ستاره وزنه‌برداری دنیا بدل کرده است، اما اینک نوبت به سایر سنگین‌ وزن‌های جوان‌تر ایران رسیده تا در مسابقه‌های جهانی شرکت کنند. او باید کمی استراحت کند. افشارزاده ادامه داد: روزی سه جلسه تمرین در طول سال‌های متمادی او را خسته کرده است. این خیلی سخت است که بدون استراحت تمرین کند، اما از یک طرف هم متاسفم که نوار پیروزی‌های او قطع می‌شود و ما حداقل بیست و هشت امتیاز تیمی در مسابقه‌های جهانی را از دست می‌دهیم.

رییس فدراسیون وزنه‌برداری با اشاره به پشتوانه‌های رضازاده که در اردوی تیم ملی حضور دارند گفت: به عقیده من دو وزنه‌بردار فوق سنگینی که در تیم حضور دارند، شرایط بسیار خوبی دارند. اکنون رشید شریفی، وزنه‌های ۱۹۵ و ۲۳۷ کیلوگرم را در حرکات یک ضرب و دو ضرب بالای سر می‌برد. همچنین محمد صالحی هم موفق به مهار وزنه‌های ۱۸۵ و ۲۳۵ کیلوگرم در حرکت یک ضرب و دو ضرب شده است. آنها وضعیت بسیار خوبی را دارند، من فکر می‌کنم که عملکرد مناسبی را در مسابقه‌های آتی داشته باشند. البته حتی اگر سعید علی حسینی را هم در آینده به این جمع اضافه کنیم، می‌توانیم فوق سنگین‌های خوبی داشته باشیم.

رییس فدراسیون وزنه‌برداری در پاسخ به این سوال که برخی از نزدیکان تیم‌های ملی اعتقاد دارند تمرین‌های رضازاده در ماه‌های اخیر برای حضور در مسابقه‌های جهانی کافی نبوده است، گفت: من نمی‌خواهم به عقب برگردم و تنها این حادثه‌ای که برای او اتفاق افتاده را دلیل اصلی می‌دانم. من دو ماه پیش با او صحبت کردم و او به صورت جدی به تمرین‌هایش ادامه می‌داد، اما، باید بدانیم که وزنه‌برداری رشته رکوردی است، او همه حریفانش را می‌شناسد و می‌داند که کسب مدال در مسابقه‌های جهانی چقدر سخت است. به طور حتم اگر او می‌توانست مدال بگیرد به تایلند می‌رفت.

بهرام افشارزاده در پایان خاطر نشان کرد: ما تمام حمایت خود را از رضازاده و همه اعضای تیم ملی داشته‌ایم و این کار را ادامه می‌دهیم. هیچ چیز برای آنها کم نگذاشته‌ام و هر چه در توان‌مان بود برای وزنه‌برداران قرار دادیم. امیدوارم که بتوانیم در مسابقه‌های جهانی تایلند نتیجه خوبی کسب کنیم و سهمیه‌های مناسبی را در المپیک داشته باشیم.