لذت عکاسی با کیفیت در تاریکی شب
با وجود آنکه در روشنایی روز همه جزئیات دیده می‌شوند و عکاسی می‌تواند دقیق‌تر باشد، اما شب‌ها فضای عکاسی می‌تواند متفاوت‌تر و البته جذاب‌تر باشد. با این اوصاف است که عکاسی هر سوژه نه چندان خاص در شب می‌تواند عکسی جالب و منحصربه‌فرد باشد. نورپردازی اماکن عمومی، خیابان‌ها و فروشگاه‌های رنگارنگ در شب می‌توانند هرکدام سوژه‌های جالب و متفاوتی باشند. این در حالی است که در هنگام عکاسی در شب دیگر نگرانی بابت رفتن یا تغییر وضعیت نور ندارید.
در واقع مهم‌ترین چالش عکاسی در شب نوردهی مناسب است. در طول روز می‌توانید به راحتی دوربین خود را به‌دست گرفته، به اطراف بروید و عکاسی کنید و نگران لرزش دوربین هم نباشید. علاوه‌بر اینها، به خاطر میزان نور موجود در روز، لازم نیست در مورد عکاسی با ایزوی بالا (سرعت ثبت بالا) و در نتیجه افزایش نویز عکس نگران باشید. با این‌ حال عکاسی در شب با دست و البته بدون کمک سه‌ پایه به خاطر افزایش زیاد نویز امکان‌پذیر نیست.


بهتر است بدانید که قواعد نوردهی در شب هم مثل روز عمل می‌کنند، تنها به زمان بیشتری برای راه دادن نور به دوربین‌تان احتیاج دارید. برای عکاسی در شب بهتر است سه ‌پایه و ریموت شاتر دوربین را هم برای جلوگیری از هرگونه لرزش هنگام نوردهی به همراه ببرید. با استفاده از این دو وسیله، نتایج بهتری را دریافت خواهید کرد. با این همه بهتر است بعضی نکات ساده اما کاربردی را در این زمینه بدانید تا عکاسی در شب برایتان لذتبخش بشود.


از حالت دستی استفاده کنید: اولین نکته این است که برای عکاسی در شب از حالت دستی استفاده کنید. در حالت دستی می‌توانید سرعت شاتر، محدوده دیافراگم و ایزو را خودتان تعیین کنید. این حالت، کنترل کاملی از دوربین را به شما می‌دهد. زمانی که در شب عکاسی می‌کنید، دوربین روی سه‌ پایه قرار خواهد گرفت و به آرامی کار خواهید کرد. به علت سرعت کار لازم نیست که از هیچ حالت خودکاری استفاده کنید. البته شاید لازم باشد که با تنظیمات میزان نوردهی، کمی آزمون‌ و خطا انجام دهید، چون دوربین به سادگی به خاطر تفاوت‌های زیاد بخش‌های کم‌ نور و پر نور فریب می‌خورد. شما می‌خواهید که روی این فرآیند کنترل کاملی داشته باشید، حالت دستی این امکان را برایتان فراهم می‌کند.


مطمئن شوید که برای کار کردن با حالت Bulb در دوربین‌تان مشکلی ندارید: حالت دستی تنها برای زمان نوردهی تا ۳۰ ثانیه مناسب خواهد بود. اگر به سرعت شاتر بیشتر از ۳۰ ثانیه نیاز داشته باشید، تنها راه برای رسیدن به نوردهی مناسب، استفاده از حالت Bulb یعنی نوردهی با زمان بالا است؛ بنابراین با اینکه باید معمولا با تنظیمات دستی عکاسی کنید، برای استفاده از حالت Bulb هم باید راحت باشید. در این حالت، شاتر تا ‌زمانی که دکمه آن را نگه داشته باشید، باز می‌ماند. زمانی که دکمه را فشار می‌دهید، شاتر باز و زمانی که دکمه را رها کنید، شاتر بسته می‌شود. برای عکاسی در این حالت و جلوگیری از ایجاد هرگونه لرزش در زمان نوردهی، استفاده از ریموت برای شاتر ضروری است. با استفاده از حالت Bulb، می‌توانید مدت‌ زمان نوردهی را تا چند دقیقه افزایش دهید.

اگر ریموت شاتر شما تایمر داخلی ندارد، مطمئن شوید که می‌توانید از تایمر دیگری مثل تایمر گوشی استفاده کنید. اگر ریموت شاتری که در اختیار دارید تایمر ندارد، احتمالا می‌خواهید که قابلیت قفل‌ کردن برای ثابت نگه داشتن وضعیت شاتر داشته باشد تا مجبور به نگه داشتن آن، در تمام مدت ثبت عکس نباشید.


با فرمت RAW عکس بگیرید: وقتی در شب عکاسی می‌کنید، ثبت عکس‌ها در فرمت RAW اهمیت پیدا می‌کند. فایل‌های RAW تولید شده توسط بیشتر دوربین‌ها، معمولا فایل‌هایی ۱۴ بیتی و عکس‌های با فرمت JPEG، تنها فایل‌های ۸ بیتی هستند. هر چقدر این بیت‌ها بیشتر باشند، محدوده بیشتری از رنگ‌ها پوشش داده خواهد شد و انتقالی انعطاف‌پذیرتر بین آنها انجام می‌پذیرد. دلیل اهمیت استفاده از فرمت RAW در شب این است که بیشترین رنگی که یک دوربین می‌تواند ثبت کند، در قسمت پرنور عکس قرار دارد و رنگ‌هایی که می‌توانند در قسمت کم‌‌نور عکس ثبت شوند، بسیار محدود هستند. قسمت اعظم عکس‌هایی که در شب می‌گیرید تیره و کم ‌نور خواهند بود. اگر عکس در شب را با فرمت JPEG بگیرید که توانایی کمی برای ثبت رنگ دارد، احتمال تکه‌ تکه شدن رنگ‌ها در عکس که به آن Banding گفته می‌شود، بالا می‌رود.


همراه خود فلش ببرید: آشنایی با تنظیمات دوربین برای عکاسی در شب، واقعا به نفعتان خواهد بود. می‌توانید تغییراتی را بدون اینکه قادر به دیدن چیزی باشید، اعمال کنید. با این ‌وجود استفاده از یک فلش، بسیار کاربردی خواهد بود. یکی را همراه ببرید تا مطمئن شوید می‌توانید همه‌ چیز را در دوربین و سه‌‌پایه‌تان ببینید. برخی اوقات برای روشن کردن قسمت‌هایی از تصویرتان هم مناسب خواهد بود.
تنظیمات مناسب را انتخاب کنید: تنظیمات مناسب، در شرایط متفاوت تعریف می‌شوند. با این ‌حال، راه‌هایی وجود دارند که انتخاب تنظیمات برای عکاسی در شب، باید تحت تاثیر آنها قرار بگیرند. در اینجا با چند مورد از این تنظیمات آشنا می‌شوید:


محدوده دیافراگم: در شب، محدوده دیافراگم را بیشتر از مقدار معمولی برای روز باز کنید (از عدد f کمتر استفاده کنید). بسیاری از عکاسان برای عکس گرفتن در شب، از سطح نازک‌تری استفاده می‌کنند. پس‌‌زمینه و آسمان هم در هر صورت در شب سیاه است و به عمق میدان بزرگی احتیاج نخواهید داشت. همچنین محدوده دیافراگم بزرگ‌تر، به ورود نور بیشتر به دوربین کمک می‌کند.
ایزو: تا جایی که می‌توانید مقدار ایزو را کم انتخاب کنید. عکاسی در شب به این معنی است که قسمت‌های تاریکی در عکس‌ها وجود خواهد داشت و این قسمت‌های تیره، در نتیجه باعث به وجود آمدن نویز دیجیتالی می‌شوند. انتخاب ایزوی بالاتر این مشکل را بیشتر می‌کند.


سرعت شاتر: نظر به اینکه شاید سرعت شاتر اولین چیزی باشد که برای نوردهی در روز نگران آن هستید، برای عکاسی در شب باید آخرین چیزی باشد که به آن فکر می‌کنید. ازآنجایی‌ که به کمک سه ‌پایه عکس می‌گیرید، می‌توانید شاتر را هرچقدر که نیاز دارید باز نگه دارید. اگر نورهای مشخص دارید یعنی می‌خواهید از ترافیک، یک آب‌نما یا آب جاری عکس بگیرید، در حقیقت هر چه شاتر بیشتر باز بماند به نفعتان خواهد بود. تنها استثنا باد شدید یا هر چیز بی‌ثباتی که بر تجهیزات‌تان تاثیر بگذارد است.


یکی دیگر از تنظیماتی که باید به بررسی آن بپردازید، کم کردن نویز در نوردهی با مدت‌ زمان طولانی است. در منوی دوربین، به دنبال Long Exposure Noise Reduction باشید. اگر این گزینه را فعال کنید، دوربین دو نوردهی را انجام خواهد داد، یکی حالت معمولی و دیگری با شاتر بسته که در آن دوربین از مقایسه برای حذف کردن نویزها از عکس معمولی استفاده می‌کند. عکس‌هایی که با این روش گرفته شوند، به دو برابر حالت عادی برای نشان داده شدن زمان نیاز دارند، اما نویز کمتری خواهند داشت.


نقاط روشن را بسنجید: مشخص کردن میزان نوردهی مناسب در شب می‌تواند کمی دشوار باشد. هر حالت سنجش، چالش‌های خودش را دارد. اگر از روش چند قسمتی استفاده کنید، احتمال دارد که دوربین گیج شود. اگر از روش نقطه‌ای یا قسمتی استفاده کنید، نتیجه نسبت به پس ‌زمینه پر نور یا کم ‌نور تغییر خواهد کرد. یک راه‌ حل برای این مشکل این است که از روش نقطه‌ای استفاده کرده و برای نقاط روشن تصویر، نوردهی را انجام دهید. درحالی‌که نقاط پر نور را هدف گرفته‌اید، سنجشگر را بین +۱ و +۲ قرار دهید. تنظیمات +۱ و -۲ نقاط پر نور عکس را روشن کرده و در عین حال، نقاط روشن را در محدوده دینامیکی دوربین نگه می‌دارد. زیاد درباره میزان تاریکی موجود در عکس نگران نباشید. اگر این نقاط سیاه شدند، فراموش نکنید که در حال عکاسی در شب هستید و باید قسمت‌های سیاهی هم وجود داشته باشند.

عکسی را به صورت امتحانی بگیرید و در صورت نیاز، بر اساس آن تغییراتی را اعمال کنید.
عکس آزمایشی با ایزوی بالا بگیرید: حالا که صحبت از گرفتن عکس‌های آزمایشی شده است، شما باید تعداد زیادی از آنها را در هنگام عکاسی در شب بگیرید. نباید ۳۰ ثانیه، یک دقیقه یا حتی بیشتر بیکار بمانید تا ببینید نتیجه عکس‌های آزمایشی چطور می‌شود. بهترین راه برای گرفتن عکس آزمایشی بدون اینکه وقت زیادی را هدر دهید، گرفتن عکس با ایزویی بسیار بالاتر از معمول است. برای مثال، شاید تصور کنید که تنظیمات نوردهی مناسب برای یک عکس، ۳۰ ثانیه با محدوده دیافراگم f/ ۵.۶ و ایزوی ۴۰۰ است. به جای گرفتن عکس و صبر کردن برای ۳۰ ثانیه، هر دو ایزو و سرعت شاتر را با تعداد مساوی از مراحل بالا ببرید.

میزان نوردهی با قبل تفاوتی نمی‌کند؛ اما برای نشان دادن عکس، زمان بسیار کمتری را صرف خواهد کرد. در این مثال می‌خواهیم ایزو را در چهار مرحله به ۶۴۰۰ برسانیم (در مرحله اول به ایزو ۸۰۰، در مرحله دوم به ایزو ۱۶۰۰، مرحله سوم ایزو ۳۲۰۰ و مرحله چهارم ۶۴۰۰). این به شما امکان کاهش سرعت شاتر تا ۲ ثانیه را می‌دهد (در مرحله اول سرعت شاتر تا ۱۵ ثانیه، مرحله دوم تا ۸ ثانیه، سوم تا ۴ ثانیه و در مرحله چهارم تا ۲ ثانیه کاهش پیدا خواهد کرد). وقتی از میزان نوردهی عکس خود راضی شدید، تنها کافی است ایزو را کاهش و سرعت شاتر را به مقدار مساوی افزایش دهید تا به تنظیمات نهایی برسید.


از سوژه‌های خود چند عکس تهیه کنید: عکاسی در شب یکی از قسمت‌هایی است که در آن احتیاج دارید چند عکس کاملا ثابت، با تنظیمات نوردهی متفاوت تهیه کنید. به این تکنیک Bracketing گفته می‌شود. ترکیب عکس‌ها و استفاده از HDR می‌تواند برای عکاسی در شب معجزه کند، اما اگر با پردازش‌های اینچنینی مخالف هستید، با این ‌حال از هر سوژه چند عکس تهیه کنید. به این روش به عنوان بیمه‌ای برای نوردهی نگاه کنید.


میزان نوردهی را در هیستوگرام بازبینی کنید: بعد از انتخاب میزان نوردهی و گرفتن عکس، آن را در LCD دوربین خود بررسی کنید. در LCD می‌توانید ببینید که حجم نوردهی مناسب بوده است یا خیر، اما بهتر است آن را در هیستوگرام هم ببینید تا مطمئن شوید که میزان نوردهی در محدوده دینامیکی دوربین قرار دارد. دقت کنید که نقاط پر نور در سمت راست هیستوگرام موجود باشند، اما از وجود لبه‌های تیز در حاشیه سمت راست هیستوگرام جلوگیری کنید. اگر قسمت‌های تیزی از سمت چپ هیستوگرام که نمایانگر سیاهی‌های عکس هستند را مشاهده کردید نگران نشوید، چون در حال عکاسی در شب هستید و باید هم همینطور باشد. به‌طور کلی تا جایی که می‌توانید، سعی کنید عکس در محدوده هیستوگرام قرار بگیرد، اما سمت راست آن که مربوط به قسمت‌های روشن عکس است، نباید تیز باشند.


نوردهی در شب: اگر کاملا با انتخاب تنظیمات نوردهی راحت نیستید، عکاسی در شب می‌تواند این مهارت را به سرعت در شما تقویت کند. دوربین خود را روی سه‌ پایه قرار می‌دهید و بدون نگرانی از تغییر نور، هر مقدار زمان که برای گرفتن عکس نیاز داشته باشید صرف کرده و شیوه درست را انجام می‌دهید. مجبور می‌شوید که به نقاط تیره و روشن در زمان اندازه‌گیری توجه کنید و بعد در هیستوگرام به بررسی آنها بپردازید. گرفتن عکس‌های آزمایشی و اصلاح آنها به شما کمک می‌کند که روابط متقابل بین تنظیمات نوردهی را متوجه شوید. اگر این مراحل را دنبال کنید، احتمال اینکه عکس‌های عالی بگیرید بسیار بیشتر خواهد شد. هر شهری جاذبه‌ها، پل‌ها و موزه‌هایش را در شب معمولا با نورهای رنگی روشن نگه می‌دارد. منظره‌ای که در طول روز خسته ‌کننده است، در شب می‌تواند به عکسی عالی تبدیل شود. اغلب اوقات به خاطر تأثیرات نور، از نتایجی که به‌دست می‌آورید شگفت‌زده خواهید شد. با صرف زمان کافی و اعمال کردن این نکات، می‌توانید انتخاب تنظیمات نوردهی را به بهترین وجه انجام داده و تجربه خود را افزایش دهید.