بیش از نیمی از نخستی‌ها در معرض انقراض قرار دارند

نخستی‌سانان یا نخستی‌ها (Primates) یکی از راسته‌های پستانداران از زیر گروه جفت‌داران هستند که شامل تمامی میمون‌ها، گوریل‌ها و انسان می‌شود. «فعالیت‌های ناپایدار بشری» باعث فشارهای بی‌شماری بر گونه‌های نخستی شده است. یک مطالعه اخیر هشدار می‌دهد که آینده برای گوریل‌ها، میمون‌ها و دیگر نخستی‌ها به شدت شوم است؛ مگر اینکه انسان‌ها تغییرات شگرفی در رفتار فعلی خود ایجاد کنند. طبق مطالعه‌ای که در مجله Science Advances منتشر شد، تقریبا ۶۰ درصد از ۵۰۴ گونه نخستی‌ که نزدیک‌ترین نسبت‌های بیولوژیکی را با نوع بشر دارند با خطر انقراض مواجه هستند. این مطالعه نشان می‌دهد سه چهارم گونه‌های نخستی با کاهش جمعیت روبه‌رو هستند.

این گزارش در ادامه می‌گوید: «اکنون فعالیت‌های ناپایدار بشری مهم‌ترین عامل در انقراض گونه‌های نخستی هستند». رشد برنامه‌ریزی شده جمعیت انسانی در سراسر جهان (از ۱/ ۵ میلیارد تا ۳/ ۷ میلیارد بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۵۰) فشارهای چشم‌گیری بر شامپانزه‌ها و میمون‌ها که در جدال برای زنده ماندن هستند ایجاد خواهد کرد. بزرگ‌ترین تهدید، تخریب زیستگاه طبیعی آنها مانند جنگل‌های بارانی آمازون و دیگر جنگل‌ها برای کشاورزی و دامداری است. طبق نظر محققان، گسترش کشاورزی، ۷۶ درصد گونه‌های نخستی را تهدید می‌کند. ۶۰ درصد با بهره‌برداری از جنگل‌ها مورد تهدید قرار گرفته‌اند. تقاضا برای گوشت حیوانات غیرخانگی (bushmeat) عاملی است که ۶۰ درصد نخستی‌ها را با شکار و تله به مخاطره می‌اندازد.تیمی متشکل از ۳۱ دانشمند می‌نویسند: «با توجه به شمار بزرگ گونه‌ها که در حال حاضر با تهدید مواجه هستند و کاهش جمعیت را تجربه می‌کنند، اگر فعالیت موثر فورا صورت نگیرد، جهان به‌زودی با انقراض گسترده روبه‌رو خواهد بود.»نخستی‌ها عمدتا در نواحی جنگلی زندگی می‌کنند و به‌طور طبیعی در ۹۰ کشور وجود دارند. دو سوم همه گونه‌های نخستی در برزیل، اندونزی، جمهوری دموکراتیک کنگو و ماداگاسکار متمرکز هستند. این گزارش بیان می کند که در ماداگاسکار ۸۷ درصد گونه‌ها، در آسیا ۷۳ درصد و در قاره آفریقا ۳۷ درصد گونه‌ها با تهدید روبه‌رو هستند.

USA Today در گزارش خود می‌گوید: زمان برای Hainan gibbon (نوعی میمون) تقریبا به پایان رسیده است. تنها ۳۰ عدد از این نوع میمون در حیات‌وحش چین وجود دارند. فقدان گونه‌ها می‌تواند منجر به فروپاشی دیگر بخش‌های یک اکوسیستم شود. شکار یک نوع گیبون (میمون دست‌دراز) که در تایلند یافت می شود،«اثری منفی» بر یک نوع درخت داشته است؛ چراکه این درخت برای پراکنده کردن بذر خود به این گیبون وابسته است.این مطالعه پیرو ارزیابی‌های حیات وحش پیشین است که از آینده فاجعه‌بار برای بسیاری از نخستی‌ها هشدار داده بود. چهارگونه از هفت‌گونه میمون‌های بزرگ که شامل گوریل‌ها، اورانگوتان و انسان‌ها هستند توسط «اتحادیه بین‌المللی محافظت از طبیعت» تحت عنوان «به شدت در معرض خطر» فهرست‌بندی شده‌اند.

حتی زمانی که شمار کلی کاهش می‌یابد، دانشمندان به‌طور منظم گونه‌های جدیدی را شناسایی می‌کنند. نیویورک‌تایمز در گزارش خود می‌گوید انتظار می‌رود امسال هفت گونه کشف شود. برای محافظت نخستی‌ها از انقراض، اجرای تغییرات جامع در رفتار انسانی ضروری است. کاهش نرخ تولد، مبارزه با فقر و نابرابری و بهبود سلامت عمومی برخی از نیروها را ایجاد خواهد کرد که نخستی‌ها را به حاشیه خواهند راند. افزایش اندازه پناهگاه‌های حیوانات و نواحی محافظت‌شده باید یک هدف جهانی باشد؛ اما این گزارش یادآور می‌شود که آسیا، آفریقا و آمریکا در حال کاهش پناهگاه‌های حیات‌وحش هستند.