پایان راویان فرهنگ
چندی پیش موسیقی نواحی ایران یکی از چهره‌های برجسته‌اش را از دست داد. مرگ این استاد برجسته موسیقی نواحی یک بار دیگر زنگ خطر جدی را برای موسیقی ایران به صدا در آورد.اینکه چهره‌های ارزشمندی که راوی فرهنگ و هنرسرزمین ما هستند، در تنهایی و بی‌هیچ توجهی از بین می‌روند و کسی هم به این فکر نمی‌افتد آستینی بالا بزند تا به همین راحتی بخش وسیعی از فرهنگ ما با خاموشی استادان برجسته‌اش از بین نرود. استاد قسمت خانی راوی بزرگ آوازهای تالشی بود که پس از تحمل مدت‌ها بیماری در ۶۹ سالگی دار فانی را وداع گفت. او از بزرگان موسیقی آوازی تالش بود که هنر خود را در جوانی از استادانی چون شرفی و روحان قاسمی آموخته بود و بر اثر نشست و برخاست با این بزرگان به شیوه‌های آوازی تالش و دستون خوانی اشراف پیدا کرده بود. به گفته هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی جایگاه استاد قسمت خانی در آوازهای تالشی به مرتبه‌ای رسیده بود که هرکس قصد یادگیری یا پژوهش در زمینه آوازهای تالشی را داشت حتما گذرش به استاد قسمت خانی می‌افتاد. برای اولین بار جهانگیر نصری اشرفی از صدای قسمت‌خانی در ضبط مجموعه‌ای با همکاری انجمن موسیقی ایران استفاده کرد و او را به جامعه موسیقی معرفی کرد. علاوه بر آن مجموعه دیگری از صدای قسمت خانی با همت یک پژوهشگر جوان به نام آرمین فریدی منتشر شده است. قسمت خانی علاوه بر تسلط کامل بر سبک‌های آوازی منطقه تالش دولا، به سبک‌های دیگر موسیقی تالش به خصوص سبک ماسالی نیز مسلط است. قسمت خانی همچنین در اجرای صحیح دستون‌ها و آگاهی از کلیه مقامات و ریزمقامات تالشی نمونه بود. استاد قسمت خانی در در جشنواره‌های متعددی در ایران و کشورهایی همچون اسپانیا، اتریش، سوئد، اوکراین و غیره بارها با آوازها و نغمه‌های تالشی روی صحنه رفته و مورد توجه مخاطبانش گرفته بود.