مشارکت فرزندان در مدیریت مالی خانواده
به فرزند خود پول توجیبی بدهیم؟
ورود فرزند خانواده به مدرسه علاوه بر آنکه اولین تجربه او برای دوری از خانواده محسوب می‌شود فرصت مهمی برای آموزش مدیریت مالی است. پول، نحوه دریافت و برنامه‌ریزی برای هزینه و پس‌انداز آن، در همین ایام به کودک آموخته می‌شود و پایه رفتارهای اقتصادی او در آینده را پی‌ریزی خواهد کرد. بسیاری از روانشناسان کودک معتقدند: پول «توجیبی» اولین چیزی است که کودک به کمک آن می‌تواند مفهوم و ارزش پول را درک کرده و بتواند به‌خوبی آن را مدیریت کند. پول توجیبی به کودک می‌آموزد باید مقداری از پولش را پس‌انداز کرده و برای داشتن چیزی که می‌خواهد مدتی صبر کند.
ورود فرزند خانواده به مدرسه علاوه بر آنکه اولین تجربه او برای دوری از خانواده محسوب می‌شود فرصت مهمی برای آموزش مدیریت مالی است. پول، نحوه دریافت و برنامه‌ریزی برای هزینه و پس‌انداز آن، در همین ایام به کودک آموخته می‌شود و پایه رفتارهای اقتصادی او در آینده را پی‌ریزی خواهد کرد. بسیاری از روانشناسان کودک معتقدند: پول «توجیبی» اولین چیزی است که کودک به کمک آن می‌تواند مفهوم و ارزش پول را درک کرده و بتواند به‌خوبی آن را مدیریت کند. پول توجیبی به کودک می‌آموزد باید مقداری از پولش را پس‌انداز کرده و برای داشتن چیزی که می‌خواهد مدتی صبر کند. اجازه دهید کودک اشتباه کند تا شیوه صحیح را بیاموزد بنابراین اگر تمام پولش را خرج کرد و برای خرید چیزی که می‌خواست، پول کافی نداشت ناراحت نشوید. اما پرداخت بدون اصول پول توجیبی نه تنها به فرزند شما کمکی نمی‌کند بلکه ناخواسته او را در مسیری اشتباه برای مدیریت مالی هزینه‌های زندگی‌اش در آینده قرار خواهد داد. از این رو پیش از آنکه فرزند خود را به پرداخت پول توجیبی بی‌حد و حصر عادت دهید این نکات را مرور کنید:
نکته اول: تعیین مبلغی متعادل
در مورد پول توجیبی و مقدار آن متعادل عمل کنید. برخی از والدین تخصیص مبلغی به این منظور را بی‌دلیل می‌دانند، در حالی که اهمیت دادن به این مساله باعث رشد شخصیتی کودک، ایجاد حس استقلال و حس تشخص در وجود او می‌شود و از اهمیت زیادی برخوردار است. در مقابل، برخی والدین در این امر افراط می‌کنند و پول زیادی را برای این منظور در نظر می‌گیرند که این مساله هم خالی از اشکال نیست و باعث رشد خودخواهی و زیاده‌خواهی در وجود کودک خواهد شد و قدرت مدیریت مالی را از او خواهد گرفت.
نکته دوم: مبلغ مشخص و ثابت
برای پولی که به‌عنوان پول توجیبی به فرزند خود می‌دهید، زمان و مقدار مشخصی را تعیین کنید و به این قواعد پایبند باشید. این کار به کودک شما می‌آموزد که باید برای هزینه‌های خود حدودی را تعیین کند. به نوعی این کار آغاز آموزش برنامه‌ریزی به کودکان است. در مورد مبلغ این پول دقت داشته باشید.هزینه‌های فرزندتان را مناسب با سن و شرایط او و خانواده برآورده و سعی کنید پولی که به او می‌دهید، برای او کافی باشد. پول کمتر از مقدار مورد نیاز او، باعث می‌شود او خیلی زود با مشکلات اقتصادی رودررو شود و خود را ناتوان احساس کند و پول بیش از نیاز کودکان هم معمولا آنها را به سمت مصارف غیرضروری می‌کشاند و پول توجیبی‌اش را بدون فکر، خرج می‌کند.
نکته سوم: دریافت پول توجیبی را به انجام وظایف کودک وابسته نکنید
یکی از رفتارهای بسیار اشتباه والدین، وابسته کردن دریافت پول توجیبی به انجام وظایف کودک در منزل، مدرسه یا انجام امور درسی است. این رفتار باعث می‌شود که رفتار کودک شما شرطی شود و همواره برای انجام اموری که بخشی از وظایف اوست انتظار جبران داشته باشد و این توقع، آینده او را دچار مخاطره می‌کند. او باید بیاموزد که برخی از امور، جزئی از مسوولیت‌های او است. مسوولیت‌هایی که در صورت عدم توجه به آن بازخواست می‌شود. به‌طور کلی سعی کنید هدیه‌های نقدی را محدود کنید و برای تقدیر از فرزند خود برای انجام وظایف خود هدیه‌های کوچکی چون کتاب، لوازم التحریر یا وسایل مورد نیاز او را در نظر بگیرید.
نکته چهارم: آموزش قناعت
زمان آموزش برنامه‌ریزی برای مدیریت هزینه‌ها به کودکان، همین مرحله است. به او کمک کنید تا در یک دفتر کوچک موارد مورد نیاز و پولی را که برای تهیه این موارد نیاز دارد بنویسد و برای پرداخت هزینه‌های خود برنامه‌ریزی کند. موارد مورد نیاز خود را دسته‌بندی کند و هر کدام را به ترتیب در برنامه ماهانه خود قرار دهد. به این ترتیب میزان هزینه‌های خود را متناسب با پول دریافتی خود تنظیم کند. از دادن پول بیشتر به کودک خود بدون دلیل بپرهیزید.
به او بیاموزید که اگر فوریتی مثل هدیه برای جشن تولد یکی از دوستانش برای او پیش آمده این مساله را در جمع خانوادگی مطرح کند و درباره این موضوع توضیح دهد. در صورتی که دلایل او را کافی دیدید مبلغی را به او قرض دهید و از او بخواهید که به شکل ماهانه بدهی خود را پرداخت کند. به این صورت هم از او حمایت کرده‌اید و هم اینکه به او برنامه‌ریزی و مسوولیت‌پذیری را آموخته‌اید (یعنی مبلغی به او می‌دهید و در ماه‌های بعد مقداری از پول توجیبی او کم می‌کنید) به این ترتیب او از کودکی قناعت را یاد خواهد گرفت.
نکته پنجم: پس‌انداز از محل پول توجیبی
کودک خود را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را برای پس‌انداز کنار بگذارد و این مبلغ را در برنامه‌ریزی‌های خود منظور کند. با مشورت و همراهی خود او برایش یک حساب بانکی افتتاح کنید و او را برای بیشتر کردن موجودی‌اش تشویق کنید.
اگر کودک شما در سن مناسبی است، پول توجیبی او را به حساب بانکی او واریز کنید تا پولی را که نیاز دارد از حساب بانکی خود برداشت و باقی آن را پس‌انداز کند. این کار علاوه بر اینکه او را برای ورود به اجتماع و ملزومات زندگی اجتماعی آماده می‌کند، به رشد حس اعتماد به نفس در وجود او نیز کمک خواهد کرد.بسیاری از روانشناسان معتقدند رعایت این نکات جزئی از لحاظ روانی در ذهن کودک می‌نشیند که بی‌جهت و بی‌محابا خرج نکند، قناعت را فرا خواهد گرفت و از دوران کودکی (دوران دبستان) متوجه می‌شود که پول بدون زحمت از سوی پدر و مادر فراهم نمی‌شود. او قدر پول را بیشتر خواهد دانست و آن را با برنامه ریزی خرج خواهد کرد. خیلی از خانواده‌ها که از وضع مالی خوبی برخوردار هستند، پول توجیبی را بی‌رویه در اختیار فرزندانشان می گذارند، اما باید بدانید پول بی‌حساب و کتاب باعث می‌شود که او نه قدر پولش را بداند، نه قدر شما را.
نکته اول: تعیین مبلغی متعادل
در مورد پول توجیبی و مقدار آن متعادل عمل کنید. برخی از والدین تخصیص مبلغی به این منظور را بی‌دلیل می‌دانند، در حالی که اهمیت دادن به این مساله باعث رشد شخصیتی کودک، ایجاد حس استقلال و حس تشخص در وجود او می‌شود و از اهمیت زیادی برخوردار است. در مقابل، برخی والدین در این امر افراط می‌کنند و پول زیادی را برای این منظور در نظر می‌گیرند که این مساله هم خالی از اشکال نیست و باعث رشد خودخواهی و زیاده‌خواهی در وجود کودک خواهد شد و قدرت مدیریت مالی را از او خواهد گرفت.
نکته دوم: مبلغ مشخص و ثابت
برای پولی که به‌عنوان پول توجیبی به فرزند خود می‌دهید، زمان و مقدار مشخصی را تعیین کنید و به این قواعد پایبند باشید. این کار به کودک شما می‌آموزد که باید برای هزینه‌های خود حدودی را تعیین کند. به نوعی این کار آغاز آموزش برنامه‌ریزی به کودکان است. در مورد مبلغ این پول دقت داشته باشید.هزینه‌های فرزندتان را مناسب با سن و شرایط او و خانواده برآورده و سعی کنید پولی که به او می‌دهید، برای او کافی باشد. پول کمتر از مقدار مورد نیاز او، باعث می‌شود او خیلی زود با مشکلات اقتصادی رودررو شود و خود را ناتوان احساس کند و پول بیش از نیاز کودکان هم معمولا آنها را به سمت مصارف غیرضروری می‌کشاند و پول توجیبی‌اش را بدون فکر، خرج می‌کند.
نکته سوم: دریافت پول توجیبی را به انجام وظایف کودک وابسته نکنید
یکی از رفتارهای بسیار اشتباه والدین، وابسته کردن دریافت پول توجیبی به انجام وظایف کودک در منزل، مدرسه یا انجام امور درسی است. این رفتار باعث می‌شود که رفتار کودک شما شرطی شود و همواره برای انجام اموری که بخشی از وظایف اوست انتظار جبران داشته باشد و این توقع، آینده او را دچار مخاطره می‌کند. او باید بیاموزد که برخی از امور، جزئی از مسوولیت‌های او است. مسوولیت‌هایی که در صورت عدم توجه به آن بازخواست می‌شود. به‌طور کلی سعی کنید هدیه‌های نقدی را محدود کنید و برای تقدیر از فرزند خود برای انجام وظایف خود هدیه‌های کوچکی چون کتاب، لوازم التحریر یا وسایل مورد نیاز او را در نظر بگیرید.
نکته چهارم: آموزش قناعت
زمان آموزش برنامه‌ریزی برای مدیریت هزینه‌ها به کودکان، همین مرحله است. به او کمک کنید تا در یک دفتر کوچک موارد مورد نیاز و پولی را که برای تهیه این موارد نیاز دارد بنویسد و برای پرداخت هزینه‌های خود برنامه‌ریزی کند. موارد مورد نیاز خود را دسته‌بندی کند و هر کدام را به ترتیب در برنامه ماهانه خود قرار دهد. به این ترتیب میزان هزینه‌های خود را متناسب با پول دریافتی خود تنظیم کند. از دادن پول بیشتر به کودک خود بدون دلیل بپرهیزید.
به او بیاموزید که اگر فوریتی مثل هدیه برای جشن تولد یکی از دوستانش برای او پیش آمده این مساله را در جمع خانوادگی مطرح کند و درباره این موضوع توضیح دهد. در صورتی که دلایل او را کافی دیدید مبلغی را به او قرض دهید و از او بخواهید که به شکل ماهانه بدهی خود را پرداخت کند. به این صورت هم از او حمایت کرده‌اید و هم اینکه به او برنامه‌ریزی و مسوولیت‌پذیری را آموخته‌اید (یعنی مبلغی به او می‌دهید و در ماه‌های بعد مقداری از پول توجیبی او کم می‌کنید) به این ترتیب او از کودکی قناعت را یاد خواهد گرفت.
نکته پنجم: پس‌انداز از محل پول توجیبی
کودک خود را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را برای پس‌انداز کنار بگذارد و این مبلغ را در برنامه‌ریزی‌های خود منظور کند. با مشورت و همراهی خود او برایش یک حساب بانکی افتتاح کنید و او را برای بیشتر کردن موجودی‌اش تشویق کنید.
اگر کودک شما در سن مناسبی است، پول توجیبی او را به حساب بانکی او واریز کنید تا پولی را که نیاز دارد از حساب بانکی خود برداشت و باقی آن را پس‌انداز کند. این کار علاوه بر اینکه او را برای ورود به اجتماع و ملزومات زندگی اجتماعی آماده می‌کند، به رشد حس اعتماد به نفس در وجود او نیز کمک خواهد کرد.بسیاری از روانشناسان معتقدند رعایت این نکات جزئی از لحاظ روانی در ذهن کودک می‌نشیند که بی‌جهت و بی‌محابا خرج نکند، قناعت را فرا خواهد گرفت و از دوران کودکی (دوران دبستان) متوجه می‌شود که پول بدون زحمت از سوی پدر و مادر فراهم نمی‌شود. او قدر پول را بیشتر خواهد دانست و آن را با برنامه ریزی خرج خواهد کرد. خیلی از خانواده‌ها که از وضع مالی خوبی برخوردار هستند، پول توجیبی را بی‌رویه در اختیار فرزندانشان می گذارند، اما باید بدانید پول بی‌حساب و کتاب باعث می‌شود که او نه قدر پولش را بداند، نه قدر شما را.
ارسال نظر