حیات بلیزر در کالبد تاهو
شورولت بلیزر یکی از خودروهای خاطره‌انگیز این روزها است. خودرویی که در زمان خودش اتهام پرمصرف بودن را همواره در پرونده داشت؛ اما امروزه به یمن کلاسیک شدن طرفداران زیادی پیدا کرد و کمتر کسی دیگر به مصرف سوخت 17 تا 22 لیتر آن در هر 100 کیلومتر نگاه می‌کند. اکنون بلیزر را بیشتر به‌عنوان یک خودرو کلاسیک نگاه می‌کنند تا خودرویی برای سواری روزمره.

شورولت بلیزر با شکل و شمایلی که ما می‌شناسیم تا سال ۱۹۹۴ روی خط تولید بود. بعد از این سال شورولت دو راه جداگانه را برای بلیزر در نظر گرفت. از دل پلتفرم آن یک پلتفرم جدید بیرون آورد و خودرویی با مشخصات بلیزر را روی آن تولید کرد، اما نام بلیزر را برای آن به کار نبرد. آنها ترجیح دادند نام این محصول جدید را شورولت تاهو بگذارند.

در حقیقت شورولت تاهو بیشتر خصوصیات شورولت بلیزر را به ارث برده است. دلیل آنکه پلتفرم جدیدی برای تاهو طراحی شد این بود که پلتفرم بلیزر بیش از اندازه قدیمی شده بود و ساخت یک اتاق مدرن روی آن و انطباق دادن آن با استانداردهایی که از دهه ۹۰ به این سو رایج شدند، بسیار هزینه بر بود. پس شورولت تصمیم گرفت تا این خودرو را از نو طراحی کرده و با نامی نو هم عرضه کند.

اما نام بلیزر نیز به بایگانی تاریخ سپرده نشد. ۶ سال بعد از پایان تولید بلیزر، در سال ۲۰۰۰ شورولت یک خودرو جدید در کلاس شاسی بلند متوسط عرضه کرد که نام بلیزر را بر خود داشت. البته با یک پیشوند. شورولت تریل بلیزر خودرویی است که برخلاف تاهو شباهتی از نظر اندازه و ابهت با شورولت بلیزر کلاسیک ندارد، اما به هر حال نام آن را زنده نگاه داشته است. شورولت تریل بلیزر با فضای بار بزرگی که برای آن طراحی شده یک خودرو کاملا مناسب برای سفرهای طولانی مدت به حساب می‌آید.

همچنین شورولت با مدل تریل بلیزر موتورهای ۶ سیلندر خطی را نیز در خانواده خود زنده نگاه داشت. تریل بلیزر تا سال ۲۰۰۹ در کارخانه اوهایو و اوکلاهاما شورولت تولید می‌شد. اما با وقوع بحران در جنرال موتورز یکی از مدل‌هایی که تولیدش متوقف شد همین تریل بلیزر بود. با غلبه بر بحران، تولید تریل بلیزر یک بار دیگر از سر گرفته شد. اما این‌بار تولید آن در خارج از ایالات‌متحده آغاز شد. هم اکنون تریل بلیزر در کشورهای تایلند و روسیه تولید می‌شود.

شورولت تاهو که جانشین خلف بلیزر به حساب می‌آید یک شاسی بلند فول سایز با بیش از ۵ متر طول است. این طول زیاد به راحتی اجازه داده تا فضاهای داخلی بافاصله مناسب از یکدیگر طراحی شوند. یکی از ایرادات بلیزر در مدل کلاسیک این بود که اتاق آن به خصوص ستون های A (جلو) به اندازه‌ای که به نظر می‌رسیدند قدرتمند نبودند، اما در شورولت تاهو این نقص برطرف شده و خودرو از ستون های کاملا مستحکمی بهره می‌برد.

در بخش موتوری نیز شورولت برای این خودرو کم نگذاشته است. به این ترتیب که یک موتور هشت سیلندر با آرایش خورجینی نیروی لازم برای به حرکت در آوردن این غول پنج متری را تامین می‌کند. این موتور ۶۲۰۰ سی‌سی حجم داشته و می‌تواند ۴۲۰ اسب‌بخار قدرت تولید کند. گشتاور آن نیز ۶۲۴ نیوتن متر است. از سوی دیگر مصرف شورولت تاهو نیز در مقایسه با بلیزر به میزان چشمگیری کاهش پیدا کرده و به ۱۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر رسیده است.

در حال حاضر جنرال موتورز در حال کار روی پلت‌فرم جدیدی برای مدل تریل بلیزر است تا آن را به‌عنوان یک خودرو کراس اوور (شاسی بلند شهری) در میان محصولاتش جا بیندازد. برای شورولت تریل بلیزر چند موتور در نظر گرفته شده است که قوی‌ترین آنها یک موتور هشت سیلندر ۵۳۰۰ سی‌سی است. این موتور ۳۰۲ اسب‌بخار قدرت و ۴۴۷ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند.