آقای رئیس جمهوری خوش آمدید!
امیرشهلا دولت در هشتمین سفر استانی‌اش به شهر امام هشتم رسیده‌است. من در همان شهر زندگی می‌کنم. شهری که سهمش از تغییرات مدیریتی دولت، اگر نگوییم کمترین در سطح کشور، لااقل یکی از کمترین‌ها است. در کشور من، درست یا غلط، باب شده که اولین مطالبه مردم در هر انتخابات، ایجاد تغییرات مدیریتی باشد. خصوصا اگر نامزد پیروز، به لحاظ مشرب سیاسی، در منتهی الیه فاصله از دولت قبل از خود قرار داشته باشد. حالا سؤال این است که رأی‌دهندگان به روحانی در این سفر چه باید بکنند؟ آیا همچنان به حمایت خویش از برنامه‌های دولت تداوم بخشند یا نارضایتی‌شان از بعضی کاستی‌ها موجود را به رئیس جمهور بگویند؟
صدالبته صاحب این قلم به کارنامه یکساله دولت روحانی نمره بالا می‌دهد. فراموش نکنیم این دولت، در چه وضعیتی کار را تحویل گرفت و حالا وضعیت اقتصادی و دیپلماسی کشور را روی نمودار به کجا رسانیده‌است!؟
اجازه بدهید با چند عدد و رقم شروع کنیم. مجموع تعهدات ریالی دولت گذشته در سفرهای استانی، ٢١١هزار میلیارد تومان بوده‌است. خوب به عددهایی که در ادامه می‌آید توجه کنید. دولت قبل ظرف هشت سال توانست تنها ٦٧هزار میلیارد تومان از بار مالی این تعهدات را تخصیص دهد. یعنی تامین ١٤٤هزار میلیارد تومان از هزینه‌های ریالی پروژه‌هایی را که با گشاده دستی کلنگ زد و با آن‌ها عکس یادگاری انداخت، به عهده دولت بعد از خود گذاشت! می‌توانید با یک تناسب ساده، عدد دیگری به‌دست آورید.
آقای رئیس جمهور خوش آمدید!
حالا محاسبه کنید: ٦٧هزار میلیارد تومان در هشت سال، ١٤٤هزار میلیارد تومان در چند سال؟ عددی که به دست می‌آید، ١٧ است. یعنی برای تامین اعتبار لازم برای اجرا و اتمام پروژه های دولت نهم و دهم، هفده سال زمان لازم است. به عبارت دیگر غیر از دولت یازدهم، دولت های دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم نیز مسوول انجام تعهدات دولت دهم هستند. تازه به این شرط که در هفده سال آینده، کشور پروژه دیگری را آغاز نکند، متغیر تورم ثابت بماند و این همه طرح کلنگ خورده هم، توجیه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی‌شان را از دست ندهند.
حالا و در چنین شرایطی به کارنامه دولت یازدهم نمره بدهیم:
١- دولت، جراحی بزرگ اقتصادی را با اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانه‌ها آغاز کرد، اما نه آن که رشد تورم، شتاب نگرفت، بلکه از ٤٦درصد در مرداد١٣٩٢، به ٣٦درصد در اسفند همان سال رسید. حالا دولت برای ماه پایانی امسال، عدد٢٥درصد را هدف‌گذاری کرده، اما همه شواهد نشان می‌دهد، رشد تورم تا پایان سال، ٢٠درصد می‌شود و اگر مشکل حادی بروز نکند، در پایان سال١٣٩٥، برای اولین بار در ٤٧سال گذشته، تورم تک رقمی شود.
٢- انقلابی که در حوزه سلامت و بهداشت در این دولت ایجاد شد، اتفاق کمی نبود. دولت علی‌رغم کسری بودجه بالا، با حذف طبقه‌ای از یارانه بگیران، عایدات ناشی از اجرای قانون هدفمندی را بی‌واسطه به حوزه سلامت کشور آورد و کاری بزرگ در کاهش هزینه درمان بیماران، علی‌الخصوص تامین دارو برای بیماران خاص و صعب‌العلاج انجام داد. این، شاید برای اولین بار باشد که دولت موفق به کاستن از بهای تمام شده بخشی از خدمات خود باشد و امروز در حوزه سلامت کشور این اتفاق مبارک رخ داده‌است.pic۱
٣- بازگشت آرامش و ثبات به جامعه شاید مهم‌ترین دستاورد دولت یازدهم در همین زمان اندک باشد. دیگر دوره شب، با دلار ١٢٠٠تومان خوابیدن و صبح، با دلار ٣٠٠٠تومان برخاستن گذشته‌است و فعالان بخش صنعت، معدن و تجارت کشور می‌توانند با امید به آینده‌ای آرام و به‌دور از تنش، عقب‌افتادگی‌های هشت سال گذشته را جبران کنند.
٤- بار دیگر همین ثبات و طمأنینه به فضای دانشگاهی کشور نیز بازگشته‌است. دانشجویان و اساتیدی که برای تحصیل و تدریسشان، موانع شخصی یا سلیقه‌ای ایجاد شده‌بود، دوباره به دانشگاه برگشته‌اند و محیطی پرنشاط و پرسش‌گر در سنگر دانشگاه فرآهم شده‌است. اگرچه استیضاح وزیر علوم، اتفاق نامبارک اولین سال حیات دولت تدبیر و امید بود، اما عزم جدی روحانی برای تداوم سیاست‌های ترسیم شده دولت یازدهم در حوزه آموزش عالی، فردایی بهتر برای دانشگاه و دانشگاهیان را نوید می‌دهد.
٥- اما گل سرسبد عملکرد ١٣ماهه دولت، پرونده پرمخاطره هسته‌ای جمهوری اسلامی بود. پرونده‌ای که به‌سادگی از سازمان انرژی اتمی به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شد و خیلی سخت می‌توان آن را از فضای تبعیض و تهدید شورای امنیت به مدار سازمان انرژی اتمی بازگرداند. حمایت‌های بی‌دریغ رهبری معظم انقلاب و طرح هوشمندانه تاکتیک نرمش قهرمانانه از یک سو و پختگی و کارآزمودگی دستگاه دیپلماسی کشور از سوی دیگر در تعامل با طرف مذاکره‌کننده خارجی بر پایه عزت و مصلحت ملی، تا همین حالا، علاوه بر جلوگیری از وضع تحریم‌های ظالمانه بیشتر، توانسته در میان کشورهای درگیر با این پرونده، تشکیک ایجاد نماید، پاره‌ای تحریم‌های قبلی را بلاموضوع کند و بخشی از دارایی‌های بلوکه شده ایران را به مملکت بازگرداند. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند حسن روحانی اگر بتواند در دور اول ریاست جمهوری، ماجرای هسته‌ای کشور را مختومه کند، بی شک برای یک دوره چهارساله دیگر نیز صاحب خانه پاستور خواهد بود.
این‌ها بخشی کوچک از توفیقات بزرگی است که دولت یازدهم در همین فرصت کم به‌دست آورده و ضرورت حمایت و پشتیبانی افکار عمومی و حامیانش را دوچندان می‌کند. به‌طور قطع و یقین در این مسیر توان‌فرسا، ایرادها و نقصان‌هایی هم وجود دارد که باید با تیزبینی هسته مشاوران رصد و در زمانی کوتاه برطرف شود.
وقتی از این زاویه به کارنامه یک‌ساله دولت نگاه می‌کنیم، شاید بتوان راحت‌تر از کنار بعضی اشکال‌ها و ضعف‌ها گذشت و برای هدفی والاتر و غایی‌تر آن‌ها را به حساب نیاورد.
سفر حسن روحانی به خراسان، تداعی‌کننده آخرین چهارشنبه پیش از انتخابات سال قبل هم هست. هرچند آن موقع، روحانی در کسوت یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمده بود و حالا ردای ریاست بر جمهوری اسلامی ایران را بر دوش دارد، اما او که از سفر به خراسان، به عنوان نقطه عطف مبارزات انتخاباتی‌اش یاد کرد و همان موقع با دیدن موج به راه افتاده در خراسان، خود را برنده انتخابات یازدهم نامید، به فراست می‌داند مردم خراسان چه مطالباتی دارند و از دولت تدبیر و امید چه می‌خواهند؟ همین که رئیس جمهور از هر فرصتی برای تأکید بر عهدی که با مردم دارد، سخن می‌گوید و به صراحت بیان می‌دارد بر سر شعارها و برنامه‌های انتخاباتی‌اش چون کوه استوار است، نویدبخش روزهای خوبی است که فراراه جنبش اعتدالی ٢٤خرداد قرار دارد.
آقای رئیس جمهور خوش آمدید!