آسایشگاه خیریه کهریزک سال 1351 به همت دکتر محمدرضا حکیم‌زاده تاسیس شد. دکتر حکیم‌زاده آن زمان رییس بیمارستان فیروز آبادی شهر ری بود. انگیزه ایشان برای تاسیس محلی به عنوان آسایشگاه چند نفر زن و مرد سالمند، بی‌خانمان و آواره بودند که همیشه نزدیک بیمارستان دیده می‌شدند. برهمین اساس قرار شد سرپناهی برایشان ایجاد شود. اولین مکان آسایشگاه، ساختمان متروکه‌ای متعلق به فخرالدوله در کهریزک بود که دکتر سالمندان بی جا و مکان را آنجا اسکان داد و از مازاد امکانات بیمارستان، برای تامین مایحتاج این سالمندان استفاده کرد. مرحوم حکیم‌زاده آن زمان درمورد انگیزه این کار نوشت: «هدفم این بود که به لطف ایزد توانا و کمک نیکوکاران، این بیچارگان در آنجا بخوابند و تا زمانی که زنده هستند تا حد امکان از آنها پذیرایی شود.»
پس از مدتی با زیاد شدن تعداد سالمندان و پیش رفتن کار، دکتر به فکر ایجاد یک مکان دائمی افتاد. سال 51 در مکان فعلی آسایشگاه کهریزک قطعه زمینی هزار متری، از یکی از زمین دارهای منطقه به نام «حاج حسن محمدی» گرفت. امروز پس از چهل سال، آن هزار متر تبدیل به وسعتی نزدیک به 400 هزار مترمربع شده که حدود 180 هزار مترمربع آن سطح زیربنا است. حدود 24 بخش بستری دارد و 1750 تختخواب فعال دارد و برای سه گروه ویژه سالمندان با عوارض گوناگون کهولت، معلولانی که به دلایل مختلف به انواع معلولیت‌های جسمی و حرکتی دچار شده‌اند و بیماران مبتلا به ام اس که در فاز پیشرفته بیماری هستند.