«خودامدادی» چاره زلزله احتمالی تهران
در دقایق اولیه پس از زلزله، این خود افراد هستند
که قادرند بیشترین امداد را به خود و نزدیکانشان در محل وقوع زلزله، ارائه کنند فرماندار سابق تهران برای آنکه عمق فاجعه هنگام زلزله احتمالی را تشریح کند، به نمونه‌ای از یک حادثه معمولی در تهران طی چند سال اخیر اشاره می‌کند که برای مهار آن، ۴۸ ساعت زمان صرف شد!
حسین طلا می‌گوید: «در تیرماه سال87 که ساختمان 7طبقه سعادت‌آباد حین تخریب فروریخت، فقط حدود 20 تا 25 نفر کارگر ساختمانی در آن مشغول به کار بودند و دامنه ریزش فقط یک ساختمان خالی از سکنه را شامل می‌شد، اما 48 ساعت طول کشید تا اجساد از زیر آوار خارج شوند!»
فرماندار سابق تهران و عضو فعلی مجمع نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت فعلی کلان‌شهر تهران و میزان آسیب‌پذیری آن در برابر زلزله احتمالی، معتقد است: تنها چاره تهران برای ایمنی در برابر زلزله، «خودامدادی» تک‌تک شهروندان است.
طلا تاکید می‌کند: به عنوان راهکار کوتاه‌مدت برای ارتقاء توان ایمنی تهران در برابر زلزله‌ای که هر آن احتمال وقوع آن در تهران می‌رود، باید بحث خودامدادی در دستور کار قرار بگیرد. مجموعه‌های هلال‌احمر باید تمام توان‌شان را بگذارند در حوزه آموزش برای آنکه شهروندان تهرانی بتوانند با تکنیک‌های خودامدادی آشنا شوند و در این زمینه مهارت پیدا کنند.
فرماندار سابق تهران می‌افزاید: اگر زلزله در تهران اتفاق بیفتد ساکنان تهران هیچ راهی ندارند جزء اینکه خودشان به کمک خودشان بیایند. در دقایق اولیه پس از زلزله، این خود افراد هستند که قادرند بیشترین امداد را به خود و نزدیکانشان در محل وقوع زلزله، ارائه کنند.
نماینده مردم تهران در مجلس همچنین می‌گوید: ساختمان سعادت‌آباد که فروریخت، کارگران تخریب‌کن در یک قسمت ساختمان خوابیده بودند که ناگهان آوار روی سرشان خراب می‌شود. در این حادثه 2 روز طول کشید تا اجساد کارگران از زیر آوار خارج شوند. حال اگر بخواهیم ابعاد امداد و نجات را چند برابر حادثه سعادت‌آباد ببینیم قطعا توان فعلی جوابگو نیست.
طلا تاکید می‌کند: آموزش خودامدادی وظیفه مجموعه‌ سازمان‌های امداد و نجات است. این سازمان‌ها باید آموزش‌های لازم به افراد را برای اقداماتی که باید هنگام وقوع زلزله، انجام دهند تا کمترین مشکل و خسارت جانی متوجه‌شان شود منتقل کنند.
فرماندار سابق تهران در کنار خودامدادی، از دستگاه‌های مسوول مدیریت بحران خواست، در داخل هر منطقه یا محله تهران، اکیپ‌های مدیریتی مخصوص امداد و نجات زلزله، تدارک ببینند و مدیریت بحران را تقسیم‌محله کنند.
حسین طلا همچنین با اشاره به اینکه زلزله‌های تهران عمدتا در ساعات پایانی شب اتفاق می‌افتد، حواس‌ها را متوجه استحکام ساختمان‌ها می‌کند و در این باره می‌گوید: باید بر ساخت‌وسازهای مسکونی نظارت جدی وجود داشته باشد و کیفیت مصالح‌ساختمانی تولیدی و همچنین توزیع و عرضه آن تحت کنترل قرار بگیرد. در محله‌های تهران باید سوله‌های امدادی احداث شود و این امکان وجود داشته باشد که ساکنان هر محله بلافاصله پس از زلزله بتوانند از طریق مدیریت‌ محله‌ای و سوله‌های پشتیبان، به زندگی‌شان ادامه دهند و از رفت‌وآمد در سطح شهر بی‌نیاز شوند.
طلا در ادامه گفت‌وگو، در پاسخ به این پرسش که آیا طرح مشترک دولت و مجلس مبنی بر انتقال پایتخت اداری از تهران، در کاهش آثار و تبعات زلزله‌ بزرگ موثر خواهد بود یا نه؟، این گونه پاسخ می‌دهد: در دولت اراده قوی و قابل اتکایی برای انتقال پایتخت وجود ندارد. برای کاهش جمعیت تهران نظرات مختلفی در دولت وجود دارد. یک گروه از دولتی‌ها معتقدند باید جاذبه‌ها و امکانات سکونتی استان‌های دیگر کشور به اندازه آنچه در تهران وجود دارد، بالا برود تا ضمن توقف مهاجرت به تهران، روند مهاجرت معکوس هم بشود. در عین حال گروهی دیگر بر بالا بردن هزینه‌های زندگی در تهران اعتقاد دارند و می‌گویند چنانچه هزینه سکونت در شهری همچون تهران که پایتخت کشور است همچون سایر پایتخت‌های دنیا، تفاوت زیادی با هزینه سکونت در سایر شهرهای کشور داشته باشد، در این صورت جمعیت تهران حتما کاهش پیدا خواهد کرد. البته بنده در این باره معتقدم برای کلان‌شهری مثل تهران با 8، 9 میلیون نفر جمعیت نمی‌شود نسخه افزایش هزینه زندگی پیچید. با این حال گروه دیگری هم هستند که بر انتقال همه یا قسمتی از پایتخت اصرار دارند. لذا به دلیل این همه تنوع در تصمیمات دولت، انتخاب گزینه بهتر سخت و دشوار شده است.
از سوی دیگر در مجلس نیز اخیرا طرحی برای انتقال پایتخت اداری تهیه شده که در صورت تصویب، شورایی 10 نفره مرکب از نمایندگان سران نظام و برخی دستگاه‌های دولتی ماموریت پیدا خواهد کرد ظرف یکسال، مطالعه مربوط به شناسایی نقطه‌ای در کشور برای تشکیل پایتخت جدید اداری-سیاسی را انجام دهد و نتایج مطالعه را به سران نظام برای تصویب نهایی، ارائه کند.