رسانه توسعه

علامیرمحمد صادقی در ابتدای دهه ۶۰ و پس از انقلاب، جو جامعه به‌طور کامل در اختیار نیروهای چپ بود. البته این ذات هر انقلابی است که نیروهای موثر آن و مردم به جست‌وجوی عدالت می‌روند و اولین قدم را هم سرکوب نیروهای سرمایه‌دار قلمداد می‌کنند. حالا مهم نیست که این سرمایه‌دار، در واقع کارآفرین باشد یا نه. به هرحال در آن فضای سراسر چپ‌گرایی، بحث‌های زیادی هم در مورد برخورد با کارآفرینان می‌شد.

اساسا جامعه اقتصادی ترجیح می‌داد که خودش را از چشم‌ها مخفی کند و چندان در دید نباشد. در آن موقعیت حساس، پیش‌بردن هر کاری که به نفع جامعه کارآفرینی و بخش‌خصوصی بود، سخت و ناممکن به‌نظر می‌رسید. سراسر این دهه و حتی چند سالی از دهه هفتاد وضعیت به همین شکل بود. دولت‌ها اعتقادی به توسعه متکی به بخش‌خصوصی نداشتند. خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم که اگر رسانه‌ای مانند «دنیای‌اقتصاد» همان زمان وجود داشت، وضعیت تغییر می‌کرد. مردم با منافع و ثمرات گسترش حضور بخش‌خصوصی در جامعه و اقتصاد آشنا می‌شدند، اقتصاد کشور مسیر توسعه را با سرعت طی می‌کرد و بسیاری از کج فهمی‌های امروز هیچ‌گاه رخ نمی‌داد. «دنیای‌اقتصاد» طی یکی دو دهه گذشته نقش موثری در توسعه اقتصادی کشور و حمایت از بخش‌خصوصی داشته که شایسته قدردانی است.