این انتخاب با تلاش‌های جهانی برای کاهش شکاف جنسیتی و اختلاف درآمدی بین زنان و مردان، در قالب اهداف توسعه پایدار بین‌المللی، همسو است. تحقیقات بنیادین او در حوزه شکاف جنسیتی و اختلاف درآمدی زن و مرد در بازار کار، نه تنها تحلیلی جامع ارائه می‌دهد، بلکه راه‌حل‌های عملی نیز پیشنهاد می‌کند. گلدین بر این باور است که سیاست‌های کلان تنها یک بخش از معادله هستند و تغییرات در سطح خرد و بنگاه‌ها نیز باید مورد توجه قرار گیرند. او معتقد است که با تغییر در نگاه به نقش زنان در بازار کار، می‌توان به یک همگرایی درآمدی پایدار‌تر دست یافت. به‌عنوان مثال، با کاهش انگیزه بنگاه‌ها در جهت افزایش حقوق مردان که قادر به کار در ساعات دیرتری هستند، می‌توان همگرایی درآمدی را نیز بیشتر بهبود بخشید. با توجه به افزایش مشارکت زنان در آموزش و نقش افزایشی آنها در سرمایه انسانی، کاهش شکاف جنسیتی نه تنها به زنان کمک می‌کند، بلکه به بهره‌وری کلی اقتصاد نیز می‌افزاید. این در حالی است که در ایران، بر اساس داده‌های بانک جهانی، تنها ۱۲درصد از زنان و ۶۲درصد از مردان بالای ۱۵سال فعالیت اقتصادی دارند. بنابراین، تنها با کاهش شکاف جنسیتی و افزایش مشارکت اقتصادی زنان، می‌توان به یک آینده بهتر و پایدارتر برای ایران و جهان امیدوار بود.

* استاد اقتصاد دانشگاه وین