نظریه‌پرداز تخصیص مطلوب منابع

گروه تاریخ و اقتصاد: تجالینگ کوپمنز (Tijalling Koopmans)اقتصاددان هلندی - آمریکایی و برنده نوبل اقتصاد در ۲۶ فوریه سال ۱۹۸۵ چشم از جهان فروبست. او در سال ۱۹۷۵ به همراه لئونید کانتروویچ به دلیل «پژوهش‌های متعدد در زمینه نظریه تخصیص مطلوب منابع»، برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. تجالینگ کوپمنز در سال ۱۹۱۰ در شهر گِریولَند هلند به دنیا آمد. در ۱۷ سالگی وارد دانشگاه اوترخت شد و اگرچه خیلی جوان بود؛ اما استعداد عجیبی در ریاضیات داشت. او علاوه بر ریاضیات به آموختن در دیگر حوزه‌های علمی نظیر فلسفه علم پرداخت. در سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳ در دو رشته فیزیک و ریاضیات از دانشگاه اوترخت لیسانس و فوق‌لیسانس گرفت و در سال ۱۹۳۶ با درجه دکتری از دانشگاه لیدن فارغ‌التحصیل شد. لیکن در عمل به اقتصاد و به‌خصوص اقتصادسنجی تعلق خاطر پیدا کرد.

کوپمنز تحت نظر کرامرز، به فیزیکدان نظریه پرداز برجسته هلند تبدیل شد. در سال ۱۹۳۴ مقاله‌ای را به چاپ رساند که شامل مطالب مهمی بود. در بحث کوانتوم مکانیک نظریه‌ای از کوپمنز ارائه شده که بعدها به نظریه کوپمنز معروف شد و در حال حاضر نیز از نتایج مهم آن در علم فیزیک استفاده می‌شود.کوپمنز یکی از متخصصان بزرگی است که به مطالعه رشد اقتصادی و پیامدهای اقتصادی از بین رفتن منابع تجدیدناپذیر پرداخته است. در زمان کارآموزی در فیزیک، علاقه‌اش را به علم اقتصاد خصوصا اقتصاد ریاضی وسعت بخشید. اولین کتاب اقتصادی که مطالعه کرد اثر کارل مارکس بود.کوپمنز در سال ۱۹۴۰ به آمریکا رفت و سال‌های جنگ جهانی دوم را به‌عنوان آمارشناس در یک شرکت دولتی در واشنگتن فعالیت داشت؛ جایی که وی کتاب «اقتصاد حمل‌ونقل» را که به راهکار مطلوب تاکید داشت، منتشر ساخت سپس به شیکاگو رفت و به یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه شیکاگو ملحق شد. در سال ۱۹۵۵ با حضور در دانشگاه ییل و با انتشار کتابی در زمینه «اقتصاد رشد مطلوب و تحلیل فعالیت»، به فعالیت‌های خود ادامه داد. کوپمنز زمانی که مامور حمل‌ونقل تجاری انگلستان بود به موضوع اقتصادی هزینه‌های انتقال علاقه‌مند شد.او در سال ۱۹۴۸ در تالیف کتاب «استنتاجات آماری در مدل‌های اقتصادی پویا» همکاری داشت؛ کتابی که به دلیل استفاده از معادلات همزمان در اقتصادسنجی اهمیت دارد.

در آثار کوپمنز رابطه میان قیمت‌ها و کارآیی اقتصادی در مدل‌های ایستا و پویای تولید و نقشی که فرض بزرگ‌نمایی در اقتصاد رفاه بازی می‌کند، بسیار شفاف‌تر از آنچه به ندرت توسط محققان فعال، نشان داده می‌شود به وسیله نمودارهای ساده هندسی مورد بحث قرار گرفته است. کوپمنز علاوه بر اقتصاد در مقاله مهمی تحت عنوان «تجزیه و تحلیل تولید به منزله تولید موثر فعالیت‌ها»، که در سال ۱۹۵۱ در کتابی تحت عنوان «تحلیل فعالیت‌های تولیدی و توزیعی» منتشر کرد، تجزیه و تحلیل فعالیت‌ها و اثر آن را در حل بسیاری از مسائل سنتی اقتصاد حمل‌ونقل کشف کرد.کار اولیه وی در زمینه استفاده کارآمد از تسهیلات بندری و بارگیری کشتی‌ها بود. وی در این زمینه فنون ریاضی درخشانی برای حل مشکل پیچیده معادلات مربوط به کار عرضه کرد. دهه ۱۹۶۰ مقارن با تحقیق اصلی کوپمنز درخصوص نظریه رشد اقتصادی بود که با استفاده از آن، سوالات صریحی پیرامون کارآیی و بهینگی در مدل‌های پویای تولید مطرح شد.وی در طول سال‌های ۱۹۶۷-۱۹۴۸ عضو کمیسیون کاولز، در سال ۱۹۵۰ رئیس انجمن اقتصادسنجی و در سال ۱۹۷۸ رئیس انجمن اقتصاددانان آمریکا بود. چندین دکترای افتخاری نیز از دانشگاه‌های هلند، بلژیک و آمریکا دریافت کرد.