اهمیت و رونق تجارت در بوشهر از سال ۱۱۵۰ هجری قمری با ایجاد کارگاه کشتی سازی به دستور نادر شاه افشار آغاز و بندر بوشهر تبدیل به پایگاه اصلی تجارت، بازرگانی و نیروی دریایی ایران شد.این بندر در زمان کریم خان زند چنان اهمیت یافت کــه رقیب قدرتمندی برای بصره در عراق شد. بندر بوشهر در زمان اوج خود از مراکز عمده تجارت خلیج فارس به حساب می آمد و تجار بوشهر قسمت عمده بازرگانی خلیج‌فارس و اقیانوس هند را به عهده داشتند.به علت موقعیت خاص این بندر در بخش تجارت و کسب ثروت فراوان، نمایندگی شرکت‌های خارجی و نیز کنسولگری دولت‌های بیگانه از جمله بریتانیا، آلمان، روسیه و امپراتوری عثمانی در این شهر وجود دارد که ساختمان‌های بعضی از آنها هنوز پابرجا است.طبق اسناد موجود تا سال ۱۳۰۵ حدود ۱۲ دفترخانه در ایالت و نواحی مختلف ایران استقرار داشته که توسط اداره مرکزی کنترل می شد. در این سال‌ها، گمرکات ایران شامل آذربایجان، آستارا، بندر پهلوی، مازندران، استرآباد (ترکمن)، خراسان، دزداب سیستان، کرمانشاه، کردستان، جنــوب (خلیج فارس)، جنوب اقصی (مکران)، خوزستان و تهران می شد.گمرکات جنوب (خلیج‌فارس) به مرکزیت بوشهر و گمرک کرمانشاه و کردستان به مرکزیت کرمانشاه و گمرک بندر پهلوی از گمرکات عمده کشور بودند به طوری که درصد قابل توجهی از کـالاهای مورد مبادله از طریق این گمرکات وارد یا از کشور خارج می‌شد. با ایجاد راه‌آهن سراسری امور تجاری این بندر به خرمشهر انتقال یافت و به تدریج از رونق آن کاسته شد. گمرک بوشهر در سال ۱۲۶۸ هجری شمسی در زمان بلژیکی‌ها در دو طبقه ساخته شد که این ساختمان قدیمی و زیبا همچنان از گزند حوادث روزگار مصون مانده است. اهمیت و رونق تجارت در بوشهر از سال ۱۱۵۰ هجری قمری با ایجاد کارگاه کشتی سازی به دستور نادر شاه افشار آغاز و بندر بوشهر تبدیل به پایگاه اصلی تجارت، بازرگانی و نیروی دریایی ایران شد.این بندر در زمان کریم خان زند چنان اهمیت یافت کــه رقیب قدرتمندی برای بصره در عراق شد. بندر بوشهر در زمان اوج خود از مراکز عمده تجارت خلیج فارس به حساب می آمد و تجار بوشهر قسمت عمده بازرگانی خلیج‌فارس و اقیانوس هند را به عهده داشتند.به علت موقعیت خاص این بندر در بخش تجارت و کسب ثروت فراوان، نمایندگی شرکت‌های خارجی و نیز کنسولگری دولت‌های بیگانه از جمله بریتانیا، آلمان، روسیه و امپراتوری عثمانی در این شهر وجود دارد که ساختمان‌های بعضی از آنها هنوز پابرجا است.طبق اسناد موجود تا سال ۱۳۰۵ حدود ۱۲ دفترخانه در ایالت و نواحی مختلف ایران استقرار داشته که توسط اداره مرکزی کنترل می شد. در این سال‌ها، گمرکات ایران شامل آذربایجان، آستارا، بندر پهلوی، مازندران، استرآباد (ترکمن)، خراسان، دزداب سیستان، کرمانشاه، کردستان، جنــوب (خلیج فارس)، جنوب اقصی (مکران)، خوزستان و تهران می شد.گمرکات جنوب (خلیج‌فارس) به مرکزیت بوشهر و گمرک کرمانشاه و کردستان به مرکزیت کرمانشاه و گمرک بندر پهلوی از گمرکات عمده کشور بودند به طوری که درصد قابل توجهی از کـالاهای مورد مبادله از طریق این گمرکات وارد یا از کشور خارج می‌شد. با ایجاد راه‌آهن سراسری امور تجاری این بندر به خرمشهر انتقال یافت و به تدریج از رونق آن کاسته شد. گمرک بوشهر در سال ۱۲۶۸ هجری شمسی در زمان بلژیکی‌ها در دو طبقه ساخته شد که این ساختمان قدیمی و زیبا همچنان از گزند حوادث روزگار مصون مانده است.