انتخاب شارل دوگل به‌عنوان رئیس‌جمهوری فرانسه

در چنین روزی در سال ۱۹۵۸ میلادی شارل دوگل برای یک دوره هفت ساله به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور جمهوری پنجم فرانسه انتخاب شد.

شارل دوگل در شهر صنعتی لیل در منطقه فلاندر فرانسه در خانواده‌ای کهن و کاتولیک به‌دنیا آمد. پدرش هانری دوگل استاد فلسفه و ادبیات در کالج ژزوییت بود و مدرسه خودش را تاسیس کرد. مادرش ژان میلو فرزند خانواده‌ای از صنعتگران لیل بود. خانواده دوگل سنتگرا، میهن پرست و پایبند مذهب کاتولیک بودند؛ با این‌حال در باورهای سیاسی، هانری دوگل مردی مترقی به‌شمار می‌آمد. او فرزندانش را تشویق می‌کرد تا درباره تاریخ و فلسفه بحث کنند، شارل خیلی زود با تاریخ فرانسه آشنا شد و در ۱۰ سالگی تاریخ جنگ‌های صد ساله و یادداشت‌های فروسار درباره قرون وسطی را خواند و بعد به خواندن آثار نیچه، کانت و گوته روی آورد. وقتی که شارل یازده ساله شد، خانواده‌اش به پاریس نقل مکان کردند. شارل نوجوان عادت داشت تا از برج کلیسای نوتردام بالا برود تا بتواند شهر را تماشا کند. او در کالج استانیسلاس در پاریس تحصیل کرد. علاقه او به تاریخ و باورش به عظمت فرانسه باعث شد تا وارد مدرسه نظامی سن‌سیر شود. او در ۱۹۱۲ تنها دو سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول از این مدرسه فارغ‌التحصیل شد.

ژنرال دوگل به‌عنوان افسر ارتش فرانسه در جنگ جهانی اول شرکت داشت و در نبرد ورودن زخمی شد. این سیاستمدار برجسته فرانسوی توانست در جریان جنگ جهانی دوم فرمانده نیروهای فرانسوی آزاد شود. پس از جنگ به مقام ریاست جمهوری فرانسه رسید. در مراحل نهایی جنگ جهانی دوم، نقش حساس و تعیین‌کننده‌ای برای کشورش ایفا کرد. وی با برخوردی واقع‌بینانه مساله الجزایر را در سال ۱۹۶۲ حل کرد و در سال ۱۹۶۵ برای بار دوم به ریاست جمهوری فرانسه رسید. در چند دوره که رئیس‌جمهور بود فرانسه توانست از یک کشور جنگ‌زده به یکی از کشورهای پیشرفته جهان تبدیل شود. پایه‌گذاری سیاست خارجی مستقل فرانسه بعد از جنگ دوم در برابر فشار آمریکا حاصل سرسختی او بود. جنگ الجزایر و استقلال آن کشور از فرانسه در دوران ریاست جمهوری دوگل رخ داد.رویدادهای مه ۱۹۶۸ (جنبش کارگری و دانشجویی سوسیالیستی فرانسه)او را از ادامه ریاست جمهوری منصرف کرد و تا آخر عمر دردهکده «کولومبه-له-دو-اگلیز» به نوشتن خاطرات خود مشغول بود. برخلاف بسیاری از رهبران جهان، پس از مرگ او خانواده‌اش وضع مالی مناسبی نداشتند.