مترجم: مژگان سلیمانی آقچای ایده استفاده از هواپیمای بدون سرنشین برای تحویل محصولات، که آقای جِف بِزوز، رئیس آمازون در نوامبر۲۰۱۳ مطرح کرد از نظر هم صنفان او زیاده روی بود. ولی این موضوع موردتوجه بسیاری از رسانه‌ها قرارگرفت. درحالی که جدی‌ترین کار این شرکت که طراحی روبات‌هایی بود که قفسه‌ها را درانبارها جابه‌جا می‌کردند توجه کمتری را جلب کرد. این تنها یک مثال ازکیفیت فراگیر فناوری روبات است: پررنگ بودن وعده‌ها و بی‌رنگ بودن دستاوردهایش. در دهه ۱۹۹۰ دَنی هیلیس، یک متخصص کامپیوتر و کارآفرین، اظهار کرد وقتی مردم از «فناوری» صحبت می‌کنند، منظورشان «چیزهایی است که هنوز به کار نیفتاده‌اند». هنگامی که فناوری‌ها به‌کار بیفتند تبدیل به کامپیوتر، تلویزیون، تلفن و امثالهم می‌شوند. روبات‌ها نیزچنین هستند. هنگامی که ارائه‌دهنده خدمات مطمئن و روزمره مانند نظافت زمین هستند دیگر به چشم روبات دیده نمی‌شوند. برعکس هنگامی که به عنوان روبات دیده می‌شوند به نظر آزمایشی و جایزالخطا می‌رسند.

به نظر می‌رسد، درآینده روبات‌ها به‌رغم ارائه خدمات بیشتر همچنان ناشناخته باقی بمانند. شرکت پیتسبِرگی Aethon که برای بیمارستان‌ها روبات می‌سازد روبات‌های یدک کش بدقواره ولی مطمئن در انجام کارهای سنگین عرضه می‌کند که برای حرکت دادن چرخ‌های بیمارستان‌ها طراحی شده‌اند. آقای آلدو زینی، رئیس شرکت Aethon می‌گوید بیمارستان‌هایی را دیده است که در آن خدمه باید چرخ ۳۵۰ کیلوگرمی ملافه‌های کثیف را حرکت دهند، چنین مشاغلی در رده کارهای «سخت، پرخطر و کثیف» قرار دارند.

یدک کش‌های Aethon را می‌توان با برنامه‌های کاربردی گوشی‌های هوشمند فراخواند و به چرخ حمل‌کننده فرآورده‌های دارویی، غذاها و رخت‌های شستنی متصل کرد. حدود ۱۵۰ بیمارستان در آمریکا از این یدک کش‌ها استفاده می‌کنند. بعضی از آنها آدمک‌های الکترونیکی دیگری را به کارخواهندگرفت. برای مثال Ava ساخت شرکت iRobot پایه‌ای است که می‌تواند دراطراف ساختمان حرکت کند و انواع صفحه‌های نمایش روی آن نصب شود. یک برنامه کاربردی با دوربین‌های کیفیت بالاو سنسورهایی برای انجام کار‌های پزشکی طراحی شده که بیماران می‌توانند از مهارت پزشکان متخصص از راه دور بهره‌مند شوند. برنامه‌های کاربردی دیگری برای حرکت دادن تجهیزات ویدئو کنفرانس به جاهای مختلف طراحی شده‌اند که امکان برقراری مکالمات درسالن کارخانه و هنگام قدم زدن درراهروهارا ممکن می‌سازند.

شرکت Suitable Technologies سیستم حضور از راه دور قابل نصب روی آدمک الکترونیکی به نام Beam را عرضه می‌کند. با استفاده از این سیستم آقای Paolo Pirjanian، رئیس

iRobot که در کالیفرنیا زندگی می‌کند، هرروز در دفتر ماساچوست حاضر می‌شود. همکارانش می‌گویند او بیشتر از آنکه می‌توانست با تلفن، ایمیل، پیامک و Skype با شرکت درتماس باشد در آنجا حضور دارد. هنگامی که می‌خواهد از یک طبقه به طبقه دیگر برود، ازیک Ava خارج شده و به Ava دیگری در طبقه دیگر متصل می‌شود.

این یکی از راه حل‌هایی است که طراحان روبات برای معضل استفاده از آسانسور یافته‌اند. شرکت Suitable Technologies استفاده ازآدمک‌های مختلف درطبقات مختلف را توصیه می‌کند. ولی روبات شرکت Carnegie Mellon به نام CoBot کنار آسانسور می‌ایستد و علامت کوچکی را نشان می‌دهد که از رهگذران می‌خواهد دکمه مورد نظرش را فشار دهند.

شرکت iRobot و Aethon سیستم‌هایی را عرضه می‌کنند که مشکلات بسیاری از مردم، شرکت‌ها و موسسات را حل می‌کنند. ولی چون درحال حاضر روبات‌ها محدودیت‌های زیادی دارند این سیستم‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که مسوولیت این روبات‌ها و نظارت انسان‌ها را به حداقل برسانند.

آنچه روبات را روبات می‌کند توانایی آن در انجام کارهای مختلف است که در اینجا بازو نقش مهمی را ایفا می‌کند. شرکت‌هایی که راهکار‌هایشان به نحوی است که آنچه روبات انجام می‌دهد به‌رغم اهمیتش بسیار محدود است در واقع باعث می‌شوند که روبات‌هایشان دیده نشوند. در دهه آینده چرخ‌هایی که بدون کنترل انسان در راهروهای بیمارستان‌ها حرکت می‌کنند فقط چرخ هستند، مانند درهایی که به طورخودکار باز می‌شوند. در ژاپن چنین فناوری‌هایی، از خودروهای بدون راننده تا دوربین‌های خودکار، robotech نامیده می‌شوند و با روبات‌ها فرق دارند. رشد robotech به شرکت‌های روباتیکس اجازه می‌دهد پول دربیاورند بدون آنکه روبات واقعی تولید کنند.

شرکت سانفرانسیسکویی Bot و Dolly که از بازوهای روباتی برای پروژه‌های هنری استفاده می‌کند روشی را برای ترکیب نرم‌افزار به‌کار رفته درکنترل بازوهای روباتی با نرم‌افزاری که سازندگان جلوه‌های ویژه در فیلم‌ها به‌کار می‌برند اتخاذکرده است. این روش به فیلمسازانی مانند آلفونزو کوآرون در فیلم «جاذبه» اجازه می‌دهد دوربین‌ها و چراغ‌ها را دور هنرپیشه‌ها بگرداند، دوربین را در هر مسیری که می‌خواهد حرکت دهد، بدون آنکه از علم روباتیکس سردربیاورد.

شاید نامرئی‌ترین روبات‌ها در جاده‌ها هستند. سباستین تران که مغز متفکر خودرو بدون راننده گوگل است، می‌گوید: خودروهای بدون راننده، روباتیکس سخت هسته‌اند. این خودروها هنوز تبدیل به یک تجارت نشده‌اند، ولی به‌رغم چالش‌های فنی و تجاری، استفاده از این خودروها در دهه آینده امکان‌پذیر است. با این حال هرچه پیشرفته‌تر شوند، همچنان خودرو دیده خواهند شد نه روبات.