خبرگزاری تسنیم: بیزینس مانیتور در جدیدترین گزارش خود چشم‌انداز بخش فولاد ایران در سه ماهه سوم ۲۰۱۴ را همچنان ضعیف پیش‌بینی کرد. بر اساس این گزارش با توجه به چشم‌انداز کاهشی برای قیمت فولاد و بر اساس این واقعیت که هرگونه نزدیکی به غرب، اگر هم اتفاق بیفتد، زمان زیادی طول خواهد کشید و تاثیر قابل‌توجهی در کوتاه‌مدت نخواهد داشت، فاصله زیادی با چشم‌انداز مثبت بخش فولاد ایران داریم. بر اساس این گزارش طرح‌های ایران برای افزایش ظرفیت فولاد از ۲۰ میلیون تن در سال به ۵۵ میلیون تن تا سال ۲۰۲۵ و سه برابر شدن ظرفیت تولید آلومینیوم گداخته و رسیدن آن به ۵/۱ میلیون تن در سال جای شک و تردید دارد.

بر اساس این گزارش در حالی که کاهش تجارت خارجی، تاثیری منفی بر صنعت فولاد ایران داشته است، مسائل سیاسی موجب شده است که واردات نیز محدود شود، اما کمبودهای صنعتی داخلی در بخش‌های مشخصی از بازار به آن معنا است که به‌رغم کاهش مصرف، ایران برای تامین نیازهای خود با مشکل مواجه خواهد بود. میزان تولید فولاد خام ایران در سال ۲۰۱۳، ۱۱ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش یافته و به بیش از ۱۴ میلیون تن رسیده است. این نشان‌دهنده یکی از قوی‌ترین نرخ‌های رشد تولید فولاد در جهان است که با میزان رشد تولید فولاد ترکیه رقابت می‌کند.

با این حال، به‌دلیل مشکلات زیرساختی و نبود ظرفیت تولید شمش و میلگرد، ایران برای تامین نیاز بازار داخل، همچنان وابسته به واردات است. در عین حال، رشد تولید محصولات فولادی به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است و ظرفیت‌های فولاد خام کنونی قادر به تامین صنایع پایین‌دستی به میزان کافی نیست و این شرایط موجب تشدید وابستگی به واردات می‌شود. این گزارش افزود: نقاط ضعف همچنان باقی است. تقاضا برای فولاد در ایران کاهش یافته است و تولید خودرو نیز از کاهش تقاضای داخلی رنج می‌برد. در میان‌مدت، ایران به صادرات متکی خواهد بود، در حالی که فروش در داخل کشور به دلیل کاهش تقاضا در حال مشکل‌تر شدن است. بیزینس مانیتور در ادامه نوشت: مبادلات تجاری ایران از تحریم‌ها تاثیر پذیرفته است و این کشور برای تامین نیازهای داخلی، به‌صورت استراتژیک باید میزان رشد قوی تولید را که چند سال قبل تجربه کرده بود حفظ کند. بر اساس این گزارش پیش‌بینی می‌شود که رشد تولید فولاد ایران قوی باقی خواهد ماند، اما این روند از سال ۲۰۱۴ تا پایان دوره پیش‌بینی شده در سال ۲۰۱۸، شروع به کند شدن خواهد کرد. وضعیت سیاسی بر بسیاری از روندهای تجاری تاثیر گذاشته است و تاثیر منفی بر واردات و صادرات فولاد موجب شده است تا صنعت داخلی مجبور شود راهی را برای تامین نیاز داخلی از طریق افزایش تولید بیابد و ذخایر خود را برای باز کردن جا برای فولاد وارداتی، خالی کند. قبل از تشدید تحریم‌ها علیه ایران، این کشور میزان قابل‌توجهی فولاد به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس صادر می‌کرد؛ اما شرکت‌هایی در کشورهای حاشیه خلیج فارس به طور همزمان و به پشتوانه وجود تقاضا در منطقه، ظرفیت‌های خود را گسترش داده‌اند. این به آن معنا است که قیمت‌های فولاد در ایران کاهشی بوده است؛ زیرا شرکت‌ها به‌دنبال خالی کردن ذخایر فولادی خود از طریق فروش آنها به قیمت پایین‌تر هستند.