مسوولیت سازمانی
ماموریت بنیان‌گذار انسان‌‌‌دوست
او در سال ۱۹۶۱ در مغازه سمعک‌‌‌فروشی دایی خود مشغول به کار شد تا هزینههای تحصیل در رشته پزشکی را تامین کند؛ اما زمانی که شادی افراد پس از شنیدن اولین صداها در عمرشان را دید، از اشتغال به پزشکی منصرف شد. تفکرش این بود که به عنوان پزشک فقط توان ویزیت چند بیمار در روز را خواهد داشت ولی با تاسیس یک شرکت سمعک‌‌‌سازی می‌توانست زندگی افراد بیشتری را بهبود بخشد (ضمن آنکه وظیفه سنگین جان افراد بر عهده‌‌‌اش نبود). بیل در ۱۹۶۷ توانست به این هدف خود برسد. او چنان مشتاق حرفه خود بود که شرکتش (استارکی لابراتوریز) در کمتر از ۱۰ سال، با نوآوری‌‌‌ها و خدمات خالصانه، رهبر صنعت سمعک‌‌‌سازی آمریکا شد؛ جایگاهی که او را برای نقش‌‌‌آفرینی بیشتر کمک می‌‌‌کرد.
بر اساس گزارش‌‌‌های سازمان بهداشت جهانی، ۲۸۰ میلیون نفر در سراسر جهان از ضعف شنوایی متوسط تا شدید رنج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌برند. همچنین برآورد شده است که دوسوم از آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند و اکثر آنها از وجود دستگاه‌‌‌های کمکشنوایی نفع خواهند برد. افراد دارای ضعف شنوایی در ایالات متحده نیز حدود ۳۳ میلیون نفر هستند. بیل آستین در سال‌های نخست فعالیت خود، متوجه شد که برخی مراجعان به دلیل مشکلات مالی از خرید سمعک خودداری می‌کنند. از همان لحظه تصمیم گرفت که این دلیل را برای پس گرفتن محصولات خود نپذیرد. بیماران می‌توانستند به اندازه توان خود پرداخت کنند یا هیچ هزینه‌‌‌ای نپردازند. خودش گفته است که به ندرت کسی از این سیاست سوءاستفاده کرده است.
او در سال ۱۹۷۳، این اختیار را به توزیع‌‌‌کنندگان شرکت نیز داد. طرح جدید او «صندوق استارکی» نامیده شد. توزیع‌‌‌کنندگان می‌توانستند به بیماران نیازمند، سمعک رایگان اهدا کنند؛ البته به شرط آنکه سایر خدمات و از جمله نصب و قراردهی سمعک روی گوش را رایگان انجام دهند. بیل نخستین فرصت برای اهدای سمعک رایگان به خارج از مرزهای ایالات متحده را در سال ۱۹۷۴ به دست آورد؛ زمانی که یک توزیع‌‌‌کننده کالیفرنیایی از نیاز یک گروه خیریه به ۸۰ دستگاه سمعک خبر داد. این گروه که خود را نیکوکاران پروازی(Flying Samaritans) می‌‌‌نامیدند، برای کمک به نیازمندان با هواپیمای شخصی به روستاهای دورافتاده مکزیک پرواز می‌‌‌کردند. توزیع‌‌‌کننده گفت: «یکی از دوستانم پزشکی در مکزیک است. او کودکانی به شدت نیازمند محصولات کمکشنوایی می‌‌‌شناسد. به ما کمک می‌‌‌کنی بیل؟»
بیل توضیح می‌دهد که به او گفتم: «من هیچ‌گاه به کسی که برای کمک شنوایی تماس گرفته است، جواب منفی نمی‌‌‌دهم. بله که به شما کمک می‌‌‌کنیم. من همچنین پاول ینسن را برای کمک در قالب‌‌‌ریزی و نصب نگهدارنده با شما می‌‌‌فرستم. او یکی از بهترین‌‌‌های حوزه خود در جهان است و همراهی‌‌‌اش برایتان مفید خواهد بود.»
ینسن درباره آن ماموریت فرامرزی می‌‌‌گوید: «چهار روز آنجا بودیم و هر روز ۲۵ تا ۳۰ کودک را ویزیت میکردیم. تصور میکردیم ۸۰ سمعک رایگان کافی باشد ولی به عنوان نخستین فعالیت خارج از آمریکا، انتظاراتمان با واقعیت منطبق نبود.»
اندکی پس از ماموریت مکزیک، یک مدرسه ناشنوایان از نپال درخواست کمک کرد. بیل می‌‌‌گوید: «نپال کشور جذابی برای ماموریت بود ولی ممکن بود از هر کشور دیگری هم درخواست کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمد. هدف ما کمک به شنوایی مردم بود و تفاوتی نداشت. این بار محموله بزرگی با خود بردیم که بتوان به چند صد نفر کمک کرد.» چندی بعد به مناطقی مانند سرزمین‌‌‌‌‌‌های اشغالی و ترکیه رفتیم. در نهایت نیز پایمان به آفریقا، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی باز شد تا تمام گوشه‌‌‌‌‌‌های زمین را دیده باشیم.
یکی از کارهایی که در ماموریت‌‌‌های فرامرزی کردیم، افزایش کارآیی بود. یک زمان فکر میکردیم اگر ۲۰۰ نفر را در یک روز ویزیت کنیم، عالی است. در گام بعد، چند نفر را پیش از سفر خود اعزام میکردیم تا تدارک شرایط را ببینند. به این صورت، توانستیم روزانه ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر را ملاقات کنیم. بعد، با تمرکز بر کار تیمی توانستیم ظرفیت خود را به ۵۰۰ بیمار در روز افزایش دهیم. هم‌‌‌اکنون رکورد ما ۶۳۵ نفر است. آن را در کنیا ثبت کردیم. ملاقات با تعداد افراد بیشتر، هزینههای ثابت ما مانند هزینه سفر و اقامت و خوراک را سرشکن می‌کند. پس از چند سال، درخواست کمک از استارکی لابراتوریز، جهانی شد. سیاست جدید شرکت این بود که به ازای هر محصول اهدایی، نام گیرنده آن ثبت شود. هدف آن بود که محصولات انبار و بی‌‌‌استفاده نشوند. بیل با مشاهده فرصت گسترده کمک‌‌‌رسانی، تصمیم گرفت تا یک بنیاد خیریه ایجاد کند.
بنیاد شنوایی استارکی(Starkey Hearing Foundation) که ۱۹۸۳ تاسیس شد، یک سازمان غیرانتفاعی مستقل است. به این صورت، قوانین اجازه جذب کمکهای مردمی معاف از مالیات را هم می‌‌‌‌‌‌داد. همچنین بیل آستین مطمئن می‌‌‌‌‌‌شد که برنامه‌‌‌‌‌‌های انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوستانه او با مرگش متوقف نمی‌شود. او گفته است که از طریق این سازمان می‌توانند مردم بیشتری را به همکاری فرا بخوانند. تانی آستین، تمام وقت به عنوان دبیرکل بنیاد استارکی فعالیت می‌کند. او برای پایین نگه داشتن هزینه‌‌‌ها، با کمترین کارکنان اداری ممکن فعالیت‌‌‌ها را به پیش می‌‌‌‌‌‌برد. آنها همچنین از طریق اهدای انرژی و زمان خود، نیازمندان را کمک می‌کنند. هزینههای اداری و حقوق این سازمان خیریه کمتر از ۲درصد بودجه آن است. از این نظر یکی از برترین سازمان‌های خیریه آمریکاست که بیشترین کمکهای مردمی و سازمانی آن به طور مستقیم نصیب گیرندگان می‌شود. در حال حاضر این بنیاد، سالانه ۱۰۰هزار دستگاه از محصولات کمکشنوایی بین نیازمندان جهان توزیع می‌کند. این رقم معادل ۵۰ میلیون دلار است. درآمد سالانه شرکت اصلی بیل آستین ۷۰۰ میلیون دلار است.
برگرفته از کتاب: قلب و روح
