چرا «شرلوک هولمز» کشته شد؟

شرلوک هولمز یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های داستان‌های جنایی در جهان است. می‌گویند آرتور کانن دویل نویسنده از این شخصیت که خودش خلق کرده بود، متنفر بود. لوسی ورسلی که یک مورخ است، می‌گوید آرتور کانن دویل شخصیت این کارآگاه را مسوول دیده نشدن داستان‌های تاریخی برجسته‌اش می‌دانست. پس از اینکه داستان‌های جنایی شرلوک هولمز در سال ۱۸۹۱ در یک مجله منتشر شد، دویل از جایگاه فردی ناشناس به شهرتی جهانی رسید و ۱۱سال بعد نشان شوالیه دریافت کرد.

کانن دویل در تلاش برای یافتن ناشر برای داستان‌های شرلوک هولمز بود اما این اثر توسط سه ناشر رد شد و سرانجام ناشر چهارم پذیرفت که این کار دقیقا همان چیزی است که آنها به دنبالش هستند و نامش را گذاشته‌اند: «داستان‌های سبک»! داستان‌های هولمز برای کانن دویل سودآور بود، اما این نویسنده تصمیم گرفت پس از به دست آوردن پول کافی از این شخصیت او را بکشد و در یک داستان در سال ۱۸۹۳ او را  از بالای آبشاری در سوئیس به پایین پرت کرد. با این وجود یک دهه بعد، زمانی که یک ناشر آمریکایی به او پیشنهادی معادل ۱.۶میلیون دلار داد، این نویسنده وسوسه شد و این شخصیت را دوباره زنده کرد.

این مورخ می‌نویسد: «گرچه آرتور کانن دویل شهرت خود را به عنوان یک نویسنده وام‌دار شرلوک هولمز است، اما در خلوت خود از این شخصیت متنفر بود چرا که فکر می‌کرد موفقیت این داستان‌های جنایی باعث شده تا دیگر آثار تاریخی و برجسته او هیچ‌گاه دیده نشود و حالا ۹۳سال پس از مرگش، اغلب رمان‌های تاریخی‌اش خوانده نشده است، درحالی‌که کارآگاه ارزان - اما محبوبش - برای همیشه در اذهان افراد ماندگار شده است.» شرلوک هولمز محبوب‌ترین کارآگاه تخیلی تاریخ است. کانن دویل چهار رمان و ۵۶ داستان کوتاه درباره تعقیب مجرمان توسط این مغز متفکر با استفاده از مهارت‌های مشاهده‌ای و قدرت استنتاج این کارآگاه نوشت. بیشتر داستان‌ها توسط دستیار هولمز، دکتر واتسون، روایت می‌شوند.