واکنش کیانوش عیاری به یک خبر تکان‌دهنده
«زنده به گور شدن دوقلوهای یکساله توسط پدرشان درخوزستان» خبر تلخی بود که به تازگی مخابره شد، کیانوش عیاری که آخرین ساخته سینمایی‌اش «خانه پدری» به‌دلیل برخی نگاه‌ها چند سال اکران نشد و سرانجام در بخش غیر رقابتی جشنواره فجر به نمایش درآمد، در واکنش به این خبر احساس و تحلیلش را به چنین رویدادهایی بیان کرد.
این کارگردان سینمای ایران در گفت‌و‌گو با «ایسنا» گفت: باید باور کنیم در میان مردم خوب و مهربان ایران یا هر جای دیگری از دنیا، چنین اتفاقاتی بارها رخ داده و باز هم تکرار خواهد شد.
وی یادآور شد: ۱۹ بهمن‌ماه پس از نمایش این فیلم جوانی به من گفت، آیا جایی که «خانه پدری» به تصویر کشیده شده، ایران است یا سرزمینی است که فقط مردم‌اش مثل ما فارسی صحبت می‌کنند؟
این کارگردان اضافه کرد: انتشار این خبر بی‌آنکه آبروی ایران و مرد ایرانی را ببرد، یک واکنش طبیعی است به حادثه‌ای که وقتی از نزدیک دیده می‌شود، شرایط پیچیده‌ شکل‌گیری‌اش عیان می‌شود. شرایط پدیداری یک جامعه انسانی، محو شدن خشونت است و می‌دانیم این سرزمین «اتوپیایی» هنوز وجود ندارد.
کارگردان فیلم «خانه پدری» در ادامه گفت: نه فیلم من و نه خبر شما قرار نیست به گونه‌ای باشد که انگار می‌خواهیم زشتی‌ها و جراحات جامعه را بزک کنیم. کسانی که بخواهند من و شما را به تسامح دعوت کنند، درواقع تسامح «سرکوبگر»ی را می‌پرورند که مبادا مُخل کارخانه رویاسازی باشد و البته خوشحالم مسوولان فعلی در برخورد با فیلم بی‌ادعای «خانه پدری» حب و بغضی را نیافتند و این فیلم را با همین ویژگی‌هایش پذیرفته و به تسامح هم دچار نشده‌اند.
به گزارش «ایسنا» بیش از پنج سال از ساخت فیلم «خانه پدری» می‌گذرد و این فیلم به‌دلیل تلخی و خشونتی که در صحنه قتل وجود دارد (پدری دخترش را در زیرزمین خانه دفن می‌کند، به‌دلیل مشکلات و سوءتفاهم‌های ناموسی)، هنوز امکان نمایش پیدا نکرده است، این در حالی است که کیانوش عیاری بارها بر این نکته تاکید داشته که به هیچ وجه قصد سیاه‌نمایی نداشته و تنها آنچه را که از گذشته‌های دور در این جامعه رخ می‌داده، نمایش داده است.
عیاری که تا به حال در مقابل اصرارهایی که برای حذف صحنه قتل فیلم‌اش مطرح می‌شد، مقاومت کرده است، در جشنواره سی‌ودوم فیلم فجر پس از نمایش این فیلم بیان کرد: من به سیاه‌نمایی علاقه‌ای ندارم، مرا سانسور نکنید. در جامعه‌ای که از مشکلات فراوان سرشار است، چطور از اینها عبور کنم؟ بنابراین از من نخواهید به چیزهای فرعی‌تر جامعه بپردازم.