کارمندم در برابر بازخورد واکنش منفی دارد

نویسنده: Alison Green

مترجم: مریم رضایی

این ستون ارائه‌دهنده دیدگاهی نوین برای خدمات مشاوره مدیریتی به افراد و سازمان‌ها است که توسط متخصصان این حوزه پاسخ داده می‌شود. شما می‌توانید پرسش‌های خود را به modiran@den.ir ارسال فرمایید و منتظر پاسخ ما باشید.

مشاور عزیز!

یکی از کارمندان زیر دست من به نام «مری» حدودا ۲۰ ساله است. هر زمان که بازخوردی منتقدانه از من می‌گیرد (حتی با لحنی ملایم و همراه با تعریف و تمجید از سایر کارهایش)، سرخ می‌شود و به شدت شروع به گریه می‌کند و اشک از صورتش جاری می‌شود و نمی‌تواند مکالمه را ادامه دهد. در شرایط عادی، او خیلی آرام و منطقی است. بارهای اولی که این اتفاق می‌افتاد، از او می‌پرسیدم که آیا حالش خوب است و در جواب می‌گفت. «این فقط یک واکنش فیزیکی به استرس است» و به من اطمینان داد تحت درمان رفتارشناختی است تا بتواند این واکنش‌ها را کنترل کند. اگر بخواهم صادقانه بگویم، او تلاش می‌کند این شرایط را بسیار حرفه‌ای مدیریت کند. اما با اینکه من سرپرست مستقیم مری هستم، او باید به دو نفر دیگر از همکارانم نیز گزارش بدهد که یکی از آنها معاون رئیس است. اخیرا شنیدم که این دو نفر در مورد مری صحبت می‌کردند و می‌گفتند که رفتار او ناراحت‌کننده، غیرحرفه‌ای و «احمقانه» است. مری کارمند فوق‌العاده‌ای است و من دوست دارم هر کاری که از دستم برمی‌آید برای حفظ شغل و اعتبار او در شرکت انجام دهم. آیا لازم است با همکارانم در این مورد صحبت کنم؟ یا به او توصیه کنم از خودش دفاع کند؟

پاسخ مشاور:

بهتر است با همکارانتان صحبت کنید. مثلا بگویید: «موافقم که گریه کردن مری اصلا کار ایده‌آلی نیست، اما او کارمندی فوق‌العاده است و بیش از هر فرد دیگری انتقادها را گوش می‌دهد و در کارش لحاظ می‌کند (یا هر نکته مثبتی که واقعا در مورد او صدق می‌کند).» همچنین اگر برای شما راحت است می‌توانید چنین جملاتی را بیفزایید: «می‌دانید که در مورد احساسات در محل کار برخی تفاوت‌های جنسیتی واقعی وجود دارد و من فکر می‌کنم بهتر است برای نظر دادن در این مورد کمی محتاطانه برخورد کنیم.» البته این جمله کمی فریبکارانه است، چون در هر صورت گریه کردن فرد در برابر هر بازخوردی که دریافت می‌کند، واقعا مشکل‌آفرین است. ممکن است شما مری را درک کنید و مکالمه با او را در این شرایط ادامه دهید، اما بسیاری از مدیران نمی‌توانند تحمل کنند و معذب می‌شوند و این حس ایجاد می‌شود که او نمی‌تواند استرس و چالش‌های محیط کار را مدیریت کند. به هر حال، در شرایطی که خود مری مشکل را درک کرده و تلاش می‌کند تا حد ممکن آن را برطرف کند، اقدام شما برای تغییر دیدگاه هر چقدر اندک همکارانتان، هوشمندانه خواهد بود.

دو تا از همکارانم با هم نمی‌سازند

مشاور عزیز!

من در یک شرکت کوچک خصوصی کار می‌کنم. در این شرکت ما واحد منابع انسانی نداریم و چند ماه قبل نقش مدیریتی تازه‌ای به من محول شد. از وقتی در شغل جدید مشغول به کار شدم، دو تا از همکاران زیردستم که با هم سازگاری ندارند به شدت دردسرآفرین شده‌اند. آنها دائما به من مراجعه می‌کنند و در مورد بی‌اهمیت‌ترین مسائل از هم شکایت می‌کنند (مثلا S فکر می‌کند که K خیلی بلند با تلفن صحبت می‌کند). اگر گفتن این مساله کمک می‌کند، باید اشاره کنم که K عملکرد کاری بسیار خوبی دارد و S کارمندی جدید و در مرحله آموزش است و هنوز عملکردی در حد انتظار من ندارد. حسم می‌گوید مشکل از S است، اما الان موقعیت مناسبی برای جایگزین کردن او ندارم. حالا آنها شروع به وارد کردن دیگر اعضای تیم به درون دعوای خود کرده‌اند و مساله را به کل شرکت کشانده‌اند. من سعی کرده‌ام با هر کدام از آنها به صورت جداگانه صحبت کنم تا همه نگرانی‌ها و دیدگاه‌های موجود در این باره را حل و فصل و اصلاح کنم، اما ظاهرا این کار موثر نبوده است. باید اضافه کنم که متوجه شدم این دو نفر شخصا از هم خوششان نمی‌آید. البته نگران علایق شخصی آنها نیستم، اما مساله اینجا است که چنین رفتارهایی محیط کار را تبدیل به مهد کودک می‌کند و روحیه کاری را تضعیف می‌کند. چه توصیه‌ای به جز اخراج کردن آنها دارید؟

پاسخ مشاور:

هر چه زودتر باید این مساله را حل و فصل کنید. دوباره تک تک با آنها جلسه بگذارید و خیلی جدی بگویید: «داشتن روابط خوب و مشارکتی با دیگر همکاران جزو لیست وظایف کاری شما است که مثل سایر وظایف انتظار دارم به خوبی انجام دهید. این یعنی دیگر نباید نزد من از هم شکایت کنید یا چنین جوی را به دیگر همکاران منتقل کنید.» باید طوری بر خواسته خودتان مصر باشید که بفهمند انتظاری غیر از این ندارید و اگر مشکل همچنان ادامه پیدا کند، برخورد جدی‌تری با آنها خواهید داشت. باید اضافه کنم اگر بگذارید این مساله مزمن شود، کشمکش‌های اندک و بی‌اهمیت به بحرانی غیرقابل حل تبدیل خواهد شد. به علاوه، از آنجا که سایر کارمندان هم درگیر این موضوع شده‌اند، می‌توانید بعد از صحبت انفرادی با این دو نفر، جلسه‌ای جمعی بگذارید و تاکید و تبیین کنید که ترویج فضایی مملو از احترام، بردباری و رفتار محبت‌آمیز جزو اولویت‌های شرکت است. همچنین نظر من این است که مدتی کارمند S را به دلیل اینکه فکر می‌کنید مرکز این مشکل است و عملکرد کاری چندان خوبی هم ندارد، از نزدیک زیر نظر بگیرید. اگر مدتی به صورت فعال‌تر درگیر کارهای او شوید، هر دو مساله را بهتر مدیریت خواهید کرد.