افزودن شورون به ACES دلتا بر پتانسیل عظیمی‌‌‌ که این پروژه برای پیشرفت راه‌‌‌حل‌‌‌های با شدت انتشار کربن کمتر به‌‌‌ویژه در زمینه‌‌‌های تولید، ذخیره‌‌‌سازی و استفاده هیدروژن به ارمغان می‌‌‌آورد، تاکید می‌کند وACES  دلتا از تجربه شورون در تجارت سوخت، در کنار راه‌‌‌حل‌‌‌ها و خدمات فناوری انرژی پاک میتسوبیشی پاور استفاده خواهد کرد. هدف از این پروژه، پیشبرد بیشتر تلاش‌‌‌های کربن‌‌‌زدایی، تسهیل رشد تقاضا برای هیدروژن و ایجاد فرصت‌‌‌های آینده برای جایگزین‌‌‌های تجاری قابل دوام در بخش‌‌‌های حمل‌‌‌ونقل، برق و سایر صنایع است. مایکل داکر، معاون ارشد زیرساخت هیدروژن برای میتسوبیشی پاور، در این خصوص اظهار کرد: افزودن شورون به پروژه ACES Delta شاهد دیگری است مبنی بر اینکه مشارکت و تعهد گروهی متنوع از کارشناسان و رهبران انرژی ‌برای ادامه راه‌‌‌حل‌‌‌های کربن‌‌‌زدایی صنعت مفید واقع خواهد شد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: این پروژه زنگ خطری برای صنعت است و به عنوان الگویی برای پروژه‌‌‌های نوآورانه انرژی پاک در آینده عمل می‌کند. ما از حضور شورون استقبال می‌‌‌کنیم و مشتاقانه منتظر همکاری با یکدیگر هستیم. آستین نایت، معاون بخش هیدروژن، شورون نیو انرژی، گفت: توسعه عرضه هیدروژن با شدت کربن پایین، همراه با توسعه راه‌‌‌حل‌‌‌های نوآورانه ذخیره‌سازی، برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای حیاتی است. در شورون، ما به دنبال پروژه‌‌‌هایی هستیم که در این زمینه تلاش می‌کنند و پروژه ذخیره‌‌‌سازی انرژی پاک پیشرفته در دلتا، یوتا، نمونه‌‌‌ای از یک پروژه تجاری قابل دوام است که به پیشبرد آینده کربن کمتر کمک می‌کند.

این پروژه پیشرفته ذخیره‌‌‌سازی انرژی پاک شامل یک تاسیسات هیدروژن پاک در مقیاس صنعتی و کاربردی است که برای تولید، ذخیره و ارسال هیدروژن سبز به غرب ایالات متحده طراحی شده است. همچنین این شرکت قصد دارد از انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر اضافی مانند برق بادی و خورشیدی برای تامین انرژی موردنیاز الکترولیزهای مقیاس بزرگ عرضه‌شده توسط میتسوبیشی پاور استفاده کند که به واسطه این الکترولیزها هیدروژن و اکسیژن با شدت کربن پایین‌‌‌تری تولید می‌کند.انتظار می‌رود پروژه ذخیره‌‌‌سازی انرژی پاک پیشرفته ACES ۱ تا اواسط سال ۲۰۲۵ تقریبا ۱۰۰ تن هیدروژن در روز تولید کند. این پروژه قصد دارد از گنبدهای نمکی زمین‌‌‌شناسی منحصربه‌‌‌فرد یوتا برای ذخیره هیدروژن در دو غار نمکی عظیم استفاده کند که هر کدام قادر به ذخیره ۱۵۰ گیگاوات ساعت انرژی هستند.

همچنین انتظار می‌رود که ظرفیت ذخیره‌‌‌سازی انرژی طولانی‌مدت غارهای نمکی با جذب انرژی تجدیدپذیر اضافی در صورت فراوانی و بازگرداندن آن به شبکه در صورت نیاز، به بهبود کفایت منابع کمک کند. تخلیه دو غار اول توسط آژانس انرژی بین‌‌‌مونتین برای پروژه IPP Renewed در مرکز یوتا صورت پذیرفته است. نیروگاه گاز طبیعی ۸۴۰ مگاواتی در IPP Renewed در نظر دارد در سال ۲۰۲۵ با سوخت تا ۳۰‌درصد هیدروژن با شدت کربن کمتر و تا سال ۲۰۴۵ با سوخت ۱۰۰‌درصد هیدروژن کار کند. رابطه بین هیدروژن و انرژی، قرن‌‌‌‌‌‌ها ذهن بشر را درگیر خود کرده است. این عنصر فراوان‌‌‌ترین عنصر در سیاره ماست. گازی که تمیز می‌‌‌سوزد، سبک و پر‌‌‌انرژی است و ما تازه در حال کشف پتانسیل واقعی آن هستیم. هنگامی‌‌‌ که صحبت از حفظ ثبات و تداوم در شبکه‌‌‌های انرژی می‌شود که ۱۰۰‌درصد از انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کنند، هیدروژن می‌تواند حلقه مفقوده باشد.

فرآیند ‌گذار به انرژی‌‌‌های پاک نیازمند مقادیر عظیم انرژی تجدیدپذیر است. اگر الکترولیزورها ۱۰۰‌درصد کارآمد باشند، سالانه بیش از ۳‌هزار تراوات ساعت برق از منابع تجدیدپذیر لازم است تا فقط هیدروژن خاکستری مورد استفاده امروز با هیدروژن سبز جایگزین شود؛ در واقعیت این مقدار احتمالا بالای ۴۵۰۰ تراوات ساعت خواهد بود. این مقدار با تولید برق ایالات متحده در یک سال برابر است. به‌‌‌علاوه، آژانس بین‌المللی انرژی آینده‌‌‌ای را متصور است که در آن برق موردنیاز سالانه برای هیدروژن پاک به ۱۴۸۰۰ تراوات ساعت می‌‌‌رسد.

با ‌‌‌این‌‌‌حال، تولید انرژی‌‌‌های پاک با سرعتی قابل‌‌‌توجه رشد می‌کند. برای نمونه، بلومبرگ پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۴ ظرفیت جهانی تولید پنل‌‌‌های فتوولتائیک سالانه یک تراوات خواهد بود. این به‌‌‌تنهایی برابر یک‌هفدهم تقاضای برق سالانه امروز است. درمجموع، به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، با روند فعلی، عرضه برق پاک تا میانه قرن سه‌‌‌برابر خواهد شد؛ اگرچه برای رسیدن به دنیای صفر خالص نیاز به توسعه بسیار بیشتری داریم.