وقتی یک زمین تمرینی هم از تیم ملی دریغ می‌شود
پیشکش کروات!
گروه ورزش: اواخر هفته گذشته و در جریان سفر برخی از اعضای ارشد دولت کرواسی به ایران، ملاقاتی هم بین وزیر صنعت، معدن و تجارت کشورمان با وزرای اقتصاد، کارآفرینی و صنایع‌دستی کرواسی شکل گرفت. در این ملاقات طبیعتا مسائل اقتصادی مطرح شده و دو طرف برای افزایش همکاری‌ها توافقاتی داشته‌اند. آنچه اما برگزاری چنین جلسه‌ای را از دیدگاه ورزشی حائز اهمیت می‌کند، اتفاقی است که در پایان جلسه مشترک رخ داد؛ آنجا که طرف خارجی به‌عنوان یادبود، پیراهن تیم ملی فوتبال کرواسی را به همتای ایرانی‌اش تقدیم کرد.
گروه ورزش: اواخر هفته گذشته و در جریان سفر برخی از اعضای ارشد دولت کرواسی به ایران، ملاقاتی هم بین وزیر صنعت، معدن و تجارت کشورمان با وزرای اقتصاد، کارآفرینی و صنایع‌دستی کرواسی شکل گرفت. در این ملاقات طبیعتا مسائل اقتصادی مطرح شده و دو طرف برای افزایش همکاری‌ها توافقاتی داشته‌اند. آنچه اما برگزاری چنین جلسه‌ای را از دیدگاه ورزشی حائز اهمیت می‌کند، اتفاقی است که در پایان جلسه مشترک رخ داد؛ آنجا که طرف خارجی به‌عنوان یادبود، پیراهن تیم ملی فوتبال کرواسی را به همتای ایرانی‌اش تقدیم کرد. البته جا‌به‌جایی المان‌های ورزشی در این قبیل ملاقات‌های رسمی و غیرتخصصی چندان هم بی‌سابقه نیست؛ چه اینکه مثلا همین آقای نعمت‌زاده قبلا سابقه هدیه گرفتن یک توپ والیبال را هم در خلال یکی از مذاکرات بین‌المللی داشته است. در نمونه مشهور دیگری، محمود احمدی‌نژاد پیراهن تیم ملی برزیل با نام پله را از وزیر توسعه، صنعت و تجارت خارجی برزیل هدیه گرفته بود. رئیس دولت پیشین سابقه یادگاری گرفتن پیراهن مارادونا را هم دارد که این همه نشان می‌دهد ورزش حرفه‌ای چه نقش مهمی در معادلات امروز جهان ایفا می‌کند.
نمادهای ملی
با توسعه یافتن ورزش قهرمانی و به‌ویژه فوتبال حرفه‌ای در سراسر جهان، نشانه‌های موجود در این عرصه به نمادهای مهم ملی تبدیل شده‌اند. امروز علی دایی نه‌تنها برای فوتبال ایران که برای کشور ایران یک نماد در فضای بین‌المللی محسوب می‌شود. بسیاری از گردشگران ایرانی که به سفرهای خارجی می‌روند، این تجربه را دارند که اهالی کشور مقصد در مواجهه با نام ایران، از علی دایی اسم برد‌ه‌اند. این همان اتفاقی است که در ابعاد بسیار وسیع‌تر برای برزیل و پله یا آرژانتین و مارادونا و لیونل مسی رخ می‌دهد. فراموش نکنیم یکی از بزرگ‌ترین جنجال‌های یک سال گذشته جهان مربوط به ملاقات مسی با رئیس‌جمهوری گابن می‌شد؛ جایی که علی بونگو شخصا رانندگی اتومبیل مسی را بر عهده گرفت و این موضوع بازتاب بسیار زیادی در جهان داشت! البته که به هیچ‌وجه نمی‌توان چنین رویکرد اغراق‌آمیزی را تایید کرد، اما اصل موضوع که بر اهمیت روزافزون ورزش قهرمانی در جهان دلالت دارد، چیزی نیست که آسان بشود از کنارش عبور کرد.
نماینده‌ای در ایران
امروز وزیر صنعت ما پیراهن تیم ملی کرواسی را به یادگار می‌گیرد؛ لباس شطرنجی سفید و قرمزی که تاریخش به دو دوره قبل و بعد از جام جهانی۹۸ مربوط می‌شود. بعد از دستیابی حیرت‌انگیز کروات‌ها به مقام سوم جام جهانی فرانسه، این پیراهن در دنیای فوتبال ارج و قرب دیگری پیدا کرد. هنوز هم خیلی‌ها از اتفاق بزرگی که در آن تورنمنت برای کرواسی رخ داد سخن می‌گویند. جالب اینکه هدایت آن تیم را زوج موفق میروسلاو بلاژویچ و برانکو ایوانکوویچ بر عهده داشتند؛ ترکیبی که نفر دومش سابقه سال‌ها حضور درخشان در فوتبال ایران را دارد و همین امروز سرمربی یکی از پرهوادارترین تیم‌های کشور است. دست بر قضا در جریان سفر اخیر رئیس‌جمهوری کرواسی به ایران، برانکو نیز با او دیدار کرد. جالب اینکه اخیرا سفیر کرواسی در تهران راجع‌به سرمربی پرسپولیس گفته بود: «یک نفر با نقش بسیار پررنگ عامل پیوند زدن دو کشور ایران و کرواسی به همدیگر است؛ برانکو ایوانکوویچ!»
ما کجاییم؟
حالا برمی‌گردیم به نقطه‌ای که فوتبال ایران روی آن ایستاده؛ به جایی که در ۵سال گذشته یکی از بهترین مربیان دنیای فوتبال روی نیمکت سرمربیگری تیم ملی کشورمان نشسته و توانسته سطح این مجموعه را تا حضور دائمی به‌عنوان تیم اول آسیا در رنکینگ فیفا ارتقا بدهد، اما مجموعه مدیریتی فوتبال ایران حتی در برآوردن کمترین و ساده‌ترین توقعات سخت‌افزاری او هم ناکام بوده است. در چند ماه گذشته بیشترین مشکل بین کی‌روش و فدراسیون، مربوط به استاندارد نبودن زمین‌های تمرینی موجود در اختیار تیم ملی بوده است. این حرف‌ها را هیچ‌کس در دنیا باور نخواهد کرد. سخت است شما به هواداران فوتبال در سراسر جهان بفهمانید سرمربی سابق رئال مادرید و تیم ملی پرتغال و مربی پیشین باشگاه منچستریونایتد که در هر کدام از این تجربه‌ها چندین زمین تمرینی عالی را در اختیار تیمش میدیده، اینجا معطل فقط یک زمین استاندارد است که نماینده کشور نفتخیز ایران را روی آن آماده حضور در مسابقات مختلف کند. این مسائل غیرقابل باور هستند، اما وجود دارند. به همین غائله اخیر بر سر پیراهن‌های جدید تیم ملی توجه کنید؛ عقد قرارداد بحث‌برانگیز با یک برند نه‌چندان سرشناس که به تولید پیراهن‌هایی با سر و شکل غیرموجه انجامیده است.گیریم که کی‌روش طلسم را شکست و برای اولین‌بار در تاریخ فوتبال ایران، تیم ملی کشورمان را برای دو نوبت متوالی به جام جهانی برد؛ آیا پیراهن تیم ملی ما از نظر فیزیکی چنان قابل دفاع هست که دولتمردان ایرانی در یک ملاقات بین‌المللی بتوانند آن را به همتایان خارجی تقدیم کنند؟!
ارسال نظر