پس از یک سال و اندی جنجال درباره مطالبات باقی مانده بازیکنان سابق نفت که چهره‌های مهمی مثل علیرضا بیرانوند و سیدجلال حسینی نیز در میان آنها وجود دارد و مصاحبه‌های بسیار تندی هم درخصوص ضعف وزارت نفت در اداره این تیم انجام دادند اداره کل روابط‌عمومی وزارت نفت به منظور تنویر افکار عمومی اطلاعیه‌ای صادر کرد که دلیل آن هم رفع ابهام درخصوص واگذاری این باشگاه اعلام شده است. در این اطلاعیه آمده است: «به اطلاع می‌رساند باشگاه ورزشی نفت در تاریخ ۹۵/۴/۸ پس از طی مراحل قانونی به شرکت بهنام پیشرو کیش واگذار شده و از همان تاریخ باشگاه در اختیار این شرکت قرار گرفته و عزل و نصب مدیران نیز توسط آن باشگاه صورت گرفته است. در قرارداد فروش باشگاه به صراحت آمده است که پرداخت دیون باشگاه و مطالبات اشخاص حقیقی و حقوقی کلا به عهده خریدار (شرکت بهنام پیشرو کیش) است و این شرکت متعهد است که نام باشگاه را تغییر داده و از عنوان «نفت» استفاده نکند. با توجه به واگذاری ۱۰۰ درصد سهام باشگاه نفت تهران، شرکت ملی نفت ایران هیچ‌گونه مسوولیتی در قبال اشخاص حقیقی و حقوقی نداشته و خریدار باشگاه ضمن تعهد در قبال سهامداران باشگاه در قبال اشخاص حقیقی و حقوقی طلبکار نیز متعهد و مسوول است.»

ابهامات یک قرارداد

به این ترتیب طلبکاران نفت تهران باید مطالبه خود را از شرکت بهنام پیشرو پیگیری کنند. البته بهنام پیشرو نیز تا به حال پاسخ بازیکنان و کادر سابق نفت را نداده و البته از فصل گذشته نیز مبلغی را به کادر جدید متعهد است. این بیانیه اما حاوی نکاتی است که بررسی آنها می‌تواند در موقعیت بغرنج کنونی که باشگاه نفت برای فوتبال ایران به وجود آورده روشنگر باشد و حداقل راه تکرار اشتباهاتی از این دست در موارد احتمالی آینده را مسدود کند. اول اینکه وزارت نفت حتما در قرارداد واگذاری عدد بدهی‌ها را از رقم فروش کم کرده تا طرف مقابل هم راضی شود تعهد پرداخت را گردن بگیرد اما این وسط می‌شد مدیران نفت که سراسیمه به فکر بازکردن این تیم پرهزینه از سر خود بودند راه دیگری را برای واگذاری درنظر می‌گرفتند تا شرط پرداخت بدهی ضمانت اجرایی هم برای خریدار داشته باشد و او مثل رفتاری که تا کنون کرده آن را پشت گوش نیندازد. یا حداقل خریداری را می‌پذیرفت که حاضر به پرداخت عدد واقعی قیمت تیم می‌بود و وزارت هم از محل همان عدد تمام بدهی‌ها و قراردادهایی که مربوط به زمان خودش بود را تسویه می‌کرد و تیمی بدون بدهی و با حسابی صاف و روشن را تحویل خریدار می‌داد و بازیکنانی را که طرف حسابشان وزارت نفت بوده است با خریداری بد حساب سرشاخ نمی‌کرد.

تغییر اسم؛ چرا حالا؟

نکته دیگر اصرار وزارت نفت برای تغییر نام تیم است که نشان از تعصب آنها به خدشه‌دار نشدن نام «نفت» نزد مردمی دارد که هنوز هم آمدن آن را بر سر سفره‌هایشان نشانه رونق زندگی می‌دانند. اما چرا این وزارتخانه امروز و پس از رسیدن کارد به استخوان طلبکاران و حساسیت افکار عمومی نسبت به این تیم یاد این بند از قرارداد افتاده است؟ چرا وقتی همین تیم زهوار دررفته با علی دایی به فینال جام حذفی رفت و قهرمان آن شد نفت از آن اعلام برائت نکرد؟ به‌نظر می‌رسد وزارت نفت در حفظ نام خودش هم به اندازه راضی نگه داشتن ستاره‌ها و بازیکنانی که طرف قرارداد با این وزارت معظم بوده‌اند، سهل‌انگاری کرده است.