رونالدو را می‌بینیم، دایی کجاست؟

رونالدو اما پیش از گینس، تشکر خاص و صمیمی‌ترش را نثار اسطوره فوتبال ایران کرد و ضمن یاد کردن از لقب علی دایی یعنی «شهریار» لطف فراوانش به او را نشان داد. رونالدو در بخشی از پیامش گفت: «نمی‌توانم احساس خود را با کلمات بیان کنم. من کاملا هیجان‌زده هستم. زنده‌باد پرتغال. از بین رکوردهایی که در طول دوران حرفه‌ای‌ام شکسته‌ام، این رکورد برایم بسیار خاص است و در بخشی از دستاورد‌هایم قرار می‌گیرد که واقعا باعث افتخار من است. هر بار که من نماینده کشورم هستم یک لحظه خاص است، چون می‌دانم که من از پرتغال دفاع می‌کنم و به جهان نشان می‌دهم که مردم پرتغال از چه چیزی ساخته شده‌اند. یکی دیگر از دلایلی که من از این دستاورد به این اندازه قدردانی می‌کنم، این است که علی دایی استانداردها را در چنین سطح بالایی قرار داده است، به‌طوری که حتی در برخی مواقع من فکر کردم که ممکن است هرگز به او نرسم. به «شهریار» تبریک می‌گویم که مدت طولانی این رکورد را در اختیار داشت و از اینکه همیشه در هر بار گلزنی و نزدیک شدن به رکورد ویژه برای من احترام زیادی قائل بود هم متشکرم.»

این بار هم مثل زمانی که تعداد گل‌های طرفین مساوی شده بود، پیام پرمهر نفر اول با واکنش متناسب نفر دوم همراه شد. این مرتبه علی دایی برای ستاره پرتغالی نوشت: «این افتادگی و مهربانی، تو را به قهرمان بزرگ‌تری تبدیل می‌کند. رکوردت همیشه پابرجا باقی بماند.» بی‌گمان این مسابقه‌ای بود که همه ما ایرانیان از شکست نماینده‌مان در آن احساس غرور کردیم؛ نماینده‌ای که به یکی از بهترین بازیکنان فوتبال جهان باخت و این‌طور مورد نکوداشت قرار گرفت. لابه‌لای بده و بستان‌ها بین دو اسطوره فوتبال اما، پرسشی هست که آزارمان می‌دهد؛ اینکه رونالدو را داریم تمام و کمال می‌بینیم، اما آیا کسی خبر دارد علی دایی کجاست؟ چه می‌کند؟ و چرا جایی در خانه‌اش، در فوتبال ندارد؟