کاظم نصرتی نصرآبادی رئیس جامعه جنگل بانی ایران
منابع طبیعی و محیط زیست دچار عقب‌ماندگی تاریخی است
الهه رمضانی کاظم نصرتی نصرآبادی، رئیس جامعه جنگل بانی ایران و عضو هیات‌مدیره انجمن جنگلبانی ایران معتقد است: حدود ۸۶ تا ۹۰ میلیون هکتار پوشش گیاهی شامل جنگل‌ها و مراتع کشور است که نه تنها به آن توجهی نمی‌شود بلکه مورد تاخت و تاز قرار گرفته است و زمانی این جنگل‌ها و مراتع کارکرد حفظ آب و خاکشان را دارند که یکپارچه باشند و امکان حفاظت داشته باشند. در واقع اگر ما بخواهیم منابع آبی و خاک‌مان را حفظ کنیم و هوا هم برای نفس کشیدن داشته باشیم، باید توجه به پوشش گیاهی و جنگل‌ها داشته باشیم و ساختار مورد نیازش را فراهم کنیم.
الهه رمضانی کاظم نصرتی نصرآبادی، رئیس جامعه جنگل بانی ایران و عضو هیات‌مدیره انجمن جنگلبانی ایران معتقد است: حدود 86 تا 90 میلیون هکتار پوشش گیاهی شامل جنگل‌ها و مراتع کشور است که نه تنها به آن توجهی نمی‌شود بلکه مورد تاخت و تاز قرار گرفته است و زمانی این جنگل‌ها و مراتع کارکرد حفظ آب و خاکشان را دارند که یکپارچه باشند و امکان حفاظت داشته باشند. در واقع اگر ما بخواهیم منابع آبی و خاک‌مان را حفظ کنیم و هوا هم برای نفس کشیدن داشته باشیم، باید توجه به پوشش گیاهی و جنگل‌ها داشته باشیم و ساختار مورد نیازش را فراهم کنیم. به نظر من آن چیزی که امروز داریم در قد و قواره حفظ منابع طبیعی نیست. اما برای حل بحران به نیروی انسانی کارآمد، امکانات، تجهیزات و تکنولوژی نیاز است و همه اینها به‌نوعی بستگی به اعتبارات و امکانات دارد که اگر این اعتبارات فراهم شود، شاید بتوان به قدری از این بحران کاست وگرنه روز به روز وضعیت بدتر می‌شود.
به نظر شما حفظ منابع طبیعی محیط زیست کشورمان در اسناد بالادستی چه جایگاهی دارد؟
اصل 45 تا 50 قانون اساسی مبتنی بر حفظ محیط زیست و منابع طبیعی است، چون منابع طبیعی هم بخشی از محیط زیست محسوب می‌شود و در چشم‌انداز 20 ساله هم به‌نوعی به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی اشاره شده است؛ بنابراین در اسناد بالادستی حفظ منابع طبیعی جزو وظایف قانونی دولت و نظام است.
در لایحه بودجه چطور؟ آیا حفظ منابع طبیعی محیط زیست در لایحه بودجه هم جایگاهی دارد؟ آیا بودجه‌اش افزایش داشته است؟ دولت چقدر به این قضیه توجه دارد؟
در گذشته لایحه بودجه منابع طبیعی یک روند معمولی داشته و امکانات و اعتباراتش هم همان روند معمولی را طی کرده است، اما متاسفانه بعدها با رشد جمعیت و افزایش نیازها، اعتبارات و امکاناتی لازم برای منابع طبیعی فراهم نشده است. در حقیقت منابع طبیعی ما با یک نوع عقب‌ماندگی تاریخی مواجه است.
این روند یعنی جایگاه لایحه بودجه در برنامه‌های اول تا ششم چطور بوده است؟
در برنامه‌های اول، دوم و سوم لایحه بودجه تا حدودی روند مثبتی داشت و می‌توان گفت تا برنامه چهارم حفظ محیط زیست و منابع طبیعی در کنار بخش‌های مهم دیگر کشور به‌طور کامل دیده شد؛ به‌طوری‌که دو فصل و حدود 30 ماده از برنامه چهارم اختصاص به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی پیدا کرد، ولی متاسفانه در برنامه پنجم دوباره آنطور که باید و شاید در لایحه بودجه روند مثبتی دیده نشد و همچنین در برنامه ششم هم اتفاق خاصی نیفتاد، اما در قانون بودجه سال 94 یک افزایش نسبی در لایحه بودجه داده شده است که البته آن هم نیاز حفاظت منابع طبیعی محیط زیست کشورمان را تامین نمی‌کند.
فکر می‌کنید سیاست‌های دولت جدید چه کمکی به حفاظت منابع طبیعی می‌کند؟
قطعا سیاست‌های دولت جدید کمک می‌کند، به دلیل اینکه طبیعت ایران و منابع زیستی ما که همان هوا، آب، خاک و پوشش گیاهی است از آستانه تحمل گذشته و به بحران رسیده است. در همین حال بحران وارد خانه‌های مردم شده و شاهدیم که کمبود آب است، اما آب در بسیاری از شهرها و در خانه‌ها نیست و ریزگردها در اکثر شهرها بر زندگی روزمره حاکم شده است. این مسائل نشان می‌دهد که بحران وارد زندگی، مسائل اقتصادی، اجتماعی، بهداشت و سلامت مردم شده است؛ بنابراین باید به آن توجه شود که اگر این اتفاق نیفتد، همین امروز هم دیر است.
یکی از بحران‌های اصلی کشورمان کمبود آب است که اکثر شهرها با آن روبرو هستند و این بحران روز به روز فراگیرتر می‌شود...
همانطور که گفتم منابع زیستی ما هوا، آب، خاک و پوشش گیاهی، جنگل‌ها و مراتع است و ما کشوری با پوشش جنگلی کم هستیم؛ یعنی اگر با تعریف درستش گفته باشم تقریبا حدود 86 تا 90 میلیون هکتار پوشش گیاهی شامل جنگل‌ها و مراتع کشور است که نه تنها به آن توجهی نمی‌شود؛ بلکه مورد تاخت و تاز قرار گرفته است. به‌طور کلی زمانی این جنگل‌ها و مراتع کارکرد حفظ آب و خاکشان را دارند که یکپارچه باشند و امکان حفاظت داشته باشند. در همین راستا اگر ما بخواهیم منابع آبی و خاک‌مان را حفظ کنیم و هوا هم برای نفس کشیدن داشته باشیم، باید به پوشش گیاهی و جنگل‌ها داشته توجه باشیم و ساختار مورد نیازش را فراهم کنیم. به نظر من آن چیزی که امروز داریم در قد و قواره حفظ منابع طبیعی نیست.
چه زمینه‌هایی باید فراهم شود که این بحران رفع شود؟
به عقیده من برای حل این بحران باید نظر نیروی انسانی کارآمد، امکانات، تجهیزات و تکنولوژی را فراهم کنیم و همه اینها به‌نوعی بستگی به اعتبارات و امکانات دارد که اگر این اعتبارات فراهم شود، شاید بتوان به قدری از این بحران کاست وگرنه روز به روز وضعیت بدتر می‌شود.
به نظر شما حفظ منابع طبیعی محیط زیست کشورمان در اسناد بالادستی چه جایگاهی دارد؟
اصل 45 تا 50 قانون اساسی مبتنی بر حفظ محیط زیست و منابع طبیعی است، چون منابع طبیعی هم بخشی از محیط زیست محسوب می‌شود و در چشم‌انداز 20 ساله هم به‌نوعی به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی اشاره شده است؛ بنابراین در اسناد بالادستی حفظ منابع طبیعی جزو وظایف قانونی دولت و نظام است.
در لایحه بودجه چطور؟ آیا حفظ منابع طبیعی محیط زیست در لایحه بودجه هم جایگاهی دارد؟ آیا بودجه‌اش افزایش داشته است؟ دولت چقدر به این قضیه توجه دارد؟
در گذشته لایحه بودجه منابع طبیعی یک روند معمولی داشته و امکانات و اعتباراتش هم همان روند معمولی را طی کرده است، اما متاسفانه بعدها با رشد جمعیت و افزایش نیازها، اعتبارات و امکاناتی لازم برای منابع طبیعی فراهم نشده است. در حقیقت منابع طبیعی ما با یک نوع عقب‌ماندگی تاریخی مواجه است.
این روند یعنی جایگاه لایحه بودجه در برنامه‌های اول تا ششم چطور بوده است؟
در برنامه‌های اول، دوم و سوم لایحه بودجه تا حدودی روند مثبتی داشت و می‌توان گفت تا برنامه چهارم حفظ محیط زیست و منابع طبیعی در کنار بخش‌های مهم دیگر کشور به‌طور کامل دیده شد؛ به‌طوری‌که دو فصل و حدود 30 ماده از برنامه چهارم اختصاص به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی پیدا کرد، ولی متاسفانه در برنامه پنجم دوباره آنطور که باید و شاید در لایحه بودجه روند مثبتی دیده نشد و همچنین در برنامه ششم هم اتفاق خاصی نیفتاد، اما در قانون بودجه سال 94 یک افزایش نسبی در لایحه بودجه داده شده است که البته آن هم نیاز حفاظت منابع طبیعی محیط زیست کشورمان را تامین نمی‌کند.
فکر می‌کنید سیاست‌های دولت جدید چه کمکی به حفاظت منابع طبیعی می‌کند؟
قطعا سیاست‌های دولت جدید کمک می‌کند، به دلیل اینکه طبیعت ایران و منابع زیستی ما که همان هوا، آب، خاک و پوشش گیاهی است از آستانه تحمل گذشته و به بحران رسیده است. در همین حال بحران وارد خانه‌های مردم شده و شاهدیم که کمبود آب است، اما آب در بسیاری از شهرها و در خانه‌ها نیست و ریزگردها در اکثر شهرها بر زندگی روزمره حاکم شده است. این مسائل نشان می‌دهد که بحران وارد زندگی، مسائل اقتصادی، اجتماعی، بهداشت و سلامت مردم شده است؛ بنابراین باید به آن توجه شود که اگر این اتفاق نیفتد، همین امروز هم دیر است.
یکی از بحران‌های اصلی کشورمان کمبود آب است که اکثر شهرها با آن روبرو هستند و این بحران روز به روز فراگیرتر می‌شود...
همانطور که گفتم منابع زیستی ما هوا، آب، خاک و پوشش گیاهی، جنگل‌ها و مراتع است و ما کشوری با پوشش جنگلی کم هستیم؛ یعنی اگر با تعریف درستش گفته باشم تقریبا حدود 86 تا 90 میلیون هکتار پوشش گیاهی شامل جنگل‌ها و مراتع کشور است که نه تنها به آن توجهی نمی‌شود؛ بلکه مورد تاخت و تاز قرار گرفته است. به‌طور کلی زمانی این جنگل‌ها و مراتع کارکرد حفظ آب و خاکشان را دارند که یکپارچه باشند و امکان حفاظت داشته باشند. در همین راستا اگر ما بخواهیم منابع آبی و خاک‌مان را حفظ کنیم و هوا هم برای نفس کشیدن داشته باشیم، باید به پوشش گیاهی و جنگل‌ها داشته توجه باشیم و ساختار مورد نیازش را فراهم کنیم. به نظر من آن چیزی که امروز داریم در قد و قواره حفظ منابع طبیعی نیست.
چه زمینه‌هایی باید فراهم شود که این بحران رفع شود؟
به عقیده من برای حل این بحران باید نظر نیروی انسانی کارآمد، امکانات، تجهیزات و تکنولوژی را فراهم کنیم و همه اینها به‌نوعی بستگی به اعتبارات و امکانات دارد که اگر این اعتبارات فراهم شود، شاید بتوان به قدری از این بحران کاست وگرنه روز به روز وضعیت بدتر می‌شود.
ارسال نظر