سناریوی ترکیبی افزایش قیمت انرژی - ۱۷ بهمن ۹۲

حمزه بهادیوند چگینی دبیر گروه نفت و پتروشیمی براساس بند الف و ب تبصره ۲۱ لایحه بودجه دولت می‌تواند با انتخاب از میان حامل‌های مختلف با نسبت‌های گوناگون نرخ انرژی را ۳۳ درصد افزایش دهد. دولت کدام سناریو را در این زمینه در پیش خواهد گرفت؟ آیا قیمت حامل‌هایی را افزایش خواهد داد که مستقیما بر رفاه مصرف‌کننده اثر می‌گذارند؟ یا همچون دولت احمدی‌نژاد با انتقال بار هزینه به دوش تولید این قشر از جامعه را متاثر خواهد کرد؟ یا هر دو روش را در دستور کار قرار می‌دهد؟ به نظر می‌رسد گزینه سوم راه حلی جامع‌تر باشد؛ هرچند ممکن است دولت روحانی با این اقدام اولین اشتباه خود را پایه گذاشته باشد، چراکه هنوز شرایط برای افزایش قیمت حامل‌های انرژی فراهم نیست.

حمزه بهادیوند چگینی دبیر گروه نفت و پتروشیمی براساس بند الف و ب تبصره ۲۱ لایحه بودجه دولت می‌تواند با انتخاب از میان حامل‌های مختلف با نسبت‌های گوناگون نرخ انرژی را 33 درصد افزایش دهد. دولت کدام سناریو را در این زمینه در پیش خواهد گرفت؟ آیا قیمت حامل‌هایی را افزایش خواهد داد که مستقیما بر رفاه مصرف‌کننده اثر می‌گذارند؟ یا همچون دولت احمدی‌نژاد با انتقال بار هزینه به دوش تولید این قشر از جامعه را متاثر خواهد کرد؟ یا هر دو روش را در دستور کار قرار می‌دهد؟ به نظر می‌رسد گزینه سوم راه حلی جامع‌تر باشد؛ هرچند ممکن است دولت روحانی با این اقدام اولین اشتباه خود را پایه گذاشته باشد، چراکه هنوز شرایط برای افزایش قیمت حامل‌های انرژی فراهم نیست. با این حال در این سه سناریو، برنامه کاهش تورم دولت در نتیجه روش اول که در آن ناچار به افزایش قیمت بنزین، برق و گاز است ناکام خواهد ماند و رویای تورم زیر ۲۵ درصد در سال ۹۳ تعبیر نخواهد شد. اگر دولت سناریوی دوم را در پیش بگیرد باز با شکست تولید، به صورت غیرمستقیم پرونده واردات را خواهد گشود که نتیجه این امر تداوم بیماری در بدنه تولید و صنعت خواهد بود؛ افزایش نرخ گازوئیل، گاز، نفت کوره، نفت سفید و... در این سناریو اثرات منفی وافری بر بخش تولید می‌گذارد. در حالت سوم دولت اولا به نسبت‌های مختلف قیمت حامل‌های گوناگون را افزایش خواهد داد و ثانیا شدت و ضعف افزایش قیمت را در اختیار خواهد داشت. با این وصف به نظر می‌رسد گزینه سوم بهترین حالت برای شرایط حاضر است