هنرمند: طاهر روزمه سالی دیدن تصاویری از معماری بناهای سنتی و قدیمی شاید بیش از هرچیز تداعی‌گر ارجاعی به گذشته و زیست تاریخی انسان باشند؛
اما این ارجاع می‌تواند به جز یادآوری، کارکردهای دیگری نیز داشته باشد؛ چراکه بسیاری از پیچیدگی‌های زندگی امروز ما ریشه در گذشته و تاریخ نسل‌های پیشین دارد. اثر «طاهر روزمه سالی» تصویری است وهم آلود از معماری کهن ایرانی. هم‌نشینی المان‌ها و مولفه‌هایی از زمان‌های دور و نزدیک و ارتباط آنها در فضایی تو در تو نمایانگر میل نقاش به بیان ارتباط نهان میان دوره‌های مختلف تاریخی و یافتن همسانی و مشابهت‌های آنهاست. در یکی از آثار او چیدمان و کنارهم قرار گرفتن بخش‌های مختلف یک بنای تاریخی در نهایت تصویری از معبد زیگورات را به نمایش می‌گذارد که این معبد از طریق پلکان و راه‌های مختلف به بخش‌های گوناگون شهر راه می‌یابد. به بیان دقیق‌تر، گویی تمام شهر از یک بنا تشکیل شده است که معبد نیز خود بخشی از آن است؛ اما کلیت شهر و بنایی که در آثار روزمه سالی به چشم می‌خورد، به‌رغم اجزای تشکیل‌دهنده آن، کلیتی امروزی است. تمام اجزا و ارتباط بناها به نحوی تعبیه شده‌اند که کلیت آنها شکلی پیچیده از وضعیت امروزین را تداعی می‌کند. به‌طور کلی طاهر روزمه سالی هنرمندی است که با بهره‌گیری از المان‌های معماری و خلق وضعیتی معمارانه به بیان ارتباطی نهان میان سطوح تاریخی مختلف از جغرافیای خود پرداخته است.