مصالحه نادرشاه و دولت عثمانی

گروه تاریخ و اقتصاد: در هشتم اکتبر سال ۱۷۴۶ دولت عثمانی که ارتش آن کشور در سال ۱۷۴۵ در منطقه «قارص» از ارتش ایران شکست خورده بود به نادرشاه پیشنهاد کرد که یک پیمان صلح دائم برای حل همه اختلافات دو دولت تنظیم و امضا شود. نادرشاه در آگوست ۱۷۴۳ بغداد و بصره را تصرف و کرکوک را گلوله باران کرده بود زیرا که عثمانی‌ها پی در پی شرایط صلحی را که میان آن دولت و دولت صفویه امضا شده بود نقض می‌کردند. قرارداد صلح پیشنهادی عثمانی با نادرشاه در سال ۱۷۴۷ میان دو دولت به امضاء رسید، نادر از بغداد صرف نظر کرد و عثمانی حاکمیت ایران بر سلیمانیه و ایروان را به‌رسمیت شناخت و متعهد شد که نسبت به قفقاز ایران نظر نداشته باشد.

گروه تاریخ و اقتصاد: در هشتم اکتبر سال ۱۷۴۶ دولت عثمانی که ارتش آن کشور در سال ۱۷۴۵ در منطقه «قارص» از ارتش ایران شکست خورده بود به نادرشاه پیشنهاد کرد که یک پیمان صلح دائم برای حل همه اختلافات دو دولت تنظیم و امضا شود. نادرشاه در آگوست ۱۷۴۳ بغداد و بصره را تصرف و کرکوک را گلوله باران کرده بود زیرا که عثمانی‌ها پی در پی شرایط صلحی را که میان آن دولت و دولت صفویه امضا شده بود نقض می‌کردند. قرارداد صلح پیشنهادی عثمانی با نادرشاه در سال ۱۷۴۷ میان دو دولت به امضاء رسید، نادر از بغداد صرف نظر کرد و عثمانی حاکمیت ایران بر سلیمانیه و ایروان را به‌رسمیت شناخت و متعهد شد که نسبت به قفقاز ایران نظر نداشته باشد. شاه عباس یکم قبلا در یک مصالحه، قسمتی از سرزمینی را که اینک کشور عراق است به عثمانی‌ها داده بود تا نسبت به ارمنستان و سراسر قفقاز ادعا نداشته باشند. در این مصالحه‌ها به منطقه بصره اشاره نشده و به همین دلیل کریمخان زند برایش حکمران تعیین کرد و فرستاد و صدای اعتراض عثمانی را با گلوله خاموش کرد.