در آستانه برگزاری اجلاس کاپ ۲۸، جهان اهداف پیمان آب و هوایی پاریس را دور از دسترس میبیند. ظاهرا تحولات سیاسی و اقتصادی از جمله جنگ و تنشهای ژئوپلیتیک اثر خود را گذاشته و موجب شده اقتصادها نتوانند به وعدههای خود در افقهای ۲۰۲۶، ۲۰۳۰ و ۲۰۳۵ متعهد باشند. تامین مالی و کمبود سرمایه مهمترین مانع تحقق اهداف آب و هوایی است.
تلاش بیشتری مورد نیاز است؛ این احتمالا نتیجه اولین ارزیابی پیشرفت جهانی اهداف موافقتنامه پاریس باشد؛ نتیجهای که شاید خیلی هم موجب شگفتی نباشد. اما آنچه موفقیت یا عدمموفقیت اجلاس کاپ۲۸ را تعیین میکند این واقعیت است که شرکتکنندگان بر سر پیشنهادهای جسورانه و مشخصی که دولتها را به سوی اجرای طرحهای زیستمحیطی سوق دهد به توافق برسند. مذاکرهکنندگان همچنین باید بر شکافهای باقیمانده از جمله مسائل فاینانس و تامین مالی و حذف سوختهای فسیلی فائق آیند. انتظار میرود اجلاس سازمان ملل براساس تحلیل بلومبرگ NEF، تنها امتیاز ۳.۶ از ۱۰ را در زمینه پیشرفت در ۱۰حوزه کلیدی که برای تحقق اهداف توافقنامه پاریس ضروری هستند، کسب کند.
روایتها و گزارشهایی که نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آبوهوایی برای مردم عادی و رسانههای جمعی بازگو میکنند، نتیجه بررسیها و گزارشهایی است که متخصصان و دانشمندان که اغلب توسط دولتها منصوب میشوند تهیه و گردآوری شده است. هر بار پس از انتشار این گزارشها اخبار و تحلیلهای نگرانکننده هشدارآمیز بیشماری درباره وضعیت زمین، از جمله افزایش دمای زمین، افزایش سطح آب دریاها، ناپدیدشدن یخها و بروز سیل، توفان، خشکسالی و آتشسوزیهای جنگلی در رسانهها منعکس میشود؛ اما پیام اصلی ثابت است: انتشار گازهای گلخانهای از سوی انسان، عامل این شرایط است و اگر روند گذار به سمت انرژیهای جدید عملی نشود، زمین محکوم به نابودی است.
کشورهای سراسر جهان متعهد شدهاند که با تغییرات آبوهوایی مبارزه کنند و طرحهایی را برای کاهش انتشار دیاکسیدکربن به اجرا گذاشتهاند تا گرمایش جهانی را زیر ۲درجه سانتیگراد (۳.۶درجه فارنهایت) نگه دارند. بهعلاوه، کشورها متعهد شدهاند از جوامع در معرض خطر در مقابل عواقب در حال ظهور تغییرات آبوهوایی محافظت کنند. در حالی که دولتها عموما میدانند فرآیند دوجانبه سازگاری (adaptation) و کاهش انتشار گازهای گلخانهای تریلیونها دلار هزینه خواهد داشت، اما هنوز برنامه مدونی برای تامین مالی آن ارائه نکردهاند.