جدول زیر جریان ترجمه کتاب در جهان در سال 1965 را به خوبی ترسیم کرده است. همانطور که از ارقام جدول برمی‌آید بیشترین کتاب ترجمه شده از سوی همه کشورها به زبان انگلیسی بوده و روسیه، آمریکا، آلمان، هلند، اسپانیا و فرانسه در نهضت ترجمه، مقام‌های بالایی را به خود اختصاص داده‌اند.

جریان‌های فرانسوی و آلمانی با قدرت و شدت کمتر به سوی کشورهای همسایه در اروپا غربی سرازیر است، مبادلات زبان روسی کشورهای سوسیالیست اروپا را تغذیه می‌کند و بالاخره مبادلات اسپانیولی به سوی پرتغال سرازیر است، به نحوی که معادل آن را نمی‌توان در کشور برزیل جست‌و‌جو کرد، زیرا در این کشور زبان پرتغالی به منزله برگردانی برای ترجمه آثار اسپانیولی است.
قابل‌توجه است که تعداد ترجمه‌های چاپ‌شده در بریتانیای کبیر بسیار کم می‌باشد،‌ در حالی که این کشور از لحاظ صدور ترجمه مقام دوم را در جهان احراز کرده است. این موضوع تا اندازه‌ای نشان می‌دهد که ترجمه می‌تواند به عنوان مکمل صادرات کتاب در نظر گرفته شود.
در یک گروه زبانی که مقدار تولید آن فراوان است و مشتریان آن نیز بی‌شمار، احتیاجی به درخواست وجود ندارد، مثلا از یک کشور انگلیسی‌زبان محصولات و تولیدات خارجی به یک کشور انگلیسی‌ زبان دیگر کتاب‌های انگلیسی صادر می‌شود که بیشتر این صادرات هم از انگلستان است. بریتانیای کبیر نمونه کامل آن چیزی است که ما به نام «دوران‌های دورگرا»ی ادبی از آن اسم بردیم.
جریان‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند؛ ولی به آن ختم نمی‌شوند. این خاصیت بی‌نیازی نسبت به سایر کشورها و اکتفا به تولید داخلی که نتیجه قدرت بازار کتاب بریتانیا است، در آینده یکی از بزرگ‌ترین علل ضعف ادبیات انگلیسی را تشکیل می‌دهد.