درخواست برای راه‌اندازی مدرسه شبانه روزی عشایر
گروه تاریخ اقتصاد- ۲۱ مرداد ماه ۱۳۱۳ - در نامه وزارت معارف خطاب به نخست وزیر علاوه بر اشاره به اهمیت تعلیم و تربیت فرزندان عشایر، برای رفع موانع این کار که حرکت مداوم جغرافیایی عشایر است، پیشنهاد استفاده از مدرسه شبانه‌روزی داده شده است. همچنین در این نامه گزارش شده که در حال حاضر مدرسه‌ای وجود دارد که اگر نخست‌وزیر و هیات وزرا با اختصاص وجهی در سال‌جاری برای تعمیر آن موافقت کنند، منظور دولت در این زمینه جامه عمل خواهد پوشید. تاریخ ایران به تعبیری تاریخ اقوام کوچ‌نشین است. پدر آموزش عشایری به نوعی سلطان محمد خدابنده محسوب می‌شود.
گروه تاریخ اقتصاد- 21 مرداد ماه 1313 - در نامه وزارت معارف خطاب به نخست وزیر علاوه بر اشاره به اهمیت تعلیم و تربیت فرزندان عشایر، برای رفع موانع این کار که حرکت مداوم جغرافیایی عشایر است، پیشنهاد استفاده از مدرسه شبانه‌روزی داده شده است.
همچنین در این نامه گزارش شده که در حال حاضر مدرسه‌ای وجود دارد که اگر نخست‌وزیر و هیات وزرا با اختصاص وجهی در سال‌جاری برای تعمیر آن موافقت کنند، منظور دولت در این زمینه جامه عمل خواهد پوشید. تاریخ ایران به تعبیری تاریخ اقوام کوچ‌نشین است. پدر آموزش عشایری به نوعی سلطان محمد خدابنده محسوب می‌شود. وی دستور داد یک مدرسه سیار ایجاد شود تا همراه اردوی سلطان در ییلاق و قشلاق در حرکت باشد. وجود مکتب‌خانه‌ها در ایلات و عشایر و اعزام فرزندان ایل به روستاها و شهرها نیز سابقه‌ای طولانی داشته است. در دوره معاصر هم ایده ایجاد مدرسه سیار به شکل گسترده توسط شهید مدرس در سال 1303 مطرح شد. سوادآموزی به مفهوم امروزی در بین کوچنشینان رواج نداشت، بلکه فقط تعداد معدودی از کوچنشینان خواندن و نوشتن را در مکتب می‌آموختند. افراد ثروتمند از افراد باسواد که ملا نامیده می‌شدند، دعوت می‌کردند تا به فرزندانشان سواد بیاموزند. حقوق ملا را اولیای دانش‌آموزان می‌پرداختند. مثلا قشقایی‌ها به ازای هر دانش‌آموز به طور سالانه یک راس بره،360 کیلو گندم و مقداری پول به ملا می‌پرداختند؛ اما فرزندان خوانین و کلانتران مزد بیشتری پرداخت
می‌کردند. در بیشتر فصول سال کلاس درس زیر سیاه‌چادرها و در تابستان زیر سایبان‌ها برگزار می‌شد. ملا و دانش‌آموزان همگی روی زمین دایره‌وار می‌نشستند و از نیمکت و تخته‌سیاه خبری نبود. دوره سوادآموزی از یک تا سه سال طول می‌کشید پس از این مدت دانش‌‌‌‌آموزها قادر به نوشتن و خواندن می‌شدند. اولین مدرسه برای جوانان عشایری در سال 1308 تحت عنوان دارالتربیه عشایری تاسیس شد که به صورت شبانه روزی اداره می‌شد. این مدارس درچند استان تاسیس شد. سوادآموزی در دارالتربیه به دوره ابتدایی محدود بود. در سال 1330 با حضور وزیر وزارت فرهنگ، شادروان دکتر محمود حسابی، مدارس عشایری در استان کهکیلویه و بویراحمد به شکل رسمی پایه گذاری شد. در سال 1332 یکی از جوانان قشقایی به نام محمد بهمن بیگی مدارس عشایری را تاسیس کرد. در ابتدای تاسیس دولت هیچ گونه بودجه‌ای در اختیار وی نگذاشته بود؛ اما در سال‌های بعد دبیرستان شبانه‌روزی با هزینه دولت در شیراز دایر شد.
ارسال نظر