این تحقیق به‌صورت کار میدانی در ۸کشور عضو اتحادیه اروپا انجام گرفت؛ داده‌ها از مصاحبه‌هایی با اعضای احزاب دست راستی، سازمان‌ها و گروه‌های مربوطه و نمایندگان NGOهایی که در مبارزه با نژادپرستی و تبعیض دخیل هستند استخراج شده و از طریق رویکرد «چند روشی» [multi-method approach] ادغامی (تحلیل محتوا، گروه‌های مورد تمرکز، مصاحبه‌های باز و مفصل، تحلیل آنلاین رسانه‌ها و...) به‌دست آمده است. این هشت مطالعه پوپولیسم را در متن خاص ملی قرار داده و بررسی می‌کند.

تجزیه و تحلیل سیستماتیک احزاب و جنبش‌های پوپولیستی که نه تنها پروژه اروپایی و سیاست‌های اروپایی را به چالش می‌کشند بلکه سخت می‌کوشند تا در سطح اروپایی هم نماینده داشته باشند، هم در اروپا و هم در عرصه بین‌المللی اندک است. همان‌طور که این مجموعه نشان می‌دهد، پوپولیسم اروپایی مخالفت با اهداف اروپا را – با تقابل مستقیم با ساخت‌بندی اروپایی و گاهی بهره‌برداری از مزیت‌های اقتصادی و سیاسی (مانند بحران اقتصادی و مشارکت در پارلمان اروپایی)- منبع الهام خود می‌بیند. تحقیقات بیشتری لازم است تا بررسی خاصی شود از اینکه چگونه ساخت‌بندی مردمانِ همگن و ذاتی شده [essentialised] بر «ایده اروپا» [the idea of Europe] تاثیر می‌گذارد. تفاسیر مختلف از هویت‌ها و مرزهای جمعی ساخته شده از سوی جنبش‌های پوپولیستی در ارتباط با کشوری که در این مجموعه ارائه می‌شود نقطه شروع مهمی هستند اما آنها فقط بُعد اروپایی را لمس می‌کنند (که به معنای نفی اروپا و ایده متفاوت اروپاست). نفی مفهوم فراملی اروپایی حکمرانی با برانگیختن یا تحریک شناسایی‌های جمعی «مام وطن» [homeland] توجیه می‌شود که نمایاننده «نفوذی قوی‌تر و پایدارتر از دیگر هویت‌های فرهنگی جمعی است که احتمالا همچنان به هدایت وفاداری‌های انسانی برای مدتی طولانی ادامه می‌دهد حتی زمانی که دیگر اشکال «بزرگ مقیاس‌تر» [larger- scale] اما «سست‌تر» [looser] هویت جمعی در کنار هویت ملی ظهور می‌یابد. از مطالب ارائه شده در این کتاب روشن است که پوپولیسم ملی، پیوستگی و وابستگی به یک پروژه پساملی‌گرایانه مانند اتحادیه اروپا و پروژه اروپایی «وحدت در کثرت» [unity in diversity] را به چالش می‌کشد. احزاب و نیروهای پوپولیستی در حوزه حیاتی «مخالفت همصدا با پروژه اروپایی» باید تحلیل شوند: اینکه چگونه مدل اروپایی به‌عنوان یک اتحاد داوطلبانه از ملت‌ها- که بر مبنای سیاست‌های مشترک و دموکراسی نمایندگی تصمیم می‌گیرد- به دلیل ناکارآیی ادعایی‌اش و فاصله‌اش از سنت‌های «معتبر» اروپایی و «مردم اروپا» مورد حمله قرار می‌گیرد.