میرحسین شبیری، مدیرعامل پرشیافاند، در نشست بررسی گزارش سالانه این مجموعه گفت:‌ «زمانی‌ که ما در حال بررسی این آمار بودیم، این سوال برایمان پیش آمد که آیا سخت‌گیری ما در جذب تیم بیش‌ از اندازه بوده است؟ اما واقعیت این است که ما به دنبال طلا هستیم و به تیم‌هایی که در حال حاضر در پرتفوی ما هستند افتخار می‌کنیم.» او ادامه داد: «جذب تیم و استارت‌آپ برای یک صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر نقطه اهرمی محسوب می‌شود؛ نقاط اهرمی معمولا جاهایی هستند که با کمترین نیرو می‌توانید بیشترین بهره‌وری را به دست آورید. به همین دلیل است که ورودی برای ما اهمیت زیادی دارد و اگر ورودی درست باشد، ما می‌توانیم امیدوار باشیم که آن استارت‌آپ در آینده به سمت نقدشوندگی حرکت کند.»

اهمیت انحصار فناورانه

طبق گزارش پرشیافاند ۶۰ درصد از تیم‌ها پس از ارزیابی اولیه رد شده‌اند و ۴۰درصد به برگزاری جلسه پیچ‌دک رسیده‌اند که از این ۴۰درصد، ۵۲درصد از این تیم‌ها به بررسی در کمیته سرمایه‌گذاری راه‌ یافته‌اند. با این‌ حال گزارش پرشیافاند آمار جالبی از مجموعه‌هایی که این مرحله را رد کرده‌اند نشان می‌دهد. بر این اساس پس از جلسات ارزیابی، ۶۸ درصد مجموعه‌های راه‌یافته به این مرحله پیگیری و همکاری نکرده‌اند و تنها ۱۱ درصد از تیم‌ها پذیرفته شده و به مرحله انعقاد قرارداد رسیده‌اند. شبیری بر این باور است که بررسی تحمل شرایط ابهام در گذشته افراد، تحمل شرایط ابهام در گذشته تیم، ارزیابی غیرمستقیم در جلسات مذاکره سرمایه‌گذاری و عدم اتکا به آزمون‌های تحلیل شخصیت از جمله‌ روش‌های تشخیص تحمل شرایط ابهام و روحیه ریسک‌پذیری در تیم است.

او در ادامه با تاکید بر اهمیت ایجاد انحصار نوآورانه توسط تیم‌ها معتقد است این مجموعه در فضایی که رقابتی و اقیانوس قرمز است وارد نمی‌شود و ترجیح می‌دهد در یک فضای انحصاری وارد شود؛ او تاکید می‌کند که انحصار به معنای بد و رانتی آن نیست و به این مفهوم است که یک نوآوری با فضای انحصاری شکل بگیرد. مدیرعامل پرشیافاند در ادامه سه عامل سودده بودن از نگاه کسب‌وکار، باارزش بودن از نگاه مشتری و امکان‌پذیر بودن از نگاه فنی را از جمله فاکتورهای تناسب محصول با بازار ذکر می‌کند.