محمدصادق جنان‌صفت

بردباری همراه با رنج شرکت‌های فعال درصنعت برق برای دریافت طلب خود از وزارت نیرو، قابل ستایش و غم‌انگیز است. ده‌ها شرکت فعال در بخش‌خصوصی بیش از دو سال است که به رییس‌جمهوری، دولت، مجلس قانونگذاری و سایر نهادهای رسمی قدرت نامه‌ می‌نویسند. شکایت می‌کنندو با رسانه‌ها گفت‌و‌گو می‌کنند. فایده دو سال بردباری و گلایه و نامه نوشتن چه بوده است؟ هیچ. دولت اما در برابر این دریافت حق، هر روز وعده می‌دهد و کاری نمی‌کند. پرسش این است که این شرکت‌های بخش‌خصوصی برای دریافت طلب خود چه باید کنند؟ آیا می‌توانند به دیوان عدالت اداری شکایت کنند؟

در این صورت چه اتفاقی می‌افتد؟ بدبینانه‌ترین حالت این است که چند ماه زمان می‌خواهد تا شکایت رسیدگی شود و ...

وقتی اصلاح‌طلبان اقتصادی بارها و بارها از دولت کوچک و غیرمتصدی سخن گفته و می‌گویند، این روزها را پیش‌بینی می‌کردند. در حالی که دولت‌ها باید به شهروندان احترام بگذارند و نوکری آنها را انجام دهند، شرایط گونه‌ای است که ارباب شده و حتی از این مرحله فراتر رفته است و طلب و حقوق آنها را نمی‌دهند. آیا همه راه‌ها طی شده و به بن‌بست رسیده‌ایم؟ مگر می‌شود در حالی که دولت فقط از فروش نفت خام و فرآورده‌های آن در سال گذشته ۸۰میلیارد دلار درآمد کسب کرده است،‌ از پرداخت طلب و حق فعالان بخش‌خصوصی اجتناب ‌کند؟