وقتی چاقو دسته خودش را می‌بُرد
علیرضا مجمع
عضو‌گروه فرهنگ و هنر
وقتی شانزدهمین جشن سینمایی - تلویزیونی حافظ برگزار شد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد بعد از چند روز حاشیه عجیبی برای این دوره از جش پیش بیاید، به‌طوری که همه بازیگران سینما و تلویزیون در مقابل نشریه‌ای قرار بگیرند که با عبارتی نامأنوس و ناسزا همراه با عکس بازیگران حاضر در جشن، به آنها توهین کرده بود. کلمه‌ای که آن نشریه به‌کار برده بود، یکی دو ماه قبل در برنامه تلویزیونی هفت از زبان منتقد ثابت برنامه برای نقد یک فیلم بیرون آمده بود.
علیرضا مجمع
عضو‌گروه فرهنگ و هنر
وقتی شانزدهمین جشن سینمایی - تلویزیونی حافظ برگزار شد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد بعد از چند روز حاشیه عجیبی برای این دوره از جش پیش بیاید، به‌طوری که همه بازیگران سینما و تلویزیون در مقابل نشریه‌ای قرار بگیرند که با عبارتی نامأنوس و ناسزا همراه با عکس بازیگران حاضر در جشن، به آنها توهین کرده بود. کلمه‌ای که آن نشریه به‌کار برده بود، یکی دو ماه قبل در برنامه تلویزیونی هفت از زبان منتقد ثابت برنامه برای نقد یک فیلم بیرون آمده بود. یعنی رسانه ملی به شکل غیر مستقیم مجوز بیان و چاپ کلمه‌ای را مطرح کرد که در مورد بازیگران و هنرپیشگان خودش به‌کار رفت. اینکه در سال شانزدهم این جشن چرا باید این کلمه درباره مدعوین این جشن گفته شود به کنار، مساله مهم این است که پوشش کسانی که به این جشن آمده بودند به شهادت عکس و فیلم‌هایی که از تالار وحدت بیرون آمده بود تفاوت چندانی با مراسم اختتامیه جشنواره فجر و جشن خانه سینما و حتی دوره‌های قبلی همین جشن نداشت.
این حاشیه‌ها اما چیزی از ارزش اصل ماجرا کم نمی‌کند. این که یک ارگان بخش خصوصی، شانزده سال هنرمندان سینما و تلویزیون ایران را تشویق به کارهای بهتر می‌کند، آنها را با مردم پیوند می‌زند و می‌خواهد کارهای خوب را به مردم و مخاطب سینما و تلویزیون معرفی کند. این ماجرا البته یک ابهام جدی برای نگارنده ایجاد می‌کند و آن سنگ‌اندازی‌های دیگرانی است که نمی‌خواهند این جشن برگزار شود. چرایش را نمی‌شود به سادگی تحلیل کرد. اما چیزی که مهم است حرف علی حاتمی فقید است، آنجا که گفت: «هنرمند این ملک سال‌هاست به جای تشویق، یا تحقیر شده یا در زمانه درست از او یادی نشده. از این رو آداب تحسین شدن و از پله‌ها بالا رفتن و سخن گفتن نمی‌داند، کاری کنیم که تشویق یاد بگیریم»
ارسال نظر