ارتباط گرم شدن زمین و رکود اقتصادی

نقاط نزدیک به دمای بهینه کره زمین همواره مورد توجه بخش‌های اقتصادی بوده و کشور‌های دارای این دما همواره در صدر اقتصادهای برتر دنیا هستند، مطابق تحقیقات انجام شده هر درجه افزایش حرارت کره زمین، اقتصاد بیش از سه چهارم کشورهای جهان را تحت‌تاثیر خود قرار داده و فاصله میان کشورهای غنی و فقیر را بیش از پیش افزایش می‌دهد. طبق گزارش منتشر شده در مجله نیچر در صورت ادامه پیدا کردن افزایش دمای کره زمین به علت انتشار بیش از حد گاز دی اکسید کربن و اثرات گلخانه‌ای، درآمد متوسط جهانی با کاهش ۲۳ درصدی رو به رو خواهد شد. بعضی کشورها همانند روسیه , مغولستان و کانادا سودهای کلانی به علت گرمایش کره زمین و افزایش درجه حرارت به‌دست خواهند آورد. کشورهای آمریکا و چین در مقابل گرمایش متضرر می‌شوند اما تمام کشور‌های حوزه قاره آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و خاورمیانه به شدت از آثار افزایش درجه حرارت و بالا رفتن دما آسیب خواهند دید.

به گفته سولومون هسیانگ، اقتصاددان و پروفسور علوم اجتماعی در دانشگاه برکلی، کاری که تغییرات آب و هوایی با زمین‌ها و املاک و مستغلات جنوب آمریکا می‌کند بی‌ارزش ساختن و کاهش حاصلخیزی در این مناطق است. تغییرات آب و هوایی باعث جابه‌جایی عظیم سرمایه و ارزش، از نقاط گرم به نواحی سردتر و خنک‌تر می‌شود. به گفته هسیانگ این مساله دقیقا مشابه گرفتن مال و ثروت از فقرا و اهدای آن به ثروتمندان است.

مطابق تحقیقات انجام شده هر درجه افزایش حرارت کره زمین، اقتصاد بیش از سه چهارم کشورهای جهان را تحت تاثیر خود قرار داده و فاصله میان کشورهای غنی و فقیر را بیش از پیش افزایش می‌دهد.

مارشال برک و هسیانگ با آنالیز و تحلیل ۵۰ سال داده آماری اقتصادی در ۱۶۰ کشور مختلف دنیا و حتی بررسی داده‌های مختلف ایالت‌های آمریکا به مطلبی دست یافتند که برک آن را گلدیلاکس زون نامید. (دمایی از کره زمین که عملکرد و بازدهی انسان‌ها در آن دما بیشتر است.) این دما چیزی در حدود ۱۳ درجه سلسیوس است. به گفته هسیانگ و برک برای کشورهایی که دمای آنها زیر این میزان قرار دارد هر درجه افزایش درجه حرارت به منزله شکوفایی اقتصادی و سودهای بسیار کلان در حوزه اقتصاد خواهد بود. برای ایالات متحده آمریکا که همواره در این دما قرار داشته یا در بعضی از نواحی بالای این مقدار قرار می‌گیرد هر درجه افزایش دمای کره زمین به منزله کاهش تولید و سودمندی کافی است.مطابق گزارش سازمان ملی اقیانوس‌ها متوسط دمای سالانه در قرن بیستم در حدود ۹/ ۱۳ درجه سلسیوس است.سال گذشته گرم‌ترین ناحیه مطابق رکوردهای هواشناسی در حدود ۲/ ۱۴ درجه سلسیوس بوده که پیش‌بینی می‌شود امسال این رکورد شکسته شود.

اقتصاد ایالات متحده در حال متاثر شدن از عوامل افزایش دما و گرم شدن کره زمین است. برک در این باره می‌گوید: فاکتور‌های بسیاری به غیر از درجه حرارت برای رشد اقتصادی وجود دارند و تنها دمای هوای یک سال کشوری با رشد اقتصادی آن ارتباط ندارد، به همین منظور هسیانگ و برک برای به‌دست آوردن تصویری دقیق‌تر بیش از ۶۰۰۰ کشور-سال داده را مورد بررسی قرار دادند.

گفتنی است این مساله که دمای بسیار بالا به میزان قابل‌توجهی روی تولید مواد غذایی و محصولات کشاورزی اثر گذار بوده کاملا آشکار است و حتی آمارها نشان می‌دهند این افزایش روی تولید خودرو در آمریکا نیز اثرگذار بوده و در روزهای گرم سال میزان تولید با کاهش روبه‌رو بوده است.

به گفته برک، آمریکا بسیار به دمای بهینه جهانی نزدیک است و باید خاطر نشان کرد که هر چه دمای هوا بالاتر رود، این کشور از این دمای بهینه عبور خواهد کرد و با کاهش بیشتر بهره‌وری روبه‌رو خواهد شد. طبق محاسبات برک و همکارانش آمریکای سال ۲۱۰۰ گرمتر از آمریکای کنونی خواهد بود و در صورتی که این افزایش دما مهار نشود تولید ناخالص ملی این کشور به ازای هر نفر ۳۶ درصد کاهش خواهد یافت.

تمامی فرضیه‌ها در تحقیقات انجام شده بر پایه ادامه‌دار بودن افزایش انتشار گاز دی اکسید کربن است. گری یوهه، اقتصاددان از دانشگاه وسلیان کنتیکت با ارزشمند دانستن تحقیقات انجام شده آنها را بسیار جامع و مدرن قلمداد کرد. اما ریچارد تال، اقتصاددان دانشگاه ساسکس انگلستان این تحقیقات و تمامی فرضیه‌های آن را به علت بی پایه و اساس بودن به‌طور کلی رد کرد و آن را فاقد ارزش جهت چاپ شدن در نشریه‌های اقتصادی دانست.سایر محققان نیز نظرات مثبت و منفی در مورد این تحقیقات داشتند و به گفته جان ریلی این تحقیق در میان اقتصاددانان بحث‌ها و تحقیقات گسترده‌ای را به راه خواهد انداخت.