برای ما ایرانی‌ها یلدا به‌عنوان شبی گرامی داشته می‌شود که بلندترین شب سال است. این بلندترین شب زمان مناسبی است برای دور هم جمع شدن اعضای خانواده. اما یلدا در باقی نقاط دنیا نیز شبی خاص است. بسیاری از کشورها و مناطق دنیا این زمان را با برگزاری کارناوال‌ها، فستیوال‌ها و جشن‌ها گرامی می‌دارند.
در بسیاری مناطق مانند شرق دور همانند ایران این شب، شبی مهم برای جمع شدن اعضای خانواده است. از آنجا که این شب یعنی بلندترین شب سال بر انقلاب زمستانی منطبق است، در بسیاری مناطق بابت این ویژگی مورد توجه قرار گرفته است. در میان ایرانیان این شب به عنوان شب چله گرامی داشته می‌شود، مسیحیان معتقدند که در این شب عیسی مسیح متولد شده است و یهودی‌ها به عنوان حنوکا این شب را جشن می‌گیرند. تمامی آیین‌هایی که امروزه در جای جای جهان در گرامی داشت این شب برگزار می‌شود ریشه در آیین‌های باستانی دارد.
تولد مسیح
مسیحیان، طولانی ترین شب سال را به عنوان شب تولد مسیح جشن می‌گیرند. این یکی از محبوب‌ترین جشن‌ها در میان مسیحیان و البته یکی از شناخته شده‌ترین مراسم برای طولانی‌ترین شب سال است. مسیحیان معتقدند که این شب، شب تولد مسیح است.
شرق دور
انقلاب زمستانی در شرق دور بسیار حایز اهمیت است. در شرق آسیا و در کشورهای چین، کره، ژاپن، ویتنام در این شب یعنی آخرین شب پاییز، فستیوالی خاص برگزار می‌شود. فلسفه این فستیوال به یین و یانگ و تعادل برمی‌گردد که در فلسفه شرق دور بسیار تاثیرگذار است. در شرق دور هنوز خانواده اهمیت زیادی دارد، بنابراین طبیعی است که به‌طور سنتی این جشن بابت جمع شدن افراد خانواده در کنار هم برگزار شود. در جنوب چین خانواده‌ای که در این شب دور هم جمع شده‌اند نوعی چای مخصوص می‌نوشند و کوفته‌های کوچک برنجی را که قبلا تهیه کرده‌اند، می‌خورند. در کره، همین گلوله‌های کوچک برنجی با لوبیای قرمز شیرین پخته می‌شود و برای همه اعضای خانواده سرو می‌شود. در بخشی از این جشن، کره‌ای‌ها مایع مخصوصی را در اطراف خانه خود می‌پاشند تا ارواح خبیث و نیروهای شر را دور کنند. این اقدام نیز پایه‌ای باستانی دارد که افسانه‌ای قدیمی از کشور چین است. این افسانه روایتی دارد که در آخرین روز پاییز روح یک شکارچی به خانه روستاییان سرک می‌کشد تا غذایی برای فصل سرما بیاید. برای ژاپنی‌ها نیز این روز و شب بسیار مقدس است. در این زمان برای دفع نیروهای اهریمنی و پیشگیری از سرماخوردگی، مردم این کشور حمام مرکبات می‌گیرند. در گذشته این امکان وجود داشته که مردم در وانی که از مرکبات پر شده غوطه ور شوند، در حال حاضر اما این وان به شناور کردن چند دانه مرکبات محدود شده است. pic۱
پرو، آمریکای لاتین
در پرو، واقع در آمریکای لاتین گرامی داشت طولانی ترین شب و البته کوتاه ترین روز سال به دوره تمدن اینکا بازمی گردد. در این منطقه این تاریخ را به‌عنوان جشنواره خورشید گرامی می‌دارند. فلسفه این گرامی داشت به پرستش خدای آفتاب، اینتی در تمدن اینکا برمی گردد. در پرو رسم دیگری نیز وجود دارد که به آن طناب پیچ کردن خورشید می‌گویند. این رسم البته در میان مردم بولیوی و اکوادور نیز وجود دارد. مردم این کشورها در مراسمی آیینی خورشید را به سنگ‌ها می‌بندند تا روزها را طولانی‌تر کنند. البته در میان اسپانیایی‌ها نیز چنین آیینی دیده می‌شود. ساکنان کوهستان‌های ماچوپیچو در اسپانیا یکی از مهم‌ترین نقاط باستانی طناب پیچ کردن خورشید بوده است.
باهاماس
در باهاماس، واقع در آمریکای مرکزی، انقلاب زمستانی به عنوان یک کارناوال بالماسکه جشن گرفته می‌شود. در این تاریخ کارناوال‌های رنگارنگ در خیابان به راه می‌افتد. در این فستیوال، مردم با لباس‌های عجیب و غریبی مثل کله گاو، پیکر اسب، فرشته و... به خیابان‌ها می‌آیند و موسیقی‌های آیینی شان را می‌نوازند تا به استقبال زمستان بروند. این مراسم در باهاماس، غرب آفریقا، جامائیکا و قسمت‌هایی از کارولینا و ویرجینیا دیده می‌شود.
پنجاب؛ هند
در پنجاب نیز این زمان یعنی انقلاب زمستانی جشن گرفته می‌شود. جشن این منطقه، لهری نام دارد که یکی از آیین های این منطقه است.
روسیه؛ قربانی کردن در راه خدا
در قرن دوازدهم در روسیه، اسلاوهای شرقی الهه مادر زمستان را می‌پرستیدند. در این دوره قربانی‌هایی برای این خدا تدارک دیده می‌شد که البته در آن خون و خونریزی وجود نداشت. عسل، نان و پنیر از جمله قربانی‌هایی بود که در این زمان به خداوند تقدیم می‌شد. به علاوه شیرینی‌هایی به شکل گوزن سفید نیز برای خوش شانسی در قالب هدیه به دیگران داده می‌شد. در حال حاضر این رسم هنوز کم و بیش در روسیه اجرا می‌شود به این شکل که مردم طولانی‌ترین شب سال را به دعا و نیایش می‌پردازند نان، پنیر و عسل می‌خورند. در این شب خیابان‌ها چراغانی می‌شود و مردم کلوچه‌های کوچکی به هم هدیه می‌دهند. pic۲
آمریکای شمالی
در آمریکای شمالی انقلاب زمستانی به عنوان کوتاه‌ترین روز سال گرامی داشته می‌شود. فلسفه چنین جشنی بیرون کشیدن خورشید از پس روزهای بسیار طولانی زمستان است. این زمان، زمانی برای پاک شدن و برای برکت بخشیدن به افراد اجتماع، خانه‌ها، حیوانات و مزارع است.
پاکستان
در روزگار باستان، مردم کالاش در پاکستان امروزی زندگی می‌کردند. این مردم معتقد بودند که در این تاریخ سال، نیمه خدا برای جمع کردن عبادت کنندگان بازمی‌گردد. در حال حاضر نیز این آیین کماکان در پاکستان وجود دارد. بر اساس آیین‌های باستانی، مردم پاکستان در طولانی‌ترین شب سال به دعا و نیایش می‌پردازند. آیین مردان و زنان متفاوت است کما اینکه مردان آیینی به نام حمام زمستانی دارند. در این سنت، مردهای پاکستانی در حالی که تکه نانی را در دست گرفته‌اند روی سرشان آب می‌ریزند. این حمام گرفتن باید ایستاده انجام شود و از صبح تا بعد از ظهر آخرین روز از پاییز ادامه خواهد داشت. زنان و دختران هم مراسم سنتی حمام را به جا می‌آورند و بعد از این پاک کردن جسم خود، مراسم آتش بازی و جشن انجام می‌شود. غذای این شب، خوراکی است که از شکمبه بز تهیه شده است.
امپراتوری روم
تحت تاثیر فستیوال لنایا که در یونان باستان معمول بوده است، برومالیا یک فستیوال در گرامی داشت انقلاب زمستانی بوده است. نام این جشن از نام لاتین بروما به معنای کوتاه‌ترین روز یا انقلاب زمستانی گرفته شده است.