روشی جدید برای کاهش‌ هزینه تولید سوخت‌های زیستی
زیست توده یا بیومس (biomass) به‌عنوان یک منبع تجدیدپذیر انرژی است که از مواد زیستی شامل موجودات زنده یا بقایای آنها مثل چوب، زباله و الکل به دست می‌آید.
یکی از معضلات استفاده از سوخت‌های زیستی هزینه‌بر بودن آن است؛ در حقیقت، برای استفاده از سوخت‌های زیستی باید سلولز از ماده‌ای به نام لیگنین (جزئی از گیاه که خاصیت چوبی به آن می‌بخشد) مبرا شود. برای این منظور، زیست توده را در اسید داغ می‌ریزند تا لیگنین جدا شود که مستلزم تجهیزات بسیار گران‌قیمتی است که در حضور این اسید داغ دوام کافی داشته باشند. این در حالی است که محققان روشی جدید پیشنهاد کرده‌اند که در آن با حذف ژن مربوط به لیگنین، ۸۰ درصد سلولز موجود در گیاه بدون نیاز به اسید قابل استفاده است. اما مشکل اینجا است که حذف لیگنین، رشد گیاه را مختل می‌کند. به این ترتیب، محققان آمریکایی به منظور اصلاح این روش، موفق شده‌اند تنها در قسمت‌های محدودی میزان لیگنین را کاهش دهند. بنابراین، هم می‌توان رشد کافی گیاه را تامین کرد و هم به سلولز مطلوب دست یافت.